izena
- estesobreko, estesobrekua. (d). izena. Apendicitis.. Estesobrekuakin eruan dabe ospittalera. (AAG Eibes) .
- estimazíño, estimaziñúa. (b). izena. Estimación, aprecio.. Antxoei gurian iñok etxao estimaziñoik emuten./ Errixan eztauka estimaziño aundirik.. ESTIMAZI.
- estómagu, estómagua. (a). izena. ESTÉMANGU, ESTÁMANGU. Urdaila. Estómago.. Estemanguko miñez errebentatzen najabik.. Etim.: "este+mangu." Herri-etimologia dirudi.. komentario 1 Ik. urdáill.
- éstra, éstria. (d). izena. Dolarea?.
- estrapelísta, estrapelistía. (c). izena. Estraperlista, contrabandista.. Gose denporan estrapelistia izandakua dok ori. .
- estrápelo, estrápelua. (c). izena. Estraperlo, contrabando.. Gerraostian estrapeluakin aberastu zan./ Asientupian zeukan estrapelua.. Gerra osteko kontrabandoari deitu izan zaio, batez ere. . estrápelo dénpora, estrápelo dénporia. (-). izena. Gerra osteko gose denpora. ..
- estrápelo dénpora, estrápelo dénporia. (-). izena. Gerra osteko gose denpora. .
- estrépa bédar, estrépa bedárra. (-). izena. botanika Izenaren berri izan genuen, baina ez dakigu zein belar den. . komentario 1
- estropózu, estropozúa. (d). izena. ESTROPUZU, ESTRAPEZU, ESTRAPOZU. Tropiezo.. Atzo be goiz etxeratzekotan urten giñuan baiña Tartufon estropozua./ Madrildik etxerakuan eztou izan estropozuik. . estropózuka, . (c). adberbioa. A tropezones.. San Martzialdik estropozuka baten jetxi giñan. .. estropózu eiñ, . (c). du aditza. Tropezar.. Estropozu eiñ da sasira jausi zan. ..
- estúasun, estúasuna. (b). izena. Larrialdia. Aprieto, momento de apuro.. Estuasun ederra pasau dot komuneko atia zabaldu ezindda./ Gabian bidera urten da estuasun demasa emun zotsan neskatilliai. . ESTUASUNA PASAU eta EMON, batik bat. Oso erabilia. LARRIALDI ere esaten da; badirudi estuasun momentuko apuroa dela, baina oso intensoa eta larrialdi, ostera, luzeagoa, eta agian ez hain intentsoa.. estúasunian, . (c). adberbioa. En caso de apuro.. Eztaroiat diruik eta estuasunian etxera eskatuko neuke./ Ni, estuasunian, basora joango nitzake piñu-botatzera. .. estúasunak émon, . (b). dio esapidea. Larriak eman, larritu. Apurarse mucho.. Estuasunak emon zotsanian bentanatik salto ein zeban. .. estuasuna pasau eta emon, batik bat. . larrialdi, ostera, luzeagoa, eta agian ez hain intentsoa. ..
- estudíante, estudíantia. (a). izena. Estudiante.. Artizko estudiantia bakaziñotan dago. . Lehen apaizgaiei ere esaten zitzaien..
- 2. estúdixo, estúdixuak. (b). izena. Los estudios.. Orrek estudixuak Salamancan ein zittuan./ Estudixo askokua ei da. . estúdixuak emon, . (c). Dar estudios.. Estudixo aundixak emun zotsen alaba nausixai... estudixuan egon, . (c). Estudiatzen egon.. Oinddio be estudixuan dago. .. estúdixuak éuki, . (c). esapidea. Tener estudios.. Etzeukan estudixoik pe ta errekauak eitten asi zan...
- 4. estutu, estutúa. (b). izena. Momento de apuro, de presión, de acoso.. Asierri estutu bat komeni jako estudixauko badau. . estutúa artu, . (-). Larritasun une bat igaro.. Estutu galanta artu neban faktura faltsu aura ekarri zostenian... estutúa émon, . (c). esapidea. Hacerle pasar un momento de apuro.. Bidera urten da egundoko estutua emon zotsan neskiai iguingarri arek. ..
- estúuna, -e, estúunia. (b). izena. Zabalagoa den zerbait estutzen den lekua. Angostura, estrechamiento.. Estuuna ugari dauka kostako kamiñuak./ Estuunan trabau zan tubua.. Ik. úna, -e.
- etárea, etáreia. (c). izena. Hectárea.. Guk e, neurrixa gaur ibiltzen douna, areia, metrua eta etareia. Don. .
- 4. eten, eténa. (c). izena. Rotura (tratándose de objetos tirantes).. Sokiai etena makalune batetik ein jakon. .