Bergara aldeko hiztegia

astegun soill, astegun soilla. Izena. Antzuola. "Asteko eguna." (Lar Antz) content_copy astégun buru-zúri.
astélen. 1.astélen, astélena. (a). Izena. Lunes. 2.astélen, astélena. (b). Izena. Ajea, "bixamona". · Galbana, resaca. “Egundoko astelenakin joan nintzuan lanera.”
asté sántu, asté sántua. (a). Semana Santa.
ásti, astíxa. (a). Izena. Tiempo disponible. “Eztaukat ezertarako astirik.” Esamoldeak: arnasia artzeko asti barik. (b). Esapidea. Jesus baten, derrepente. “Arnasia artzeko asti barik eran juan botillia.” Presaka eta korrika zentzuan ere entzun daiteke.. txixa eitteko astirik pez. (b). Esapidea. Guztiz lanpetuta edo okupatuta. “Aspaldian etxaukat txixa eitteko astirik pe. ”
astiáldi, astialdíxa. (b). Izena. Denbora librea dugun unea. · Momento de tiempo disponible. “Urrengo astialdixa daukatenian illia moztu biot.”
astígar, astigárra. (d). Izena. botanika. Acer campestre. Azkarra. · Arce. Don.k dio azkar esan ohi dela, baina astigar ere uste duela baietz.. content_copy azkar.
astínddu. 1.astinddu. (b). du Aditza. Sacudir, bien sea una alfombra, bien sea una paliza. “Astindduizu jertse ori, zuri-zuri daukazu ta./ Danen artian majo astinddu zeben.” Eskuz arropa garbitzerakoan igurtzi eta eragiteari ere bai. Jabondu, da gero uretan, urkorrientan, ur garbixan, astinddu. Don.. 2.astinddu, astinddúa. (b). Izena. Sacudida, paliza. “Alfonbra orrek astinddu bat pe artuko leuke ba./ Astinddu ederra emon zotsan Retegik Ariñori.”
astíro. (b). Adberbioa. Poliki, soseguz. · Despacio, sin prisas. “Egun baten etorri gurera ta astiro-astiro berba eingou. ” Astíros dio Don.k. Topiña. Anka barekua. Babalapikua gertatzeko be bai... Astiros gauzia eitteko zan ori. Astirosao eitten dok or gauzia. Don./ Astirosao lan eiñ. Don. Ez diot besteri entzun..
ásto. 1.asto, astúa. (a). Izena. Burro. content_copy asto beltzanak esan, aldrebes. Esamoldeak: lenaoko astuana pasau: ez jaten oittu zanian il. Esapidea. Jendea gauza txarretara ez dela ohitzen, alegia. Entzuleak esaera ezagutzen badu, lehen partea bakarrik esaten da. aztorautako astarra baiño sazkarraua izan. Esapidea. Eibar. Oso zakarra izan. astuak pe gaztetan politak izaten ei dira. (c). Esapidea. "Norbait itsusia dela adierazteko konparazioa." (AAG Eibes). astuak jauzkak buztanpian. (c). Esapidea. Diru kopuru bati asko irizten zaionean esan ohi den esapidea. “Olako kotxe batek bost milloi balio jittuk. Astuak jauzkak buztanpian. ” astuak baiño lan geixao eiñ. (b). Esapidea. Lan asko egin. astua txalma ta guzti baiño astuaua. Esapidea. Antzuola. Oso astoa. (Lar Antz). astua makillara letxe oittu. (b). Esapidea. Egoera txar batera ohitu. “Aren andria astua maikillara leztxe einda euan. (AAG Eibes)” asto joan eta mando etorri. (c). Esapidea. Zerbaiten atzetik ibili ondoren, ez lortu. Zerbait gaizki atera. “Aretxi pasau jakon asto juan ta mando etorri. ” 2.asto, astúa. (a). Adjektiboa. Estúpido, -a. ignorante, bruto, -a. “I aiz personia astua.” 3.asto, astúa. (c). Izena. Egurrak zerraz ebakitzeko erabiltzen den euskarria. · Aparato de madera de cuatro patas que se utiliza para sostener los troncos que se han de cortar a sierra. “Sirrin-sarran jardun dau Antonik zerran, tronguak asto gaiñian jarritta.” 4.asto, astúa. (d). Izena. Bizkarrean egurrak garraiatzeko erabiltzen zen zurezko tresna. “Astuak izete zien, ezta? Astua eukan izena. An kargau biar izete eban, eutsi esku batekin da bestiakin kargau. Mart.” 5.asto.
astó-bánasta
astó-bánasta, astó-bánastak. (c). Izena. Astoari gainean alde bietara jartzen zaizkion saskiak. · Cestas que se le colocan al burro a los lados de su espalda. “Ipursaltoka asi zan astua, marmittak lurrera ta asto-banastak tripapera.” Sin. astozara (Eib.)..
asto-básta, asto-bastía. (c). Izena. Astoari banastak edo beste zerbait jarri aurretik bizkarrean ipintzen zaion almoada antzekoa. · Albarda, especie de almohadilla que se coloca sobre el lomo de los burros. “Asto-bastia ondo lotu ezian, alperrik da banastak lotzen astia.” content_copy básta, albarda.
astóbelarri, astóbelarrixak. (d). Izena. botanika. Ez dugu lortu izen zientifiko eta erdarazkorik. Zuztar beltza, asto belarrien tankerako hostoak eta krabelinaren itxurako lore horiak dituen landarea.
astoéme, astoemía. (c). Izena. asteme. Burra. feedback ástar.
asto-ganáu, asto-ganáua. (d). Izena. Especie asnal. Don.
astóill, astóilla. (d). Izena. adierazkorra Maiatza. Astoak altan egon ohi direlako..
astókan
astókan, astokána. (c). Izena. Okantximiloa baino handiagoa eta klaudia baino txikiagoa den okarana. Heldutakoan kolore urdina hartzen du.
astokárdu, astokardúa. (c). Izena. botanika. Dipsacus fullonum. Cardencha, dipsaco. content_copy kárdulatz, sorgín-órrazi.
Ástoko. (d). Ástako. Ipuinetan astoaren pertsonifikazioa. · En los cuentos, personificación del burro. “Beiñ juntau die Astoko, Otsoko ta Mandoko.”
astólan, astolána. (c). Izena. astobiar (Eib.). Lan astuna, nekosoa. · Trabajo que requiere mucho esfuerzo. “Ire aittajuna basuan makiña bat astolan einddakua dok.”
astoménda, astomendía. (d). Izena. botanika. Mendarra.