Skip to main content

izena

  • esku-bárru, esku-barrúa. (b). izena. La palma de la mano.. Esku-barrua erre dot. .
  • eskú-bonba, eskú-bonbia. (b). izena. Bomba de mano. .
  • esku-dantza, esku-dantzia. (-). izena. (Eibar.) "Danza tradicional consistente en una cuerda formada por bailarines entrelazados con sus manos y que guiados por el primer bailarín danzan girando alrededor de la plaza en sentido opuesto a las agujas del reloj." (SB Eibetno)..
  • eskú-fréno, eskú-frénua. (b). izena. Freno de mano. .
  • eskú-gaiñ, esku-gáiña. (b). izena. Eskuaren gainaldea.   La parte superior de la mano.. Bizikletatik jausi tta esku-gaiña urratu jako. .
  • eskú-kárro, eskú-kárrua. (c). izena. Esku-gurdia.   Carro de mano.. Orduan makiña bat karro, esku-karro, ibiltten zan izotzakin, kaleik kale. Aniz. .
  • esku-laztabin, esku-laztabiña. (-). izena. (Eibar.) Taladro de mano..
  • eskú-páiñolo, -u, eskú-páiñolua. (c). izena. Pañuelo de bolsillo.. Sin. mokó-páiñolo.
  • esku-sari, esku-sarixa. (-). izena. (Eibar.) Sobresueldo..
  • eskú-sartze, eskú-sartzia. (b). izena. Acción de meter mano.. Ango eldu biarra, ango esku-sartzia... .
  • eskú-trápu, eskú-trápua. (b). izena. Trapo de cocina.. Sin. eskú-zápi, esku-zátar.
  • eskú-zápi, eskú-zápixa. (d). izena. Trapo de cocina.. Sin. esku-zátar, eskú-trápu. Ik. zapi.
  • esku-zátar, esku-zatárra. (c). izena. Eskuak lehortzeko eta abar sukaldean erabiltzen den zapia.   Trapo de cocina.. Ekarri esku-zatarra eskuak garbitzeko.. Izen desberdinen artean adinekoek gehien erabiltzen dutena. Zatar soilik ere bai.. Sin. eskú-zápi, eskú-trápu.
  • esku-zérra, esku-zerría. (c). izena. Pertsona bakarrak erabiltzeko zerra txikia.   Serrote. .
  • eskú-zipillu, eskú-zipíllua. (a). izena. Zura gastatzeko erabiltzen den esku-erreminta. Garai batean matxienbratutako piezen kanalak eta koskak tresna honekin ateratzen ziren.   Cepillo de mano.. . Ik. kóntra.
  • éskuadra, éskuadria. (c). izena. Arotz lanabesa.   Escuadra. .
  • eskuargi, eskuargixa. (d). izena. "La linterna, farol, etc." (Izag Oñ). .
  • eskúarterako, eskúarterakua. (c). izena. Eskutan behar den dirua.   Dícese del dinero que se necesita para los gastos habituales.. Armaixuan eukitzen dot eskuarterakua.. Izen bezala baino gehiago, ZERTARAKO: Ez etara diru geixao, badaukat esku arterako laiñ da.. Ik. póltsikorako.
  • eskúbara, eskúbaria. (b). izena. ESKOBARA. Eskuarea.   Rastrillo de recoger hierba.. Artu eskubarak eta goazen zelaira. .
  • eskubiar, eskubiarra. (-). izena. (Eibar.) Eskulana.. Sin. eskúlan.
  • eskubíde, eskubidía. (c). izena. Derecho.. Eztago ori eitteko eskubideik.. Deretxo entzuten da gehiago. .
  • eskúko sóiñu, eskúko sóiñua. (b). izena. ESKÚ-SÓIÑU. Acordeón.. Gure tio Tomasek ederki joten zeban eskuko soiñua. . Eskuko soiñu aundixa eta eskuko soiñu txikixa bereizten dira. Piano teklatuaz lehena eta trikitixa jotzekoa bigarrena.. Sin. akordéoi. Ik. aóko sóiñu, filármonika, sóiñu.
  • 2. eskulan, eskulána. (c). izena. Eskuz egindako lana.   Artesanía.. An eskulana bakarrik erosi leike. .
  • 1. eskulan, eskulána. (c). izena. Mano de obra.. Eskulana geixao kostatzen da materiala baiño. . Ik. materiál.
  • eskúleku, eskúlekua. (b). izena. Asa, agarradero, picaporte.. Potijuai eskulekua apurtu jako./ Taza onek eskuleku kaskarrak dauzka./ Atiai eskulekutik tiraka dabitz umiak.. Sin. eldúleku.