Bergara aldeko hiztegia

búltza eiñ. (a). du Aditza. Empujar. “Joan atzera ta bultza eiñ.”
bultzagarri, bultzagarrixa. Izena. Eibar. Resorte (armagintza).
búltzaka. (a). Adberbioa. Empujando, a empujones. “Bultzaka ta tiraka etara giñuan.”
bultzára, bultzaría. (a). Izena. Bultzada. · Empujón. “Emun dostan bultzariakin errekara bota nau.”
burburixo, burburixua. Gorgojo. (SB Eibetno). content_copy baba-kóko.
burbúztan, burbuztána. (d). Izena. Gurdi buztana. · Cola de carro “Erruberian kontra estutu, amen atzian sokiakin, atzeko burbuztan puntara. Don.”
búrdi
búrdi, burdíxa. (a). Izena. Carro. Esamoldeak: ori da burdixak arrapautako ankia?. Esapidea. "Hankan min (hartu) duenari esaten zaio." (Lar Antz) lera ta burdi. Esapidea. búrdika. (c). Adberbioa. A carros. “Burdika gaztaiñia saltzen zan, burdika Aniz.”
burdi-bédar, burdi-bedárra. (c). Izena. Belarrez zamaturiko gurdiaren edukia. · Contenido de carro cargado de hierba (heno, generalmente). “Aurten ogei burdi-bedar erretirau dittue./ Burdi-bedarra larakotik urten da errekara joan jakue./ Burdi bat bedar. Burdi-bedar aundixa ekarri dabela. Don. Berdin, burdi-egur, burdi-garo, burdi-ikatz, etab.”
burdibíde
burdibíde, burdibidía. (b). Izena. Camino de carros. “Burdibide baten sartu giñan kotxiakin.”
burdí-bólante, burdí-bólantia. (c). Izena. Antzina garraiorako erabiltzen zen gurdia. Luzeak ziren eta errailadun gurpil handikoak. · Antes que surgiera el transporte por camión, el carro que se dedicaba a tal menester. “Goiko estaziñuan jenerua kargau ta batera ta bestera ibiltze zittuan burdi-bolantiak./ Burdi-bolantiak pa karga geixao erabiltzeko batera, da ba zela uztau zabala zeban bide gutxiao ondatu kamiñuan; bestiak zorrotza izete zeban, baiña arek pe bazeukan bere bentajia, aldapan ebagixa eiñaz sartuta juten zuan, arek etxuan txirrist eitten bera. Burdi-bolantiakin juten baaiz e goittik bera bajoiak. Don.” Gurpilei bolante-errubera. Burdinazko ardatza zuen..
burdi-burpill, burdi-burpilla. (b). Izena. Gurdiaren gurpila. content_copy búrpill, burdi-errúbera.
burdí-égur, burdí-egúrra. (c). Izena. Egurrez zamaturiko gurdiaren edukia. “Gero erute ei zien burdi-egurra, burdi-iketza... Hil.” Azen.: burdi-égur ere bai. .
burdi-errúbera, burdi-errubería. (b). Izena. Gurdiaren gurpila. content_copy búrpill, burdi-burpill.
burdi-garo.
burdi-íkatz, burdi-ikátza. (c). Izena. burdi-iketz. Ikatzez zamaturiko gurdia. Azen.: burdí-íkatz ere bai.
burdi-irrintza.
burdikára, burdikaría. (a). Izena. burkára. Carretada. “Iru burdikara bedar falta jaku sartzeko./ Aze burkaria ekarri daben. Don.”
burdikatáe, -i, burdikataia(k). Izena. Garoz edo belarrez, esate baterako, zamatutako gurdia lotzeko katea. Luzea eta mehea. “Burdikátaiak. Meiak, mailla txikiko... fiñak izete zien. Eta bestiak burdisokak, eskusokia baiño loditxuao. Don.” Pluralean gehiago..
burdi-luze, burdi-luzía. (b). Izena. Gurdi handiena. “ Burdirik aundiña izeten zan, iñaurkittarako, garua, bedarra. Luziena, burkamaik luziena. Don.”
burdi-motz
burdi-motz, burdi-motza. (b). Izena. burdi-motx. Basoan botatako egurrak tarrasean garraiatzeko erabiltzen zen gurdi laburra. “Kataiekin tronguak batu ta tarrasian. Tarrasian eruate zien. Orri guk etxian burdi-motza esate gontsan. Angel./ Ixete zan trongotaako burdixa, burdi-motza, erruberak eta burtetxia mox-motxa. Eleut.” content_copy burzaldi.