Bergara aldeko hiztegia

arto-gári, arto-garíxa. (d). Izena. Artoa eta garia; labore hauen uztari buruz hitz egiterakoan. · Se cita así a veces al hablar de la cosecha de trigo y maíz, principales cereales en nuestra tierra hasta hace poco. “Labore-urte ona eta labore-urte txarra, esan izan zuan, eta arto-garixagaittik uste juat. Artua ta garixa izate zittuan urteko kosetxok. Klem.” ARTO-BABA ere entzun daiteke horrelako esaldietan: Aurten eztou arto-baba asko artuko./ Udazken euritsua, izan leikien txarrena arto-babiandako. Artoa eta baba elkarrekin hartu ohi dira..
arto-zopa, arto-zopak. (d). Artirinezko ogi pusketak esnetan egosita, antzina ohiko jatordua. “Gero gabien arto-zopak jateko, artue egosi an da ondo gozue, e. (AA ArrasEus, 174. o.).”
artó-árri, artó-árrixa. (d). Izena. Artoa ehotzeko errotarria. “Arto-arrixa be sarri pikau biar. Aniz.”
arto-bába, arto-babía. (d). Izena. Arto eta baba uzta. Biak batera erein ohi dira “Aurten eztou arto-baba asko artuko./ Udazken euritsua, izan leikien txarrena arto-babiandako. ”
artóbero
artóbero. 1.artobero, artoberua. "Egin barri daguan arto-urunezko ogixa, epela. “Artobero ein barrixa oso gozua da; baiña egunekin asko gogortzen da." (SB Eibetno).” 2.artóbero, artóberua. (c). Adjektiboa. Pertsona lasai eta mokolo xamarra. · Persona tranquila y sin fundamento. “Semeik zarrena artobero majua da.” Esamoldeak: artóbero úsaiñak kendu. (c). Esapidea. Fanfarreriarako gogoak kendu. · Quitar a alguien la fanfarronería. “Ik segi ain aozabal da baten batek laster kendukosk artobero usaiñok.”
artoberokeríxa, artoberokerixía. (c). Izena. Artoberoaren ekintza. “Zer, artoberokerixan batzuk esango jittuan.”
artó-éreitte, artó-éreittia. (c). Izena. La siembra del maíz. “Arto-ereitte inguruan jentia juten zan ikezgiñara. JJp.”
artólapiko, artólapikua. (c). Adjektiboa. Tontolapikoa, txorimaloa. · Bobo, lelo (no es tan insultante). “I, artolapiko, nun jarek nere giltzak?”
artopiku.
arto-txakur, arto-txakurra. (d). Izena. Angiozar. Eskorpioiaren antzeko zomorro bat omen da. (?).
artózuritze, artózuritzia. (c). Izena. artázuritze, artazuriketa, artozuriketa. Artaburuari maluta kentze lana. “Gu mutikotan arto-zuritze asko einddakuak ga./ Afaldu aurretik artazuritzia izate zan erresaixua esanaz. (Lehenago artozuritzea errondarekin lotua joan ohi zen): Artozuritzia esaten jakon, da berakin batera errondia; ola jente... auzokuak, jente mordua batzen, gaztiak jeneralmente. Artozuritzia-ta, ba artozuritzia: errondia, jolasa. Artua zurittuaz jolasa. Ipuiñak kontau, argimutilla bota ipurdiaz gora-ta, atzamarka ibilli tta (barreak). Don. ”
ártu. 1.artu. (a). du Aditza. Tomar, coger. Esamoldeak: bat artu. (c). Esapidea. Ondo konpondu elkarrekin. “Uztarripe baten eztabe bat artzen (idi) orrek. (Lar Antz).”
ártzekuak euki
ártzekuak euki. (b). Esapidea. ártzekuekin egon. Oinarririk gabe kexatu, arrazoirik gabe minduta egon. “Berandu baten aillegau zan da ala ta be artzekuekin zeuan./ Berak euki zittuan akzidentian kulpa guztiak da oinddio be artzekuak dauzka. ” ártzekuak artu. (c). Zartadak hartu. “Aitta makilliakin etorri jakon da arek artu zittuan artzekuak. ” 2.artu. (a). du Aditza. Harrera egin. · Recibir. “Eta ze moduz artu zaittu amandriak pa?” 3.artu. (b). du Aditza. Encoger. “Algodoizko prakak asko artzen dabe.” Esamoldeak: urak artu. Encoger al lavar. “Jertsia ziero nanotu jatan labadoran sartu ta urak artuta. ” 4.artu. (b). du Aditza. Landarea errotu, jarri. · Coger tierra una planta, prender, arraigar. “Iru pago landara sartu nittuan da batek bakarrik artu dau.” Esamoldeak: lurra artu. (b). artu. Arraigar. “Zuk sartutako lorak eztabe lurrik artu.” 5.izena+artua. (d). Kutuna, begikoa. “Orduan alkatian santuartuendako izaten zien kargu guztiak./ Kamioneruak taberna artuak eukitzeittue bazkaltzeko./ Aiztin parauero batek lo eitte zeban... Arek etxe artua zeban Aizti. (Lar Antz). ”
artuémon. 1.artuemon, artuemóna. (c). Izena. Harremana. · Relación. “Familixa bixen arteko artuemonak baezpadakuak die./ Aintxiñan Uberak artuemon guztia Elgetakin zeukan.” Agian singularrean gehiago pluralean baino. . 2.artuemon, artuemóna. (d). Izena. Harreman sexuala. · Relación sexual. “Denpora baten konfesatzera joan bia zan, eta “geure artuemonak ondo eitteittugu?” Esate zan ori be. Don.”
artuzále, artuzália. (d). Adjektiboa. Eibar. "Amigo de dádivas. “Artuzália, baiña zailla emoteko orduan.”
artxabal, artxabala. eufemismoa (argot). Haxis zati haundia. · Placa. “Ez jok/n merke ipiñi hartxabala, baiña besterik ez jaok/n. (TSE Berb).”
artxéra, artxería. (d). Izena. artxara. Ardi edo behi asken gainean, alturan, zenbait lekutan egon ohi den sare modukoa, belar ondua-eta edukitzeko. Etim.: ardi+sare, beharbada..
artxinga, artxingia. Izena. eufemismoa (argot). Haxis zati txikia. · China. “ Hartxinga dezentia sartu egixon, jente asko gaonaz-eta. (TSE Berb). ” content_copy artxabal.
artxinga zuri, artxinga zurixa. Izena. (argot). Kokaina; harria denean eta ez hautsa. · Roca. “Hartxinga zurixa besterik ez jauan, hautsa ikusi be ez. (TSE Berb).”
artxipreste.
artz. 1.artz, artza. (b). Izena. Oso. Esamoldeak: artzan, artzana. "Antzina motxailek hartzarekin egiten zuten kantuaren izena. “Aratostietan artzana juaz zeroien katetik erriko gizon zatar bat." (AAG Eibes).” 2.artz, artza. (d). Izena. Garia garbitzeko galbahe handia. “Dornua nere akorduan etorri zan Laudatzera. Lenao galbae aundixak izate zien, artza esate otxen, alanbrezko zea aundi batzuk. Da artaraxe garbittu biar gari dana. Aniz.”
artz
3.artz, artza. (d). Izena. Mazoarekin joz artoa aletzeko erabiltzen zen plataforma. · Majamaíz. “Artza artua jotekuai. Aura e, esixakin eindda, anken gaiñian, eta bueltan esixakin. Artua bota ara, bi banastakaa ero, da gero an mazuakin jo eitte zan. Ankak onek (mahaiak) dauzkan moduan, da gora ziri batzuk jauzkan, da esixa eindda bueltan, olako altura bat; artalia kanpora jun ezteiñ. Da guk “artua joteko artza”. Don.” Goierri aldean auntza esaten zaio.. content_copy artájaiki.