Adiera
-
1.asto, astúa.
(a).
Izena.
Burro.
asto beltzanak esan, aldrebes.
Esamoldeak:
lenaoko astuana pasau: ez jaten oittu zanian il.
Esapidea.
Jendea gauza txarretara ez dela ohitzen, alegia. Entzuleak esaera ezagutzen badu, lehen partea bakarrik esaten da.
aztorautako astarra baiño sazkarraua izan.
Esapidea.
Eibar.
Oso zakarra izan.
astuak pe gaztetan politak izaten ei dira.
(c).
Esapidea.
"Norbait itsusia dela adierazteko konparazioa." (AAG Eibes).
astuak jauzkak buztanpian.
(c).
Esapidea.
Diru kopuru bati asko irizten zaionean esan ohi den esapidea.
“Olako kotxe batek bost milloi balio jittuk. Astuak jauzkak buztanpian. ”
astuak baiño lan geixao eiñ.
(b).
Esapidea.
Lan asko egin.
astua txalma ta guzti baiño astuaua.
Esapidea.
Antzuola.
Oso astoa. (Lar Antz).
astua makillara letxe oittu.
(b).
Esapidea.
Egoera txar batera ohitu.
“Aren andria astua maikillara leztxe einda euan. (AAG Eibes)”
asto joan eta mando etorri.
(c).
Esapidea.
Zerbaiten atzetik ibili ondoren, ez lortu. Zerbait gaizki atera.
“Aretxi pasau jakon asto juan ta mando etorri. ”
-
2.asto, astúa.
(a).
Adjektiboa.
Estúpido, -a. ignorante, bruto, -a.
“I aiz personia astua.”
-
3.asto, astúa.
(c).
Izena.
Egurrak zerraz ebakitzeko erabiltzen den euskarria. · Aparato de madera de cuatro patas que se utiliza para sostener los troncos que se han de cortar a sierra.
“Sirrin-sarran jardun dau Antonik zerran, tronguak asto gaiñian jarritta.”
-
4.asto, astúa.
(d).
Izena.
Bizkarrean egurrak garraiatzeko erabiltzen zen zurezko tresna.
“Astuak izete zien, ezta? Astua eukan izena. An kargau biar izete eban, eutsi esku batekin da bestiakin kargau. Mart.”
-
5.asto.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
ásto.
ohar bat
1.asto, astúa.
(a).
Izena.
Burro.
asto beltzanak esan, aldrebes.
Esamoldeak:
lenaoko astuana pasau: ez jaten oittu zanian il.
Esapidea.
Jendea gauza txarretara ez dela ohitzen, alegia. Entzuleak esaera ezagutzen badu, lehen partea bakarrik esaten da.
aztorautako astarra baiño sazkarraua izan.
Esapidea.
Eibar.
Oso zakarra izan.
astuak pe gaztetan politak izaten ei dira.
(c).
Esapidea.
"Norbait itsusia dela adierazteko konparazioa." (AAG Eibes).
astuak jauzkak buztanpian.
(c).
Esapidea.
Diru kopuru bati asko irizten zaionean esan ohi den esapidea.
“Olako kotxe batek bost milloi balio jittuk. Astuak jauzkak buztanpian. ”
astuak baiño lan geixao eiñ.
(b).
Esapidea.
Lan asko egin.
astua txalma ta guzti baiño astuaua.
Esapidea.
Antzuola.
Oso astoa. (Lar Antz).
astua makillara letxe oittu.
(b).
Esapidea.
Egoera txar batera ohitu.
“Aren andria astua maikillara leztxe einda euan. (AAG Eibes)”
asto joan eta mando etorri.
(c).
Esapidea.
Zerbaiten atzetik ibili ondoren, ez lortu. Zerbait gaizki atera.
“Aretxi pasau jakon asto juan ta mando etorri. ”
2.asto, astúa.
(a).
Adjektiboa.
Estúpido, -a. ignorante, bruto, -a.
“I aiz personia astua.”
3.asto, astúa.
(c).
Izena.
Egurrak zerraz ebakitzeko erabiltzen den euskarria. · Aparato de madera de cuatro patas que se utiliza para sostener los troncos que se han de cortar a sierra.
“Sirrin-sarran jardun dau Antonik zerran, tronguak asto gaiñian jarritta.”
4.asto, astúa.
(d).
Izena.
Bizkarrean egurrak garraiatzeko erabiltzen zen zurezko tresna.
“Astuak izete zien, ezta? Astua eukan izena. An kargau biar izete eban, eutsi esku batekin da bestiakin kargau. Mart.”
5.asto.
Burro.
asto beltzanak esan, aldrebes.
Esamoldeak:
lenaoko astuana pasau: ez jaten oittu zanian il.
Esapidea.
Jendea gauza txarretara ez dela ohitzen, alegia. Entzuleak esaera ezagutzen badu, lehen partea bakarrik esaten da.
aztorautako astarra baiño sazkarraua izan.
Esapidea.
Eibar.
Oso zakarra izan.
astuak pe gaztetan politak izaten ei dira.
(c).
Esapidea.
"Norbait itsusia dela adierazteko konparazioa." (AAG Eibes).
astuak jauzkak buztanpian.
(c).
Esapidea.
Diru kopuru bati asko irizten zaionean esan ohi den esapidea.
“Olako kotxe batek bost milloi balio jittuk. Astuak jauzkak buztanpian. ”
astuak baiño lan geixao eiñ.
(b).
Esapidea.
Lan asko egin.
astua txalma ta guzti baiño astuaua.
Esapidea.
Antzuola.
Oso astoa. (Lar Antz).
astua makillara letxe oittu.
(b).
Esapidea.
Egoera txar batera ohitu.
“Aren andria astua maikillara leztxe einda euan. (AAG Eibes)”
asto joan eta mando etorri.
(c).
Esapidea.
Zerbaiten atzetik ibili ondoren, ez lortu. Zerbait gaizki atera.
“Aretxi pasau jakon asto juan ta mando etorri. ”
2.asto, astúa.
(a).
Adjektiboa.
Estúpido, -a. ignorante, bruto, -a.
“I aiz personia astua.”
3.asto, astúa.
(c).
Izena.
Egurrak zerraz ebakitzeko erabiltzen den euskarria. · Aparato de madera de cuatro patas que se utiliza para sostener los troncos que se han de cortar a sierra.
“Sirrin-sarran jardun dau Antonik zerran, tronguak asto gaiñian jarritta.”
4.asto, astúa.
(d).
Izena.
Bizkarrean egurrak garraiatzeko erabiltzen zen zurezko tresna.
“Astuak izete zien, ezta? Astua eukan izena. An kargau biar izete eban, eutsi esku batekin da bestiakin kargau. Mart.”
5.asto.
