Bergara aldeko hiztegia

txatarréro, txatarrerúa. (b). Izena. Chatarrero.
txáto, -a, txátua, -ia. (a). Adjektiboa. Chato, -a.
txátxala, txátxalia. (c). Adjektiboa. txatxal. Txotxoloa (emakumea). “Zetan abill or, txatxalioi alakuoi./ Neska ori txatxal samarra da.”
txatxalkeríxa, txatxalkerixía. (c). Izena. Txatxalaren ekintza.
txátxar, txatxárra. (b). Adjektiboa. Txiki-txikia. · Diminuto, -a, pequeño, -a. “Meloi txatxar bateaittik ogei duro kobrau jostan.”
txátxara, txátxaria. (c). Izena. Despreocupación, pachorra. “Au da daukazuen txatxaria, goizeko irurak eta oinddio barriketan./ Txatxaria bia da dagon izotzakin minifaldia jazteko.”
txatxarkeríxa, txatxarkerixía. (c). Izena. adierazkorra Gauza ezdeusa, huskeria. · Nimiedad, nadería “Txatxarkerixatan ibiliko aiz ba? Erosik Mercedes bat./ Orrek etxaukek txatxarkerixaik, orrek angulak pe aundixak jate jittuek./ Iru milloi tokau jakon loterixan; txatxarkerixa bat.” Gisa honetako esaldi umoretsuetan, batik bat; TXATXARKERIXETAN IBILI, sarri..
txatxilipurdi.
txátxu, txatxúa. (c). Adjektiboa. Lelo, -a, imbécil. “Etzoskun atia zabaldu nai txatxu arek alaku arek.”
txatxuáldi, txatxualdíxa. (c). Izena. Norbait txatxu dagoeneko aldia. · Temporada de necedad que pasa una persona. “Txatxualdixak emute zotsanian etzan giro izaten aren inguruan.”
txatxur
txatxur, txatxúrra. (c). Izena. haur hizkera Hagina. · Diente. “Txatxurtxuak miñ emuten dotsue ezta, biotza?/ Ointxe dauzka txatxurrak urtetzen.” TXATXURTXO, batik bat. .
txatxútu. (b). da Aditza. Txatxu bihurtu. · Volverse idiota o ligero de cascos. “Len ain majia zan da oiñ ziero txatxututa dago.” Emakumeez, batik bat. .
txeldor.
txendor
txendor, txendórra. (c). Izena. txondor. Txondorra. · Pira para hacer carbón. “Bestela txendorra dana erretzea faten da egosi barik. Cand.” Esamoldeak: txendorra sutu. Aditza. Txondorrari su eman. “Urrengo eunian sutu eitte zan txendorra. Jose.” txendorra kargau. Aditza. Txondorra egin. “Eta nik atzenengo ei naban txendorra kargatzen-da zuen aittittakin, Posakua, Jose; aetxekin ementxe Pagatzakuei ni ibili nitzan kargatzen laguntzen. Cand.” txendorra egosi. Aditza. Ikatza egin txondorrean. “ Egosi esate ako; goitti bera faten da a egosten, barrenea. Mart.”
txendorgille, txendorgillia. (d). Izena. txondorgille. Ikazkina. “Aizia zeiñ aldetati jotzen daben iarri ein bijao txendorgilliek. Jose.” content_copy ikázgiñ, ikazgille.
txendor-zúlo, txendor-zulúa. (d). Izena. txondor-zulo. Txondorra egiten den lautadatxoa. “Txendor-zulua ero ikaztei-zulua, guk bixetaa. Cand.” content_copy ikaztei-zulo.
txépa, txépia. (b). Izena. Chepa, giba. content_copy jíba, kórkotx, kórkoba.
txépel. 1.txepel, txepéla. (a). Adjektiboa. Ganora gutxikoa. · De poco fuste, bobo, -a. “Eziozu kasoik eiñ, txepel utsa da ta.” Emakumeez, batik bat. . 2.txepel, txepéla. (c). Adjektiboa. Epela, beroa edo hotza egon beharreko edari bat. “” Ardoa edo beste edari bat makaldu edo eskastu denean ere esaten da txepela dagoela. . 3.txepel, txepéla. (c). Adjektiboa. Gatzik gabea. Janariaz, adibidez. · Soso, insípido. “Txepela dagola aura, gatzik eztaukala. Don.”
txepéldu. 1.txepéldu. (b). da du Aditza. Txepel bihurtu. · Volver(se) necio, -a. “Ziero txepelduta ikusten dot aspaldixan dendari ori.” 2.txepéldu. (b). da Aditza. Bero edo hotz egon beharreko edaria epeldu. “Eraizu ori ziero txepeldu baiño len.”
txepel-jardun.