Bergara aldeko hiztegia

errekako txinbo.
errékarri
errékarri, errékarrixa. (c). Izena. Canto rodado, guijarro. “Etxeaurria dotore jarri dau errekarrixekin.”
errékarro, errékarrua. (d). Izena. Errekaren inguruko sakona. · Cuenca de rio o regata. “Errekarrua dok pa errekian inguruko sakona, esate baterako asi Esperantzatik eta gorakua. Don.” Gutxi entzuna. .
errekátxo, errekatxúa. (a). Izena. Arroyo. “Errekatxuan eran dou ura.”
errékau, errekáua. (a). Izena. Recado. “Errekauak eittera noia dendara.” Esamoldeak: errekáua eiñ. (c). Esapidea. Bitartekaritza lana egin amodio kontuetan, zita bat jarri, adibidez. “Lotsatu eitten aizela. Egon ari trankill, neuk eingo jotsat errekaua./ Zer, "Biriarrua", neskeri errekaua eitxiak bildurtzen au ala?”
errekazulo, errekazulua. (b). Izena. "Ribera escondida entre matorrales y pendientes." (SB Eibetno)
errekiñ, errekiña. (d). Izena. Erregaia. “Zenbat eta [karobia] aundixaua, errekiña geixau bia dau. Cand.” Karobiaz dihardu..
errekistau.
errekondo, errekondua. (b). Izena. Erreka bazterra. · Orilla de río. “Errekondua segiakin pasatzen zebillen Patxi./ Errekonduan dago zure bizikletia.”
errekoño!. (b). Interjekzioa. érre kóño. Recoño! “”
errekontxo!. (c). Interjekzioa. eufemismoa erre kontxo. Errekoño-ren eufemismoa. “”
errekoziña, errekoziñia. Izena. Leintz. Recocina.
errékus, errekúsa. (d). Izena. Requisa, aprovisionamiento exajerado, bien sea mediante la compra o el robo. “Etxe uts baten sartu giñan da an zeren lata, urdaiazpiko ta iñundienak arrapau giñuzen. Errekusa eiñ eta alde ein giñuan./ Trasportisten huelgan kriston errekusa ein juan jentiak dendetan.” ERREKUSA EI.
errélebo, errélebua. (b). Izena. Txandakako lan sistima. · Sistema de trabajo a relevos. “Kazara juan nai juat eta errelebua kanbixaukostak?” Esamoldeak: errélebuan ibíli. (b). Trabajar a relevos. “ Naixao juat normalian ibili errelebuan baiño./ Aspaldixan iru errelebotan gabizek.”
erremángau. (a). da du Aditza. Remangar(se).
erremángu, erremangúa. (c). Izena. Lanerako ganora. · Remango; capacidad y nervio para el trabajo. “Berak bakarrik ein biar izateittu lanak. Eskerrak erremangu oneko neskia dana./ Orrek dauka erremangua lanian!”
errémat. 1.erremat, erremáta. (d). Izena. Azken ikutua. · El remate final. “Erreumiakin izurrauta zebillen, da gaiñetik pulmonixia arrapau zeban, da aretxek emun zotsan erremata./ Kalera bizi izatia izan zan aren erremata. ” Normalean "golpe de gracia", azken txarra zentzuan erabiltzen da, baina ez beti: Etxia ixa akabauta dago, baiña oinddio eztotse emon erremata. Mugatuan batik bat. . 2.erremat, erremáta. (d). du dio Izena. erromat. Enkantea. · Subasta, remate. “Aintziñan sarri izate zittuan errematak; esate baterako erribasotako egurrak subastan ero errematian urtetze juan. Alako egunian erremata dagola anunziatzen zuan. Klem.” Errematak pospoloak beste irauten omen zuen: Poxpolua piztu eta aura emendau bittartian: nik ogei duro pagauko juat, bestiak ogetamar. . Esamoldeak: errematían úrten. (d). du Aditza. Subastarse, salir en subasta. ohar bat
errematían úrten. (d). du Aditza. Subastarse, salir en subasta. ohar bat
errématxau. (b). Aditza. Remachar.
errématxe, errématxia. (b). Izena. Remache. “Burdixan ualan kontran ifintzen zan txapia erredonduan, an errematxiakin. Jen.”