Bergara aldeko hiztegia

dulduríxo, duldurixúa. (c). Izena. dundurixo. Dundurioa. · Zumbido en el oído. “Egundoko duldurixua daukat ezkerreko belarrixan.”
dúltzaiña, dúltzaiñia. (b). Izena. dúltziña. Dulzaina. “Txistua ta dultzaiñia urtero San Martzialen.” D.
dultzaiñéro, dultzaiñerúa. (b). Izena. Dulzainero.
dultzakéixa, dultzakeixía. (d). Izena. botanika. Gerezi mota bat.
dúltze. 1.dúltze, dúltzia. (b). Adjektiboa. Dulce. “Menbrilo au oso dultzia dago./ Dultzegixa dago pastela.” Gozok, bi zentzu dituenez, testuinguruak edo esaldikerak argitzen du esanahia.. 2.dultze, dultzia(k). Izena. Gozokia(k). · Dulce(s). “Zela gustatzen jakon dultziak.”
dultziña.
dúnba
dúnba, dúnbia. (b). Izena. Intxarri handia. · Cencerro grande. “Gabaz entzuten da zaldixen dunba-otsa./ Dunbia aundixa da, dunbia ba puxkat tripia, ta muturra estua eukitzen dabena. Luis.”
dunba bédar, dunba bedárra. (d). Izena. botanika. Rhinantus mediterraneus. Bere dunba formatik hartzen du izena.
dundurixo.
dúrdula. Eibar. durdura (Eib.). 1.dúrdula, dúrdulia. (c). Izena. Turdus pilaris. durdura. Zorzal real. Neskatila pinpirinez esaten da: Emen dator gure durdulia.. 2.dúrdula, dúrdulia. Turdus viscivorus. Eibar. Zorzal charlo. · Karraztarroa. “Durdulia agertzen da keixara umiak azten dagonian. (Etxba Eib).” content_copy paseko zagaztarro, zagáztarro.
durduri. Adberbioa. Aramaio. Urduri. “Ori benetan dau durduri. (Orm Aram)”
dúro, dúrua. (b). Izena. Bost pezeta, eta bost pezetako txanpona. · Duro. content_copy ogerleko.
dxuu. Onomatopeia. Eibar. "Movimiento rápido: de golpeo, de corte, de lanzamiento." (SB Eibetno).
dxx. Onomatopeia. "Sonido de la arena al caer, o de cualquier otra cosa que cae o fluye." (SB Eibetno) ohar bat
dza. Onomatopeia. "Movimiento rápido; insertar o meter alguna cosa." (SB Eibetno)
dzi. Onomatopeia. "Azkartasuna, abixadia." (SB Eibetno)
dzunba. Onomatopeia. Eibar. "Ruido al saltar al agua." (SB Eibetno).
dzza-dzaa. Onomatopeia. "Ruido de los pies al pisar nieve blanda. “Ha za edurtzia bota ebana, dzaa-dzaa ibili giñan batetik bestera" (SB Eibetno).”
1.e. 1.e. (a). Interjekzioa. Exclamación que sirve para llamar la atención, advertir, etc. “Kontuz orrekin, e!” 2.e. (a). Interjekzioa. Expresión con entonación interrogativa; sirve para buscar confirmación de lo expresado anteriormente (Orotariko Hiztegia). “Atzo majo ibilli ziñaten dantzan, e.” 3.e. (a). Interjekzioa. Solaskideak esandakoa ez dela ulertu adierazten duen galderazko esklamazioa. “” 4.e. (a). Muletilla que se usa para tomarse un descanso en el discurso. “Erle-batzia, ai danez e, kapela aundi bat jantzi, orrek len zeak zien ba, kapela beltzak... Hil./ Aitteiñarreba. Eztok asko esaten e, baiña olaxe erabiltzen dok. Don.” Hitzetik hortzera erabilia..
2.e.