Kategoria gramatikala
Forma mugatua
ezjakíña
Esanahia
Ignorante.
Jakingarriak
Inorante entzuten da gehiago.
Esamoldeak
-
ezjakiñían.
1.ezjakiñian.
(b).
Adberbioa.
Zerbait jakin gabe. · Siendo ignorante de algo.
Esamoldeak:
ezjakiñeko persona bat.
(d).
Esapidea.
Zerbaiten ezjakinean dagoen norbait.
“Ori esaten jatzu ezjakiñeko persona bati eta muturrekua emoten dotsu.”
ezjakiñian ibilli.
(c).
Esapidea.
Itsu-itsuan ibili.
“Jateko leku bila ezjakiñian ibili biarrian, obe dozu preguntatzia.”
ezjakiñian eiñ.
Esapidea.
Konturatu edo jakin gabe egin.
“Badakitt gaitz ein notsula, baiña ezjakiñian ein neban.”
ezjakiñían egon.
Esapidea.
Jakin ez.
“Ezkondu bezpera arte familixia ezjakiñian zeuan./ Ezjakiñian zendeten Nepalera noiala?”
2.ezjakiñían.
(c).
Ezkutuan, isilian. · A escondidas de
“Aman ezjakiñian joaten zan entrenatzera./ Maixuan ezjakiñian esamin guztiekin enteratzen zan. ”
NOREN ezjakinean..
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
ezjákiñ, ezjakíña.
(c).
Adjektiboa.
Ignorante.
“Ezjakiñ utsa da, baiña ala ta be ezta ixilik egongo.”
Inorante entzuten da gehiago.
.
ohar bat
Esamoldeak:
ezjakiñían.
1.ezjakiñian.
(b).
Adberbioa.
Zerbait jakin gabe. · Siendo ignorante de algo.
2.ezjakiñían.
(c).
Ezkutuan, isilian. · A escondidas de
“Aman ezjakiñian joaten zan entrenatzera./ Maixuan ezjakiñian esamin guztiekin enteratzen zan. ”
NOREN ezjakinean..
Ignorante.
“Ezjakiñ utsa da, baiña ala ta be ezta ixilik egongo.”
Inorante entzuten da gehiago.
.
ohar bat
Esamoldeak:
ezjakiñían.
1.ezjakiñian.
(b).
Adberbioa.
Zerbait jakin gabe. · Siendo ignorante de algo.
2.ezjakiñían.
(c).
Ezkutuan, isilian. · A escondidas de
“Aman ezjakiñian joaten zan entrenatzera./ Maixuan ezjakiñian esamin guztiekin enteratzen zan. ”
NOREN ezjakinean..
