Kategoria gramatikala
Forma mugatua
kaskárra
Esanahia
Burua. Cabeza
Jakingarriak
KASKAR eta bere eratorriak esaldi adierazkorretan ia bakarrik. BURU, osterantzean.
Esamoldeak
-
kaskarréko miñ, kaskarréko miña.
(b).
Izena.
Buruko mina.
-
kaskárra berótu.
1.kaskarra berotu.
(c).
dio
Aditza.
Kaskarrekoak eman, jo. · Propinar coscorrones, pegar.
“Mutikua!, geldi ezpaaiz egoten kaxkarra berotukostat, e.”
2.kaskarra berotu.
(c).
Esapidea.
Calentar los cascos.
“Ordubete diskutitzen egon, kaskarra berotu, ta etxera. ”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
1.káskar, kaskárra.
(b).
Izena.
Burua. Cabeza
“Tapaik kaskarra, bestela ikusikok biar.”
KASKAR eta bere eratorriak esaldi adierazkorretan ia bakarrik. BURU, osterantzean..
ohar bat
Esamoldeak:
kaskarréko miñ, kaskarréko miña.
(b).
Izena.
Buruko mina.
kaskárra berótu.
1.kaskarra berotu.
(c).
dio
Aditza.
Kaskarrekoak eman, jo. · Propinar coscorrones, pegar.
“Mutikua!, geldi ezpaaiz egoten kaxkarra berotukostat, e.”
2.kaskarra berotu.
(c).
Esapidea.
Calentar los cascos.
“Ordubete diskutitzen egon, kaskarra berotu, ta etxera. ”