Bergara aldeko hiztegia

kakálardo.
kakálardo
1.kakálardo, kakálardua. (c). Izena. Cervus lucanus. Udako ilunabarretan hegan ibiltzen den zomorro adar handia. · Ciervo volador. “Kakalarduak baldar-baldar eitten dabe egaran.” Adardun kakalardua ere bai.. content_copy arabako zezen. 2.kakálardo, kakálardua. (c). Izena. Satsetako zomorro beltza. · Escarabajo estercolero. 3.kakálardo, kakálardua. (c). Adjektiboa. Petrala. · Pelma, latoso, -a. “Aspertuta nago ume kakalardo onekin.”
kakalárri. 1.kakalarri, kakalarríxa. (c). Izena. Beherakoa. · Diarrea. 2.kakalarri, kakalarríxa. (c). Adjektiboa. Zazpikia, lasai egon ezin dena. · Inquieto, -a, de poco asiento. “Kokoteraiño najaon ume kakalarri onekin.” Adinekoek gutxi erabilia. Bergarako kalean entzun dut, gehienbat.. content_copy kakapirri. 3.kakalarri, kakalarríxa. (c). Adjektiboa. Erraz beldurtzen dena. · Miedoso, -a. “Enitzakek manifestaziñora joango ire moduko kakalarri batekin.”
kakáleku. ohar bat 1.kakaleku, kakalekua. (c). Izena. Kaka egiten den lekua, zela-halako komuna. 2.kakáleku, kakálekua. (c). Izena. lagunartekoa Ipurdia. (umorezkoa). Esamoldeak: kakalekua beian euki. Esapidea. Norbait txikia dela esateko modu umoretsu eta basto samarra. “Ik pe, nere antzera, kakalekua beian. ”
kakámokordo, kakámokordua. (b). Izena. Cagada, excremento. “Kakamokordo galantak eingo jittuk orrek.” Baita mokordo, soilik, ere. . content_copy mókordo.
kakámutiko, kakámutikoa. (c). Izena. Imberbe, crío. “Kokoteraiño najaok kakamutiko demonio orrekin./ Kakamutiko batek irabazi zotsan.” Esaerak: Oiñ erozein kakamutikok jauzkak berrogei urte. (c). Esaera. Zenbait adinekori entzun diogun esaera, modu umoretsuan, eurek kakamutiko gisa ezagututakoak ere zahartuz doazela adierazteko.
kakánaaste, kakánaastia. (b). Izena. Istilua. · Follón, enredo. “Eztakizu zelako kakanaastia sortu zan auzo-alkatien gaiñian./ Papelei begiratzen asi zanian egundoko kakanaastia agertu zan.”
kakanaástu. (c). da du Aditza. Enredar un asunto. “Koiñatuan kulpaz kakanaastu zan gauzia.”
kakánarro, kakánarrua. (c). Adjektiboa. Txikia, nanoa; pertsonez, ia bakarrik. · "Persona físicamente ruin." (Etxba Eib). “Bigotedun kakanarro batek ein jostan interrogatorixua.”
kakápilla, kakápillia. (a). Izena. Cagada, montón de excremento. “Kakapillan sartu dau ankia.”
kakapírri. 1.kakapirri, kakapirríxa. (b). Izena. Beherakoa. · Diarrea. 2.kakapirri, kakapirríxa. (c). Adjektiboa. Zazpikia.
kakarasa.
kákati. 1.kákati, kákatixa. (b). Adjektiboa. Cagón. “” Burla gisa ere esana ohean pixa eta kaka egiten dutenei. . 2.kákati, kákatixa. (b). Adjektiboa. Beldurtia.
kakatorreka.
kakátsu, kakatsúa. (c). Adjektiboa. Zazpikia. · Fastidioso, -a, molestón, -a, persona de poca paciencia. “Zapatero moduan ona da, baiña kakatsu utsa./ Errelebua aldatu zotsenetik kakatsu bat eindda dago.”
kakatsukeríxa, kakatsukerixía. (c). Izena. Ruindad. También fastidio. “Pagatzeko orduan kakatsukerixan bat eingosku./ Ura sarri bota biarra da kotxe orrek daukan kakatsukerixia.” Bi azentuz ere bai: kakátsukeríxa, kakátsukerixía. .
kakátxiñ
kakátxiñ, kakatxíña. (d). Izena. Philloscopus collybita. Mosquitero. Txori txikia, burubaltza-ren antzekoa.. content_copy txío.
kákatza, kákatzia. (c). Izena. Lokatzadia, basatza. · Barrizal, y por supuesto, "mierdazal". “Eurixa eitte zebanian kakatza demasa sortzen zan etxe aurrian.” ohar bat
kakáume, kakáumia. (b). Izena. Crio, -a, imberbe. “Bota zigarrua ezpanetik, kakaumiok alakuok./ Iru kakaumek zure kotxiai zirrika ziarduen.” ohar bat
kakáusaiñ, kakáusaiña. (a). Izena. Olor a excremento. Irudizko testuinguruetan ere bai: “Zelako kakausaiña dagon gobernuko partiduan. ”
kákazarra!. (b). Interjekzioa. Interjección que denota contrariedad, disgusto. “Plaiara joango giñala, ta kakazarra!”