Bergara aldeko hiztegia
árrosko, árroskua.
(c).
Adjektiboa.
Harroa. · Muy orgulloso, -a, fanfarrón, -a.
“Zuzendari berria arrosko xamarra da.”
arrótu.
1.arrótu.
(a).
da
Aditza.
Envanecerse, engreírse.
“Kanpoko jentia datorrenian umiak arrotu eitten die.”
2.arrótu.
(b).
da
du
Aditza.
Ahuecar, hinchar, mullir, henchir...
“Oillarrak lumak arrotuittu./ Esku gaiñeko azal guztia arrotu jat./ Tartia gutxi arrotu da labian./ Autuak auts mordua arrotu zeban./ Orrek bixok kontuak esaten asten dienian auzo guztia arrotzen dabe./ Oillolokia lumak arrotuta. Don.”
Oso esanahi eremu zabala du..
3.arrótu.
(c).
du
Aditza.
Pelotan, pelota atzeratu. · En el juego de la pelota, atrasar la misma.
“Jo gogor, arrotu pelotia zortziraiño.”
arrózkoletxe, arrózkoletxia.
(b).
Izena.
Arroz con leche.
“Ale ume, jaizu okelia, gero arrozkoletxia dago ta.”
árrua, árruia.
(c).
Izena.
Hamabi kilo eta erdi dituen pisu unitatea. · Arroba.
“Potok zortzi arruako arrixa errez jasotzen juan./ Amar arruatik gora zuan zuen txarrixa.”
Txerria eta karga-jasotzeko harria neurtu ohi dira gaur arruetan. Ganadua erraldetan.
.
artáberde, artáberdia.
(c).
Izena.
Berdetan ganajatekotzat ebakitzen den arto gaztea. · Maíz que se corta como forraje para el ganado.
“Segia artu ta artaberde puxkat ebaitzera noia.”
artábirrin, artábirriña.
(c).
Izena.
Arto ehotua, baina artirina baino larriagoa, abereen pentsutarako erabiltzen dena. · Maíz triturado.
“Dagon pentsuik onena: artabirriña.”
artabízar, artabízarra(k).
Izena.
Artaburuak puntan dituen bizarrak. · Barba del maíz.
“Mutikotan artabizarrak erretzen giñuzen zigarrotzat.”
artabúru.
1.artabúru, artaburúa.
(b).
Izena.
Mazorca de maíz.
“Artaburuak apaingarritzat ikusten die batian bestian.”
2.artabúru, artaburúa.
(b).
Izena.
adierazkorra
Mozoloa, ergela. Ez du hitz horiek bezain esanahi minbera. · Estúpido, bobo.
“Ixilik egon ari, artaburuoi alakuoi.”
3.artabúru, artaburúa.
(c).
Izena.
Zenbait etxetan pinu-buruei esaten zaie. · En ciertas casas, aunque parezca ilógico, llámase así a las piñas de pino.
piñú-káskara, piñubúru.
artágaiñ, artagáiña.
(d).
Izena.
Trozo de tallo que va desde la mazorca hasta la flor (ya quitada).
“Bi ostrokin batzen da artaloria, da gero gelditzen da andik eta burura bittartian beste bi ostro ero iru, da ari esate jako artagaiña. Don.”
artápunta.
artájaiki, artájaikixa.
(d).
Izena.
artajoki.
Artoa mazoz jotzeko egurrezko plataforma. · Majamaíz.
“Artajaikixa zuan ola ankadun erredondo bat, azpixan olak-eta zuluak-eta baztarretan esixakin indda, artua joteko. Klem.”
artz.
artajórra, artajorría.
(b).
Izena.
Operación de escarda del maíz.
“Aste osua artajorran jardun dou./ Artajorria gerrirako lan astuna da.”
Artajorran eiñ, artajorrara joan....
artákaskara, artákaskaria.
(b).
Izena.
Lokotxa. · Cáscara que resulta de desgranar el maíz.
“Artakaskarak eztie txarrak sutarako.”
káskara.
artakotzat eon.
artakotzat euki.
"Halakotzat eduki, egon.
“Guk 'daixon' esaten dou eta ez 'deixon'; neu artakotzat nao beintzet." (Lar Antz).”
- a
- ábao, -u
- abélarte
- ábixa
- adárdun
- adárzabal
- afari
- agíñetako
- agur
- aidian
- aingéru lóra
- aitta-órde
- aitz-pérretxiku
- áixkora-kérten
- aizkoletxe
- akábera
- akulugáiñ
- alánbre-ési
- álbo
- álde
- ále
- alían egon
- alkórtu
- alperréko
- amabíko-txíki
- ámar
- amen
- amór própixo
- anaitzáko
- andi
- ángailla
- ánjelus
- ankámiñ
- ansuategi bedar
- ántz
- aóko
- apáluna
- ápenas
- aprezíau
- ar
- Arámaixo
- arazo
- árbola-sústar
- ardi-esne
- area, arearri
- argialboko
- ári
- arkaboz
- arlotekeríxa
- áro
- arra-árra!
- arrakátu
- árrantxo, -u
- arratára
- arráza-txákur
- árri
- árrio
- árrosko
- artálasto
- ártaxee
- arto-gári
- artzaiñ
- ási
- aspáldi
- astáputz
- asto-ganáu
- ástun
- atebikotx
- atezúlo
- atxillo!
- atzé-bikotx
- atzeskulari
- áundiki
- aurreko pareta
- áuskalo!
- autsi, autsa
- azabúru
- azbéte
- azkei
- azpijorria
- azúnberdiko