Bergara aldeko hiztegia

kártzela
kártzela, kártzelia. (a). Cárcel.
káru. Izena. 1.karu, karúa. (a). Adjektiboa. Garestia. · Caro, -a. “Oso karuak zien belarrittako orrek.” 2.karu. (a). Adberbioa. Caro. “Karu dabill lekia.”
karútu. (b). da du Aditza. Garestitu. · Encarecer. “Asko karutu da aspaldixan bizimodua.”
kasa.
kásik. (c). Adberbioa. kasi. Ia. · Casi. “Paragueruak zer konpontzen zeben? Guardasolak eta lapiko ipurdiak; kerten barrixak pe bai tta; lapiko ipurdiak konpontzen eukitzen juen lan geixao kasik. Klem./ Kasik naixao neuke egualdi txarra eingo baleu./ Merkiaua izan arren, kasik obia da bestia baiño. ” KASIK OBETO, KASIK OBIA, eta halakoetan, gehienbat. IXA da askoz ere esanagoa. KASI ere entzun daiteke: Aura lixibia einddakuan erropia erabiltzeko (zapi-banastaz ari da). Bee zabalakin, kasi gora estutxuao zala. Don.. Esamoldeak: kasik obeto, obia, eta halakoetan, gehienbat. Kasik obeto, obia, eta halakoetan, gehienbat. Ixa da askoz ere esanagoa. Kasi ere entzun daiteke: Aura lixibia einddakuan erropia erabiltzeko (zapi-banastaz ari da). Bee zabalakin, kasi gora estutxuao zala. Don. “ Bee zabalakin, kasi gora estutxuao zala.”
kask. kaxk.... Bietara ahoskatzen dira hala hasten diren ondorengo hitzak.
káska. 1.káska, káskia. (b). Izena. Gaztainari, leher ez dadin, egiten zaion azal-kendua, aizkorari harria jotzean egiten zaiona, makinaz ilea ebakitzean egiten diren ile-kenduak, etab. · Muesca, mella. “Aixkoriai kaskia ein dotsa mutikuak./ Makina zarrakin moztu dost amak eta burua kaskaz beteta daukat.” ohar bat 2.káska, káskia. (d). Izena. Zorra. · Deuda. “Orrek kaska galantak lagako zittuan batian bestian.” Antzina ohitura zen zorretan erositakoan makila batean kaska egitea zorraren lekukotzat. Gehienetan kaskia laga, baina baita euki, egin, etab..
kaskáillu, kaskaillúa. (c). Adjektiboa. Handia eta ergel samarra. · Grandullón y más bien tonto. “Ermentarixan kriauakin ein juan burrukan: aundi kaskaillu bat.”
káskajo, káskajua. (b). Adjektiboa. Kaskarin eta kirten samarra. · De poco seso y algo gamberro. “Etxat txokatzen ori eittia, kaskajo samarra be bada ta.” "Aferrado al dictamen propio." (Izag Oñ).. Esamoldeak: káskajuen egun, káskajuen eguna. (c). Izena. Ostirala; Kaskajuek kaskajokeriak egiten dituzten eguna, dirudienez. “Gaur dana dok libre, kaskajuen eguna dok eta. ”
kaskajoáldi, kaskajoaldíxa. (c). Izena. Venada gamberroide. “Kaskajoaldixak emoten dotsanian basuak, kristalak eta danak apurtzeittu.” Azen.: káskajoáldi, káskajoaldíxa ere bai. .
kaskajokeríxa, kaskajokerixía. (b). Izena. Kaskajoaren ekintza. “Atzo makiña bat kaskajokerixa eiñ eta esan giñuan.” Azen.: kaskájokerixa ere bai. .
káskal. 1.kaskal, kaskála. (b). Izena. Cáscara. “Oso kaxkal meia dauke arrautzok.” Intxaurrarena, urrarena, gariarena eta beste frutu batzuena ere bai. . 2.kaskal, kaskála. (b). Adjektiboa. káskill. Ergela, buruarina. · Necio, -a, de poco seso, irresponsable. “Kaskal bat izan da beti eta oin be ala jarraitzen dau izaten./ Gaitzik bakua zuan baiña kaskill samarra.”
kaskáldu. (c). da Aditza. kaskílddu. Buruarindu. · Aligerarse de cascos, decaerse, abandonarse. “Andria il jakonian ziero kaskaldu zan.”
kaskámotz, kaskámotza. (c). Izena. Ilea oso moztua duena. · Cabeza rapada. “Ola kaskamotz, zer moduz?/ Kaskamotz batekin zebillen pasiuan.”
1.káskar, kaskárra. (b). Izena. Burua. Cabeza “Tapaik kaskarra, bestela ikusikok biar.” KASKAR eta bere eratorriak esaldi adierazkorretan ia bakarrik. BURU, osterantzean.. Esamoldeak: kaskarréko miñ, kaskarréko miña. (b). Izena. Buruko mina. kaskárra berótu. 1.kaskarra berotu. (c). dio Aditza. Kaskarrekoak eman, jo. · Propinar coscorrones, pegar. “Mutikua!, geldi ezpaaiz egoten kaxkarra berotukostat, e.” 2.kaskarra berotu. (c). Esapidea. Calentar los cascos. “Ordubete diskutitzen egon, kaskarra berotu, ta etxera. ”
2.káskar. 1.kaskar, kaskárra. (b). Adjektiboa. Eskasa, nanoa, kalitate gutxikoa. Gauzez, batik bat. · Malo, de mal tamaño, de mala calidad. “Aurten oso kaskarrak dare gaztaiñak./ Sueldo kaxkarra dauka./ Egualdi kaxkarra ein zoskun atzo.” feedback koskor. 2.kaskar. (c). Adberbioa. Gaizki. · Mal. “Oso kaskar dabill aurten Reala./ Oso kaxkar portau ziñan nerekin.” content_copy koskor.
káskara. 1.káskara, káskaria. (b). Izena. Lokotxa, artakaskara. · Mazorca desgranada. “Kaskara batekin igurtzixaz aletzen da artua.” ohar bat content_copy artákaskara. Esamoldeak: kaskarati erten. Esapidea. Antzuola. "Neskatilla edo mutiko bat neska edo mutill egin. (Lar Antz) “Orrek erten dau kaskarati." (Lar Antz)” káskaratik endréauta egon. (c). Esapidea. eufemismoa Zoratuta egon. 2.káskara, káskaria. (c). Izena. Zenbait landareren azala. · Cáscara. “Gero liñua labian berotu ta kaskaria kentzen jakon. Aniz.” 3.kaskara.
kaskára-bátze, kaskára-bátzia. (c). Izena. Ilaretan jarritako artakaskarak azkarren batzean datzan herri-kirol ezaguna. Sin. txokor-batze (Eib.)..
kaskáriñ, kaskaríña. (c). Adjektiboa. Buruarina. · Casquivano, -a, ligero, -a de cascos. “Ain kaskariña ezpalitz oso jatorra litzake.” content_copy burúariñ, txóliñ.
kaskarrálde, kaskarraldía. (c). Izena. Burualdea. · La zona de la cabeza. “Maixuak makillia pasiatzera etaratze zebanian ezkiñuan kaskarraldian otzik izaten.”