Bergara aldeko hiztegia

kángrejo, -u, kángrejua. (a). Izena. Cangrejo de rio.
kángrena, kángrenia. (c). Izena. Tétano, gangrena.
kánika, kánikia. (a). Izena. Canica. Esamoldeak: kániketan jokátu. (a). Aditza. kániketan ibilli. Jugar a las canicas.
kánilla. 1.kánilla, kánillia. (c). Izena. Upelei ipintzen zaien egurrezko txorroa. · Canilla, grifo de madera que se coloca a los toneles. “Botillia betetakuan ondo itxi kanillia.” Barrikak honendako duen zuloari kanilla-leku, edo kanilla-zulo. Zenbait etxetan burdinazkoei ere —normalean txorro deituei— kanilla esaten zaie. . Esamoldeak: kanillako ur, kanillako ura. (c). Izena. Txorroko ura. 2.kánilla, kánillia. (d). Izena. Ehundegian, anezkaren barruan hariarekin joaten den zotza. · Canilla. Sin. txintxur.. content_copy anezka-ziri. 3.kánilla, kánillia. Izena. "Josteko makinaren haria batzekoa." (Lar Antz).
kanísu, kanisúa. (d). Izena. Canesú. “Bixkarrian eukitzen daben zatixa, gero andik bera beste bat daukanian, kanisua dauka. Bizkarreko zati bat; milla modutara, jositta-ero, suelto-ero. Klem.”
kankáillu, kankaillúa. (b). Adjektiboa. Handia eta baldarra. · Grandullón y desgarbado. “Errezilgo iru kankailluk burrukia sortu zeben jaixetan.” ohar bat
kankatéko, kankatekúa. (c). Izena. Kaskarrekoa, golpea.
kankildu. Aditza. Antzuola. "Jota egon, lehertuta egon... “Bero onekin ziero kankildduta nao." (Lar Antz).” KANKILDUTA EGON, batik bat.. content_copy baldáu.
kano, kanua. (c). Izena. Oñati. Kokote-ingurua. “Ola jarraiketan badok, joko aut kanuan eta ikusiko dok.”
kanpáe, -i,, kanpáia. (a). Izena. Campana. Esamoldeak: kanpai txiki, kanpai txikixa. (b). Uberan, hiruretatik txikiena, bueltaka jotzen dena. kanpanbueltako, kanpanbueltakua. "Bueltak ematen dituen kanpaia." (Lar Antz). kanpae aundi, kanpae aundixa. Izena. "Bueltarik jotzen ez duen kanpaia, agoniakoa. “Agonixia joten dabena don... don... don... Astegunian kanpae aundixa ta jaixan kanpanbueltakua. Oiñ amaiketa laenetan, amaiketerdietan meza nausixa daonian joten dana." (Lar Antz). ”
kanpai bédar
kanpai bédar, kanpai bedárra. (d). Izena. botanika. rhinantus mediterraneus. Campanilla. Bizi motza du. Berehala ateratzen du lora. Eskuan hartu eta eraginez gero kanpaiak bezela jotzen du. Asko ugaltzen da. Sin. kanpanilla bedar, txilin bedar, txirtxil bedar. . ohar bat content_copy dunba bédar.
kanpái-ots, kanpai-ótsa. (b). Izena. Sonido de campana. “Batzutan guretik entzuten die Elgetako kanpai-otsak.”
kanpangona.
kanpánilla. 1.kanpánilla, kanpánillia. (c). Izena. Esku-kanpaitxoa.  Campanilla. content_copy txíliñ. 2.kanpánilla, kanpánillia. (c). Izena. Campanilla de garganta.
kanpanilla bedar
kanpanilla bedar.
kanpántorre, kanpántorria. (b). Izena. Campanario. “Kanpantorrian apixia dauke txorixak.”
kanpasantu.
kánpazo, kánpazua. (b). Izena. Capazo. “Kanpazua bete perretxiko topau dau.”
kánpo. 1.kánpo, kánpua. (b). Izena. El campo. “Guazen siestara, kanpua irabazten jaok eta./ Aurtengua urte ona kanpuandako.” Goiko testuinguruetan, gehienbat. Laborantza-lurra, landaretza... zentzuan. Baina gaztelerazko "la ciudad y el campo" bereizketarako ez da erabili ohi. . 2.kánpo, kánpua. (a). Izena. Lo exterior, fuera. “Neguan kanpua baiño barrua obe./ Euskal Herrittik kanpora bizi da./ Kanpuan otz eitten dau. Lekuzkoetan, batik bat.”
kanpo-bazkai.