Bergara aldeko hiztegia

farra-fárra. (b). AdberbioaOnomatopeia. firri-fárra. Ugaritasuna edo erraztasuna adierazten duen onomatopeia. Profusamente, con suma facilidad, abundantemente. “Atzo gabian bertsuak farra-farra botatzen giñuzen./ Dirua farra-farra darabille orrek.” content_copy sarra-sarra.
farranda.
farrandero.
farrastara.
fátu. 1.fátu, -o, fátua. (d). Adjektiboa. Haundi-ustekoa, hitz egiterakoan haundi-uste hori azaltzen duena. · Fatuo, -a. “Ezebez izan da etxuat entenditzen ain persona fatua zela izan leiken.” 2.fatu, fatua. "Destino. “Ori da fatua familixiak.”
fázill, fazílla. (c). Adjektiboa. Erraza. · Fácil. “Zana etaratzia fazilla da ta, pinziakin ebatu, nesken betuliak etaratzeko pinza batzukin. Enr./ Eranai laga nai jotsat baiña eztok fazilla./ Ain difizilla balitz eleukek ainbestek igoko Everestera.” Adineko hiztun on banaka batzuek erabilia. Bergaran gaur egun ia ez da entzuten. Bizkaia aldera eta Eibarren esanagoa. Erdal hitzak sartzea ondo ikusia zegoen joan den mendearen lehen partean, zenbait girotan. .
fébrero, fébrerua. (a). Izena. frébero. Otsaila. · Febrero. "Frébero" ere entzuten zitzaien gure aurretikoei..
féde, fedía. (a). Izena. Fe. “Zelako fediakin errezatzen daben./ Orrek bere partiduai dotsa fedia./Entrenadorie oso inportantie dok hik fede apur bat badutzek. (AA ArrasEus, 186. o.).” ZERI, ZERTAN edo ZEREKIN fedia izan edo euki.. Esamoldeak: fedía zerbaiti izan. (c). Esapidea. Zerbaitekin konfiantza handia izan. “Gure amak fede aundixa dotsa berbena bedarrai.” Zentzu erlijiosoan ere bai, jakina. Batzuk badotse fedia Ezkioko amabirjiñiai.. fedía emon. (d). dio Aditza. Sinesgarritasuna eman. · Dar crédito o confianza. “Arek esaten dabenai etxotsat fede aundirik emoten./ Fede puxkat emon bia jakue gaurko gaztiei.” fede txarrian. (c). AdberbioaEsapidea. De mala fe. “Eztot uste fede txarrian eingo zebanik.” fede onían. (c). Esapidea. De buena fe. “Eta danak fede onian zebillelakuan, baiña bai zera.”
fedédun, fededúna. (a). AdjektiboaIzena. Fedea duena (jainkoarengan, batik bat). · Creyente.
fedétsu, fedetsúa. (b). Adjektiboa. Fede handikoa. · Creyente fervoroso.
férixa, férixia. (a). Izena. périxa (Os.). Ganadu-azoka. · Feria de ganado. “Gabon-zar egunian izaten da Elgoibarko ferixia./ Aaittik juten i zan perixetara. Hil./ Ze Jose Martiñ, e, perixan-perixan bazkaixa? Hil.”
feríxaleku, feríxalekua. (c). Izena. Ganadu-feria egiten den lekua. “Bideberrin zeuan len ferixalekua.”
Férixa Nausíko, Férixa Nausikúa. (c). Izen propioa. Ferixa Nausi, Ferixa Nausiko egun. Urteko feria nagusia. Hemen Elgetakoa ezagutzen da, batik bat, izen honekin. · La feria mayor de Elgeta, que se celebra el primer domingo de julio. “Azkenengo Ferixa Nausikuan sekulako eurixak ein zittuan./ Datorren domekan da Ferixa Nausiko.”
feríxante. 1.feríxante, feríxantia. (d). Izena. Ganadu-feriara jon ohi den baserritarra. · Baserritarra que acude asiduamente a la feria del ganado. “San Juango lauan an zetozen ferixantiak, kamiñua betian, lapur billur barik. ” 2.feríxante, feríxantia. (d). Izena. Ferietako (ez berdura plazako) saltzailea. · Vendedor ambulante de feria “Gero ta ferixante gutxiao izaten da Erramu-zapatu egunian.”
féros, ferósa. (d). Adjektiboa. Antzuola, Oñati. Indarrez datorren landare, pertsona edo animalia. “"Artua feros dao." (Izag Oñ)./ "Feros dator: Viene con fuerza una planta." (Izag Antz).”
Férran. (d). Izen propioa. Antzina erabiltzen zen pertsona izena. · Fernando. “Atxotegiko Fernandon aittajuna Ferran zuan.”
festoi, festoia. (a). Izena. Festón (bordadu mota bat). “Ta pallekazko ero zea, festoiekin dda, amantalak erabiltzen giñuzen, jaiko amantalak. Juana.”
fetxoríxa, fetxorixía. (c). Izena. Fechoría. “Parte emuotxenian, abuentau eziñak pe emonda..., lapurretia ta fetxorixa aundixak ardixan-da, danian-da, etxetara-ta. Hil.”
fídeo, fídeua. (a). Izena. Fideo.
fídeo-zópa, fídeo-zopía. (b). Izena. Sopa de fideo.