Bergara aldeko hiztegia

subill-txendor, subill-txendorra. (d). Izena.

Pago-buru eta egur zakar eta handiekin egiten den txondorra.

“Paa-buruekin dda, len esan dotena, egur danakin eitten da. Ori oso baldarra izeten da gauzia. Orri esate akon subill-txendorra. Mateo.”

suburdíña.

1.suburdiña, suburdiñía, -ak. (d). Izena.

Beheko suaren atzekaldeko txapa zabala. Beheko suaren ertzetakoa ere bai. · La chapa grande (normalmente con relieves decorativos) que hace de fondo del fogón. También las chapas que delimitan el mismo.

“Beko suan ertzak artzeko egote zittuan burdina batzuk..., aretxek suburdiñak zittuan. Eta atzeko zera be bai, txapia. Klem.”

Pluralean gehienetan. . ohar bat 2.suburdiña, suburdiñía. (d). Izena.

Beheko suko lapikoari heltzeko tresna.

“Lapikuai eusteko olako arku bat. Atzetik eskuleku bat berak asientua eiñaz, eskulekuakin atzetik eltzeko. Bera berotuta egote zuan da atzetik eltzeko.”

suegro, -a, suégrua, -ia. (b). Izena.

Suegro, -a.

suégur, suegúrra. (b). Izena.

Sutarako egurra. · Leña.

“Aurten negurako badaukau naikua suegur.”

suéla, suélia. (c). Izena.

Suela de zapato. content_copy zoru.

súelo, súelua. (b). Izena.

Etxe barruko zorua, hau zurezkoa denean. · Pavimento interior, cuando éste es de madera.

“Gaztaiña egurrezko suelo edarra dauka zuen salaundixak./ Suelua etxau esaten egurrik ezpadao. Sukaldian ero zeretan zorua esaten dou, eta abitaziñuan egurra baldin badao suelua esaten dou. Don.”

"Su-e-lo" ahoskatzen dute adinekoek, "sue-lo" gazteagoek.. Esamoldeak: suelua bota. (c). Aditza.

Zurezko zorua ipini.

“Suelua botatzen diardue gure kuartuan.” sueloko ol, suéloko óla. (c). Izena.

Kuartoien edo rastelen gainean josten den ohola.

“Tarimia, erderaz izengo ra tarimia. Sueloko-ola esate otsau. Sebas.”

suelórraso, suelórrasua. (c). Izena.

zielorraso.

Gela bateko tetxua, hau igeltsuzkoa denean. · Cielo raso.

“Lenengo txiliak —(listoiak) josten zien tetxuan, da gero igeltsuakin berdintzen zan. Ori da suelorrasua./ Oinddio badie basarrixak suelorrasoik barekuak./ Suelorrasua. Sielo esaten juau eta sielo izengok. Don.”

suertáu. (b). da Aditza.

Tocar en suerte, suceder, coincidir.

“Oso bei ona suertau jakun./ Ala suertau zan, da eztauka bueltaik./ Alkarrekin suertau giñan soldauxkan.”

Suertea edo halabeharrarekin zerikusia duten testuinguruetan, ez bestela. .

suerte, suertía. (a). Izena.

suberte.

Suerte.

"Su-er-te" adinekoek . Esaerak: Ni itxesora joango banitz, itxesua agortuta eongo litzake. Esaera.

Antzuola.

ni ur bila juango banitz itturrixa agortuta eongo litzake.

Suerterik ez duenak esaten du. (Lar Antz). Suertia aizia bezelakua da, alde batera eta bestera ibiltzen da. Esaera.

(Lar Antz). Esamoldeak: suerte, suertía. (a). Izena.

suberte.

Suerte.

"Su-er-te" adinekoek . Esaerak: Ni itxesora joango banitz, itxesua agortuta eongo litzake. Esaera.

Antzuola.

ni ur bila juango banitz itturrixa agortuta eongo litzake.

Suerterik ez duenak esaten du. (Lar Antz). Suertia aizia bezelakua da, alde batera eta bestera ibiltzen da. Esaera.

(Lar Antz). Esamoldeak: suerte, suertía. (a). Izena.

suberte.

Suerte.

"Su-er-te" adinekoek . suertía jo. (d). du Aditza.

Echar a suertes.

“Ortaikua il bia zanian, jo suertia; suertian ertetze ebanak, bueno, zuk auraxe il biozu, auraxe il biar. Hil.” suerte makala ez izan. (a). Esapidea.

Suerte ona izan. suertéko egon. (b). Esapidea.

Estar de suerte.

“Gaur suerteko nago; nere urtia, ta gaiñera amar bat etara dot matematiketan. ” ohar bat suerte txarréko, suerte txarrekúa. (b). AdjektiboaIzenlaguna.

Suerte txarra duena. suertía jo. (d). du Aditza.

Echar a suertes.

“Ortaikua il bia zanian, jo suertia; suertian ertetze ebanak, bueno, zuk auraxe il biozu, auraxe il biar. Hil.” suerte makala ez izan. (a). Esapidea.

Suerte ona izan. suertéko egon. (b). Esapidea.

Estar de suerte.

“Gaur suerteko nago; nere urtia, ta gaiñera amar bat etara dot matematiketan. ” ohar bat suerte txarréko, suerte txarrekúa. (b). AdjektiboaIzenlaguna.