Adjektiboak

  • ezitzéke, ezitzekía. (c). adjektiboa. Hezi gabeko pertsona edo animalia.   Persona o animal sin educar, sin desbravar, bravío.. Kaballo orrek ezitzekiak dittuk eta etxuek balio gaiñian ibiltzeko.. Ik. ezíbako.
  • ezjákiñ, ezjakíña. (c). adjektiboa. Ignorante.. Ezjakiñ utsa da, baiña ala ta be ezta ixilik egongo.. Inorante entzuten da gehiago. . ezjakiñían, . (-). . 1. ezjakiñian, . (b). adberbioa. Zerbait jakin gabe.   Siendo ignorante de algo. .. 2. ezjakiñían, . (c). Ezkutuan, isilian.   A escondidas de. Aman ezjakiñian joaten zan entrenatzera./ Maixuan ezjakiñian esamin guztiekin enteratzen zan. . NOREN ezjakinean....
  • ézkerti, ézkertixa. (b). adjektiboa. Zurdo, -a.. Pelotari dotoria zan zure tio; ezkertixa gaiñera. .
  • ézko, ezkúa. (d). adjektiboa. EZO (ARAM.). Humela. Arropei buruz, batik bat.   Húmedo, -a, referiéndose sobre todo a ropas.. Aspaldixan inok eztau lo eiñ eta izarak ezko xamarrak egongo die./ Esegittako erropak oinddio ezkuak dare. Ia galdua.. Sin. úmel. Ik. ezkúra, éze.
  • ezkútu, ezkutúa. (b). adjektiboa. Escondido, -a, resguardado, -a.. Larrarte paraje ezkutuan dago./ Zuen etxazpixa aize-ezkutua da ta maillukixendako paraje ona.. Ant. agiri. Ik. aize-ezkútu. ezkututik ezkutura ibilli, . (c). esapidea. Ezkutuan, isilpean ibili.. Ezkututik ezkutura dabill, iñok ikusi ez deixan. (AAG Eibes) .. ezkutúan, . (-). . 2. ezkutúan, . (b). adberbioa. A escondidas.. Komeni etxakon arren, ezkutuan eraten dau patxarra.. A escondidas de: NOREN ezkutuan. Nere ezkutuan ein ddabe bakaziñotarako plana./ Aman ezkutuan txokolate jana ein ddau mutikuak... 1. ezkutúan, . (b). adberbioa. En lugar secreto, resguardado.. Ezkutuan gorde karameluak, bestela Hodeik kendukotsu./ Ezkutuan dauzke urrezko pitxixak. ...
  • ezpánaundi, ezpánaundixa. (b). adjektiboa. Persona de labios grandes.. Ezpanaundi zatarkote batekin ezkondu zonan. .
  • ezpánestu, ezpánestua. (c). adjektiboa. Pertsona txorrotx eta estu samarrengatik esan ohi da.. Andria be bere antzekua dok, alako ezpanestu bat.. Ezpain estuko pertsonak petralxeagoak dira, nonbait. .
  • eztakádun, eztakadúna. (c). adjektiboa. Eztakak dituena.   Que tiene pinchos.. Alkazia adarra eztakaduna da.. Ik. alánbre-eztáka.
  • eztitzéke, eztitzekía. (d). adjektiboa. Eztitu, mentatu gabekoa.   (Arbol) bravío, sin injertar.. Txori-keixak arbola eztitzekiak die.. Sin. mentatzéke.
  • 2. failláu, failláua. (d). adjektiboa. (eufemismoa.) Burutik guztiz sano ez dagoena.   Persona a la que le falla la cabeza.. Oin be ei dao faillaua pixkat, ezta, mutilla Basalgon. Nik eztot ezautzen... Gauza batzutan ondo plantatze i zan, errezoietan da, baiña faillaua. Hil. .
  • faltóe, -i, faltóia. (b). adjektiboa. Faltón, -a.. Eneban uste ain faltoia zanik. .
  • fáltso, -u, faltsúa. (b). adjektiboa. Falso, -a.. Arpegira ondo berba eingosk, baiña kontuz orrekin, faltsu utsa dok eta./ Milla pezetako faltsua sartu doste.. Pertsonez zein gauzez. .
  • 1. famáu, famáua. (c). adjektiboa. FAMOSO, FAMAUTAKO. Famatua.   Afamado, -a, famoso, -a.. Pelikula ori famaua izan zonan gure gazte-denporan. . Gaur egun FAMOSO, -A entzuten da gehiago. Ben.k FAMAUTAKUA darabil esaldi honetan: Abraiñ-errekan sorgiñak egoten ziela, aura famautakua betik, Abraiñ-errekan sorgiñak..
  • famósa, famosía. (c). adjektiboa. Neska mutilzaleari, "erreputazio txarrekoari", esan ohi zitzaion.   Decíase de las chicas que no eran excesivamente recatadas o púdicas en su trato con los chicos.. Orren ama gaztetan bastante famosia izandakua da. . Ik. fándanga.
  • fándanga, fándangia. (c). adjektiboa. Ik. famosa. Zentzu berdintsua dute. Beharbada, famosa baino zentzu sexual gutxiago eta parrandera gehiago du.. Dibertitzeko lotsaik etzeukan neskiai fandangia zala esate jakon. . Ik. famósa.
  • fanfarróe, -i, fanfarróia. (b). adjektiboa. Fanfarrón, -a. .
  • 1. fardel, fardéla. (d). adjektiboa. Arlotea.   Desarrapado, -a, vago, -a.. Fardela esan izan dok... persona arlote xamarragatik pe bai. Klem.. Ik. arlóte.
  • 2. farol, faróla. (b). adjektiboa. Ostentoso, -a, farol.. Pelotari ona da, farola izatia eze. .
  • 1. fátu, -o, fátua. (d). adjektiboa. Haundi-ustekoa, hitz egiterakoan haundi-uste hori azaltzen duena.   Fatuo, -a.. Ezebez izan da etxuat entenditzen ain persona fatua zela izan leiken. .
  • fázill, fazílla. (c). adjektiboa. Erraza.   Fácil.. Zana etaratzia fazilla da ta, pinziakin ebatu, nesken betuliak etaratzeko pinza batzukin. Enr./ Eranai laga nai jotsat baiña eztok fazilla./ Ain difizilla balitz eleukek ainbestek igoko Everestera.. Adineko hiztun on banaka batzuek erabilia. Bergaran gaur egun ia ez da entzuten. Bizkaia aldera eta Eibarren esanagoa. Erdal hitzak sartzea ondo ikusia zegoen joan den mendearen lehen partean, zenbait girotan. .
  • fedédun, fededúna. (a). adjektiboa. Fedea duena (jainkoarengan, batik bat).   Creyente. .
  • fedétsu, fedetsúa. (b). adjektiboa. Fede handikoa.   Creyente fervoroso. .
  • féros, ferósa. (d). adjektiboa. (Antzuola., Oñati.) Indarrez datorren landare, pertsona edo animalia. . "Artua feros dao." (Izag Oñ)./ "Feros dator: Viene con fuerza una planta." (Izag Antz)..
  • 2. fijo, fíjua. (a). adjektiboa. Fijo, -a.. Gure taillerrian fijuak igual kobratzen dabe. .