Bergara aldeko hiztegia
éztarri, éztarrixa.
(a).
Izena.
Garganta.
Esamoldeak:
eztárrixa itxi.
(b).
Aditza.
Ponerse ronco.
“Atzo zerbeza otza eran da gaur eztarrixa itxita daukat.”
eztárriko miñ, eztárriko miña.
(a).
Izena.
Dolor de garganta.
“Ze da ona eztarriko miñandako? .”
eztarriko erre, eztarriko erria.
Izena.
"Eztarrian traba. · Picor.
“Eztarrixa katarruakin-da lotuta eoten da, karraskara bat iñ, da librau itten da, ba oixe da eztarriko erria." (Lar Antz).”
eztárriko lákar, eztárriko lakárra.
(c).
Eztarria pittin bat hartuta dagoenekoa. · Irritación leve de la garganta, flema.
“Eztarriko lakarrakin nabill.”
eztarri-gilíxa járri.
(d).
zaio
Aditza.
Eztarria itxi. · Ponerse afónico.
“Eztarrixa itxitta. Gero esaten juau “eztarri-gilíxa jarri jatak” ero “afoniko najak”. Don.”
Ez diot besteri entzun..
eztégu, eztéguak.
(c).
Izena.
Ezteiak. · La boda y los posteriores banquetes.
“Len ezteguak iru egun irauten zeben.”
Pluralean ia beti. Orain boda entzuten da..
eztégu égun, eztégu egúna.
(c).
Izena.
Eztei eguna. · El día de la boda.
“Oinddio orrek baietz eztegu eguna baiño lenao asarretu.”
ézten.
1.ezten, ezténa.
(c).
Izena.
Burdinazko ziri zorrotza. · Lezna, punzón.
“Ganaua aizatzen zanian eztena sartze jakon errebentau etzeiñ.”
Akuluarenari AKULU-PUNTA deitu ohi zaio, baina sartuixok eztena ondoraiño, ia mobitzen dan eta horrelakoak entzun daitezke.
.
2.ezten, ezténa.
(c).
Izena.
Aguijón de un insecto.
“Erliak eztena sartzen botsu ikusikozu.”
mízto.
eztenbiribil, eztenbiribilla.
(d).
Izena.
Zirkunferentziak marrazteko erabiltzen den tresna. · Compás.
“Konpasa esate jau, baiña eztenbiribilla da ori. Martin.”
konpás.
ézti, eztíxa.
(a).
Izena.
Miel.
Esamoldeak:
eztibitsetan bizi.
(c).
Esapidea.
Eibar.
"Oso pozik, inongo ardura barik bizi.
“Eztibitsetan dabill zuek amendik zaran artian.”
eztíttu.
1.eztittu.
(d).
du
Aditza.
Fruta arbola bat txertatu, mentatu. · Realizar un injerto en un árbol.
“Joan dan neguan eztittutako madarixak kale ein ddabe.”
mentáu.
Esamoldeak:
eztitzéke, eztitzekía.
(d).
Adjektiboa.
Eztitu, mentatu gabekoa. · (Arbol) bravío, sin injertar.
“Txori-keixak arbola eztitzekiak die.”
mentatzéke.
2.eztittu.
Aditza.
"Ensamblar, juntar. Egur bi, haga edo ohol bi, josi, alkartu." (SB Eibetno).
eztul bédar, eztul bedárra.
(d).
Izena.
botanika.
Tussilago farfara.
Tusílago. Petalo mehe eta luze ugariz osatutako lore hori zabala du.
- e
- edarki
- edozetaráko
- edúr-ur
- egin
- égon
- egunalbáko
- eguzki
- ekúlondo
- elizante
- émeki
- enbidixa
- éngrudo
- enségida
- épa!
- epidemia
- eráñuntxo
- érdera
- erdizpurdi
- erkiñ
- érloju
- erostéille
- erraméru
- errébeska
- errége
- errekako txinbo
- erreme
- errendu
- erréspetau
- erré-úsaiñ
- erríko éskola
- errondalari
- erru bedar
- eságapeko
- esfórtzu
- eskástu
- eskillára-búru
- eskólau
- esku-errota
- eskúpeta
- esnati
- esnétela
- espínaka
- éstata
- estómagu
- estun
- étsai
- etxégintza
- etxóin
- euli-káka
- eupára
- euskalzále
- éxkel
- ezéla (be)
- ézinddako
- ézkondei
- ezpánaundi
- éztarri