Bergara aldeko hiztegia

katúill, katuílla. (d). Izena. Otsaila. “otsail ere bai) da erabilera arruntekoa.” Katuak xipu egon ohi direlako. Oso gutxi erabilia. Febrero (adin handikoek frebero edo otsail ere bai) da erabilera arruntekoa..
katú lóra
katú lóra, katú lóría. (d). Izena. botanika. Stachys lanata. Stachys. ohar bat
katumarrósa, katumarrosía. (c). Izena. Aullido de gato. “Katumarrosak ikaragarrixak or Mekoleta-torre aldian. Mertz.”
katutu.
katuzúlo
katuzúlo, katuzulúa. (c). Izena. Katua pasa dadin zenbait atek barrenean izaten duten zuloa. ohar bat
kátxaba
kátxaba, kátxabia. (c). Izena. Helduleku bihurra duen bastoia. · Cachava, cayado. “Katxabia artu ta pasiaria eitte zeban egunero.” content_copy bastóe, -i.
katxarrero, katxarrerua. Izena. "Baserriz baserri edo herriko zenbait puntutan lapikoak, guardasolak eta konpontzen zituena." (Lar Antz). Bergara eta Elgeta aldean paraguero esaten zaio.. content_copy paraguéro.
kátxarro. 1.kátxarro, kátxarrua. (b). Izena. Trastea, tresna. · Traste, aparato. “Patata zuritzeko katxarro bat erosi dot./ Ze da poltsan daukazun katxarrua?” Esamoldeak: kátxarro bat éindda égon. Esapidea. katxárrozar bat éindda égon. Destartalatuta egon. “Zure kotxia katxarro bat eindda dago.” 2.kátxarro, kátxarrua. (c). Izena. Lurrezko ontzia. · Cacharro, recipiente de arcilla. “Aintxinan etxeik etxe ibiltzen zien katxarruak saltzen.” 3.kátxarro, kátxarrua. (c). Mutil, eta batik bat neska-ren atzetik jarrita, ederra, bikaina. · Tras mutil y, sobre todo, neska, hermoso, -a. “Aura zuan neska-katxarrua, aura./ Baiña ik ze ein bion mutil-katxarro orrekin.”
kátxarro-saltzáille, kátxarro-saltzaillía. (d). Izena. Etxez etxe asto edo mandoaz buztinezko ontziak saltzen dituena. · Cacharrero, vendedor de objetos de alfarería. “Oiñ ezta ikusten katxarro saltzailleik.” Azen.: katxárro-saltzáille ere bai. .
katxárrozar. 1.katxárrozar, katxárrozarra. (b). Izena. Handia, itzela. · Enorme. “MAN kamioiak kriston katxarrozarrak dittun.” 2.katxarrozar.
kátxo, kátxua. (b). Adjektiboa. Oñati. Ezkertia. · Zurdo.
kaudel, kaudela. (d). Izena. Oñati. Ganora. “Eztako ezertarako kaudelik./ Ori, kaudelbaia galanta!”
káusk!. (c). Onomatopeia. adierazkorra kosk, klausk . Onomatopeya que indica acción de morder. “Zuen txakurrak kausk ein ddost ipurdittik./ Txakurrak, gutxien uste danian, kausk./ Gure aatiak txitxaria ikusi orduko klausk eta barrura. ”
kauskára
kauskára, kauskaría. (c). Izena. adierazkorra koskára, klauskara. Mordisco. “Ze sagar da? Emongostazu kauskara bat?/ Klauskara dezentia ein ddotsa zuen Pitxirriok.”
káutetan. (d). kautan. Nere, bere... artean. · Para mis, sus... adentros. “Nik neure kautetan oinddio, onek ze nai ete jok. Enotsan antzik emoten.” NEURE, BERE... KAUTETAN.
kaxa, kaxia. (b). Izena. Eibar. "Culata de arma, corta o larga. “Kaxak eitteko intxaurra. Intxaurrak besterik ez dau balio." (SB Eibetno).”
kaxagiñ, kaxagiña. (b). Izena. Eibar. "Eskupeta-kaxak (kulatak) egiten dituena." “Txirixo-kalian bizi ei zan Batista kojua, Eibarren kaxagiñik onenetarikua. (SM Zirik)”
kaxk.
kaxkagorri, kaxkagorrixa. (c). Adjektiboa. Leintz. Ilegorria.
káza, kázia. (a). Izena. Ehizea. · Caza. “Aurki zabaltzen da kazia. ” KÁZAN, KÁZATIK, KÁZARA. Ehizean, ehizetik, ehizera. Kazan ein giñuan egun guztia./ Kazan dabill aitta./ Kazatik etorri zien atzo./ Kazara doiaz Riojara.. Esamoldeak: kázan, kázatik, kázara. (b). Adberbioa. kázatik. KÁZAN, KÁZATIK, KÁZARA. (b). adb. Ehizean, ehizetik, ehizera.  “Kazan ein giñuan egun guztia./ Kazan dabill aitta./ Kazatik etorri zien atzo./ Kazara doiaz Riojara.”