Sarrera nagusia
Kategoria gramatikala
Esanahia
Zerbait jakin gabe. · Siendo ignorante de algo.
Esamoldeak
-
ezjakiñeko persona bat.
(d).
Esapidea.
Zerbaiten ezjakinean dagoen norbait.
“Ori esaten jatzu ezjakiñeko persona bati eta muturrekua emoten dotsu.”
-
ezjakiñian ibilli.
(c).
Esapidea.
Itsu-itsuan ibili.
“Jateko leku bila ezjakiñian ibili biarrian, obe dozu preguntatzia.”
-
ezjakiñian eiñ.
Esapidea.
Konturatu edo jakin gabe egin.
“Badakitt gaitz ein notsula, baiña ezjakiñian ein neban.”
-
ezjakiñían egon.
Esapidea.
Jakin ez.
“Ezkondu bezpera arte familixia ezjakiñian zeuan./ Ezjakiñian zendeten Nepalera noiala?”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
1.ezjakiñian.
(b).
Adberbioa.
Zerbait jakin gabe. · Siendo ignorante de algo.
ohar bat
Esamoldeak:
ezjakiñeko persona bat.
(d).
Esapidea.
Zerbaiten ezjakinean dagoen norbait.
“Ori esaten jatzu ezjakiñeko persona bati eta muturrekua emoten dotsu.”
ezjakiñian ibilli.
(c).
Esapidea.
Itsu-itsuan ibili.
“Jateko leku bila ezjakiñian ibili biarrian, obe dozu preguntatzia.”
ezjakiñian eiñ.
Esapidea.
Konturatu edo jakin gabe egin.
“Badakitt gaitz ein notsula, baiña ezjakiñian ein neban.”
ezjakiñían egon.
Esapidea.
Jakin ez.
“Ezkondu bezpera arte familixia ezjakiñian zeuan./ Ezjakiñian zendeten Nepalera noiala?”
Zerbait jakin gabe. · Siendo ignorante de algo.
ohar bat
Esamoldeak:
ezjakiñeko persona bat.
(d).
Esapidea.
Zerbaiten ezjakinean dagoen norbait.
“Ori esaten jatzu ezjakiñeko persona bati eta muturrekua emoten dotsu.”
ezjakiñian ibilli.
(c).
Esapidea.
Itsu-itsuan ibili.
“Jateko leku bila ezjakiñian ibili biarrian, obe dozu preguntatzia.”
ezjakiñian eiñ.
Esapidea.
Konturatu edo jakin gabe egin.
“Badakitt gaitz ein notsula, baiña ezjakiñian ein neban.”
ezjakiñían egon.
Esapidea.
Jakin ez.
“Ezkondu bezpera arte familixia ezjakiñian zeuan./ Ezjakiñian zendeten Nepalera noiala?”
