Bergara aldeko hiztegia

kapritxóso, -a. 1.kapritxoso, -o, kapritxosúa, -ía. (c). Adjektiboa. Caprichoso, -a. “Kapritxoso utsa da jan kontuan.” 2.kapritxoso, -a, kapritxosúa, -ía. (c). Adjektiboa. Objektu bitxiengatik edo pertsona bitxikeriazaleengatik esaten da. “Oso sega kapritxosua erosi dot ferixan./ Gomozkortako gizon kapritxosu orrek etorri Egixa-barrenera ta kontau ei zittuan oiñak; da etxera jun da arotzei esan ei otxen: onenbeste oiñ da Egixa. Hil.”
kaprobétxe!. (b). Interjekzioa. On egin dagizuela. Que aproveche. “” Honen sinonimo dira on ein daizu(e)la edo on eiñ, soilik. Jende «ikasi» samarrak edo garbi berba egin zaleak erabiltzen ditu gehienbat formula hauek. Erantzuna baita: .
kaputxina
kaputxina, kaputxinak. (c). Izena. botanika. Tropaeolum maius. bot. Lorea. Capuchinas ohar bat
kara, kária. (c). Izena. Enborra lantzean lehenengo lautzen den aldea. · Cara. “Kara bi esate jakozena, arek landu ein bieakoz. Juantxo.”
kara o kruz. (a). Cara o cruz.
karábaka. (c). Txikitan sarri egiten genuen jolasa. Bat katigu gelditzen da eta honek beste bat harrapatu behar du. Gero biak eskutik oraturik hirugarren bat; gero hirurak laugarren bat, eta horrela denak harrapatu arte. · Juego infantil arriba explicado. “Karabaka ibiliko ga?” Katiguak jolasari hasiera emateko . ohar bat
kárabi
kárabi, kárabixa. (d). Izena. karábixa, karobi, karedoi (Aram.). Calera, horno de cal. “Karabixia nik ezautu dot Arantzetan be bai. Enr.” KARABITTA (Karabieta) da Elgetatik Eibar alderako mendatea.. content_copy kárabi-zúlo. Esamoldeak: karabixa kargau. (d). Karobi-zuloa harriz bete. “Karabixa kargatze zanian aurria tapau eitte akon. Cand.” karabixa erre. karabixia erre. Karobia sutu harriz betetakoan, harria erre eta karea egiteko. “Karabixa erre, erre esate giñuan. Egosi txendorra. Cand.”
karabil, karabilla. Izena. Eibar. "Terraja de roscar. · Kanpoko harixa emoteko ebaketa-erreminttia." (SB Eibetno).
kárabi-zúlo, kárabi-zulúa. (d). Izena. karabixa-zulo. Horno de cal. Elgetan KARABIXA-ZULO.. content_copy kárabi.
káradu. (d). du Aditza. Soroan karea bota. · Abonar con cal. “Soua káradu bia juau. Karetu esatian moduan. Guk káradu. Don.” Bitxia. Gutxi erabilia. . content_copy karétu.
kara-eskuadra, kara-eskuadria. (c). Izena. Zuraz, eskuadran lagatako aldea. · Cara-escuadra. “Gero arpegixa, o kara, kara-eskuadra. Kara esan biarrian, euskeraz beintzat, arpegixa bastante ibiltzen dou. Lar.”
káraitz, káraitza. (d). Izena. kareaitz, karatx. Kare haitza. · Piedra caliza. “Karaitza bia da karia eitteko./ Atxeko arrixa bia da; karatxa esate otsau guk. Felix.” content_copy karéarri.
karájo!. (b). Interjekzioa. Carajo! “Ze esaera eta ze karajo!” ohar bat
karakasa.
karaketx.
karákol, karakóla. (a). Izena. Caracol. Esaerak: Au dok paria, karakola ta baria. (b). Esaera. Biak antzerakoak direla.
karakote. "Vara con gancho, garfio para recoger frutas. “Sagarrak, madarixak eta holakuak hartzeko karakotia: Kakuaz adarrak hartu eta taka! Gaztaiñak eta hurrak barriz zardaixaz. Zardaixaz astindu ondo eta botatakuan jaso." (SB Eibetno).”
karákter, karákterra. (a). Izena. Carácter. Azen.: kárakter ere bai..
karámelo, karámelua. (a). Izena. Caramelo. ohar bat
karanba!. (c). Interjekzioa. karanba. Caramba. “Karteria galdu jakela? Karanba-karanba.” Emakumeek, batik bat. .