Bergara aldeko hiztegia

amortzu, amortzúa. (b). Izena. Gosaria.
amóstu. (b). da du Aditza. amústu, mostu. Kamustu. · Desafilar(se) un instrumento cortante “Mutikuak arrigaiñian erabili dau aixkoria ta ziero amostuta laga dau./ Segia mostu dot alanbria jota, ta pikatzera noia.”
amots, amótsa. (c). Adjektiboa. amuts, mots. Kamutsa. · Desafilado, romo. “Kutxillo au oso amotsa dago.”
amustu.
amutarri, amutarrixa. "Mojón." (SB Eibetno).
amuts. Ik. amots.
amuts. Ik. amots.
amuts. Ik. amots.
amuts. Ik. amots.
an. (a). Adberbioa. Han. · Allí
anábasa. 1.anábasa, anábasia. (b). Izena. Landaretza ugaria, nahasia eta zarraparratsua. · Vegetación abundante, variada e incontrolada. “Basuetan dago anabasia! Kristaurik pasau ezinddako moduan dare.” 2.anábasa, anábasia. (b). Izena. Zakar edo hondakin pila. · Montón de cosas inservibles o desechos, revoltijo. “Kuarto onetan anabasa guztia daukau: liburu zarrak, bizikletia, ezetarako eztien gauzak...”
anáe, anáia. (a). Izena. Hermano. Neba ez da ezagutzen.. Esamoldeak: anai-arreba, anai-arrebak. (a). Hermanos. “Gu, lau anai-arreba ga.” Anae-arreba diote Hil. eta JJp.k. .
anaiérdi, anaierdíxa. (c). Izena. Guraso bat desberdina duen anaia. · Hermanastro. “Ez i da ondo konpontzen bere anaierdixakin.”
anaitzáko, anaitzákua. (d). Izena. Anaiordekoa. · "Hermano adoptivo. “Anaitzakua, baiña odolekua balitz leztxe maitte eben etxeko guztiak.”
anbo, anbúa. (d). "El zángano." (Izag Oñ). (Erlea).
anboatoka. (c). Nesken korro-jolasa. "Anboaton, matarile rile rile..." abesten zen.
anborraiñ.
Anboto. (a). Toponimoa. Durangaldeko mendia, gure ibarreko leku askotatik ikusten dena. Esamoldeak: Anboto txapelakin egon. (c). Esapidea. Haserre aurpegia eduki. “Argi ibili adi tabernarixakin, Anboto txapelakin jaok-eta.”
Anboto-aize.
Ánbotoko séñora
Ánbotoko séñora, Ánbotoko séñoria. (b). Izen propioa. Anbotoko Mari. · La Dama de Anboto. “Buruko paiñolo orrekin Anbotoko Señoria emoten don. Honelako konparaketetan entzun izan dugu ia bakarrik gure denboran. Hona hemen berriz Izagirrek Oñatin jasotakoa:”