Bergara aldeko hiztegia

zer. (a). Izenordaina.

ze.

Zer. · Qué.

“Ze esan dozu?”

ZE entzuten da gehienetan. .

zéra. (a). Izenordaina.

Palabra que se usa en sustitución de una que no nos viene a la memoria; tambien cuando queremos hacer una enumeración.

“Erosidazu zera, zigarro pakete bat./ Zera esan dosta: oian egoteko ta pastilla onek artzeko.” ohar bat Esamoldeak: zeréko zéra. (c). Esapidea.

Erdi brometan, izena ebitatuz baina sujerituz, erabiltzen da.

“Zereko zerak esan jostak juateko zereko zerera eta preguntatzeko zereko zerai ia nun laga zeban zereko zera./ Zereko zerian emun jotsan laztana. ” ez zera. (b). Esapidea.

Besteak esandako ezezko esaldiari aurka egiten hasteko esapidea.

“Eztaukala dirurik? Ez zera. Nun jauzkak pa terrenuekin etaratako milloiak? ” bai zera!. (b). Interjekzioa.

Qué va!

“Ori politta dala? Bai zera! Pentsau eingo jak. ”

zerbáitt. (c). Izenordaina.

Zer edo zer. · Algo, alguna cosa.

“Zerbaitt ikusten bozu, erosi.”

Gutxi erabilia.. content_copy zéozer.

zerbáitti edo norbáitti deboziñóik ízan ez. (c). Esapidea.

Ez gustatu.

“Orrek lanai eztotsa bape deboziñoik./ Nazionalistia izan arren Arzallusi eztotsa bape deboziñoik. ”

zer dala ta. (b). Juntagailua. adierazkorra

ze dala ta.

Zergatik. · Por qué, a santo de qué.

“Ze dala ta pagau biot multia kulpia beria bada.”

ZE DALA TA esan ohi da, batik bat..

zérden, zerdéna. (d). Adjektiboa.

zarden (Oñ., Antz.).

Lerdena, liraina. · Esbelto/a y hermoso/a. "Derecho, bien formado, esbelto." (Izag Oñ).

“Zerdena, aundixa ta edarra danian, zerdena. Klem.”

Ia galdua..

zerégiñ, zeregíña. (b). Izena.

Quehacer, tarea, ocupación.

“Beste zeregiñik ezpadago joan eingo ga./ Arek pe bere zeregiñak eukikoittu ta laga daixogun bakian.”

zéren, zeréna. (c). Izena.

Zuraren sitsa. · Carcoma, polilla de la madera.

“Ilberan botatako egurrai nekez eitte jako zerena./ Zerena; egaran eulixan mooko zer bat faten da. Da zulo txiki-txikixa eitten dau. Martin./ Altza da egur bat egunero dabillen gauza baten oso resultau ona dauka, baiña geldi laatzen bozu, pipixak, zeenak seiduan jaten dau. Martin.” content_copy pipi. Esamoldeak: zerénak jan. (d). Aditza.

Carcomer.

“Zerenak janda dare etxeko mueble guztiak.”

zeréndu. (d). da Aditza.

Zerenak jan. · Carcomer la madera.

“Ataiko kutxia zerentzen asitta dao.”

Fran.k hezurrei buruz ere badarabil, umorez.Jausi nitzanian, jentiak esaten daben moduan desgastiakin azurrak zerenduta egoten diela; nik an artu naban zartariakin e, zerenduta egon balitza auts eiñ eingo zan..

zerésan, zeresána. (c). Izena.

Hizpidea. · Tema del que hablar, motivo de habladuría.

“Txibatua zala ta etzala, makiña bat zeresan emun zeban beintzet. Lana esandako egunerako entregatzen bou, eztauke zer esanik.”

ZERESANA EMON, batik bat. "Zer esan" ere bai, horrelakoetan: Lana esandako egunerako entregatzen bou, eztauke zer esanik..

zergaldu, zergaldúa. (b). Izena.

zegaldu.

Zer galdua. · Nada o algo que perder.

“Nik ortan eztaukat zegalduik./ Zegaldua daukana mobidu deilla.”

ZEGALDU esan ohi da gehiago..

zerikúsi.

1.zerikusi, zerikusíxa. (b). Izena.

Influencia, dependencia, relación.

“Kosta alderako zerikusi aundixa dauka egualdi onak./ Nik eneban zerikusirik euki asunto aretan./ Gaur detenidu dabenak eztauka ETAkin zerikusirik.” 2.zerikusi, zerikusíxa. (b). Izena.