adberbioa

  • belakúan. (b). adberbioa. Berehalakoan, azkar.. Eztok belakuan akabauko kursua. . Baiezkoetan belaxe ia beti.. Sin. beingúan.
    belakúan
  • belaunbíko. (a). adberbioa. De rodillas.. Belaunbiko egon nitzan kastigauta. . belaunbiko jarri, . (a). aditza. Arrodillarse.. Oiñ belaunbiko jarri ta errezau. ..
    belaunbíko
  • beláxe. (b). adberbioa. Berehalaxe.   Enseguida.. Medikuak esan dau belaxe datorrela.. Azen.: bélaxe ere bai. . Sin. segittúan. Ik. derrépente, béla.
    beláxe
  • 3. beltz. (d). adberbioa. Ugari.. Orrek dirua beltz jaukak./ Lana beltz eindakkua don bere denporan..
    beltz
  • belu. (d). adberbioa. (Eibar.) Berandu.. Belu zan zu etorri ziñanian./ Ni etorri nintzanerako belu zan: ilda eguan. (Etxba Eib) .
    belu
  • belun. estepan. (-). adberbioa. (Antzuola.) More, ubelduta.. "Belun-belun dago: morado (de un golpe)." (Izag Antz).
    belun
  • belunka. (-). adberbioa. (Antzuola.) "Gaixotasunarengatik, edanarengatik edo hotzarengatik aurpegian edo ezpainetan izaten den kolore iluna.. Belunka-belunka dauzka ezpanak." (Lar Antz). .
    belunka
  • béndian. (c). adberbioa. BÉNPIANN MÉNDIAN, MÉNPIAN. Menpean.   Bajo el dominio de, a merced de.. Oinddio be aman bendian dago./ Anai gaztiak benpian artzen dau./ Semiak bendian dauka aitta./ Erruki orrek mendian arrapatzen dabena.. Bendian egon, artu, euki, arrapau... .
    béndian
  • 1. bénetan. (a). adberbioa. De verdad, de veras, firmemente.. Benetan esaten dotsuet, oso asarre nago.. Fran.k "sinistuta" zentzuan ere badarabil: Gu geu etorri giñan benetan e, benetan etorri giñan. (Ezkioko amabirjinarekin sinistuta).. béne-bénetan, . (b). aditza. Muy de verdad...
    bénetan
  • 2. bénetan. (b). adberbioa. En serio, sin bromas.. Etxakon igartzen benetan ala brometan zebillen. . Bene-benetan, katua berbetan, . (c). esaera. (Osintxu.) Norbaitek "bene-benetan" esaten duenean erantzun ohi zaiona, umorez... béne-bénetan, . (b). Muy en serio.. Aura etzan baezpadan ibiltzen, aura bene-benetan ibiltze zan.. Umorearen edo ironiaren zentzu gutxi dutenez asko erabilia.. Ik. benetalári, égixetan..
    bénetan
  • berándu. (a). adberbioa. BERANDÚA. Tarde.. Atzo berandu etorri nitzan. . NOIZ galderari erantzuten dionean berandu, baina izan aditzarekin BERAND. berándu abarrían, . (c). esapidea. Berandu, ordua pasa eta gero.. . Ik. abarrian.. berándugi, . (a). BERANDUTXO. Beranduegi. Demasiado tarde.. beranduan, . (b). adberbioa. Ezorduan. Muy tarde, en hora intempestiva. Atzo, beranduan, zarata batzuk entzun zien./ Orri beranduan ibiltzia gustatze jako...
    berándu
  • beranduan. (b). adberbioa. Ezorduan. Muy tarde, en hora intempestiva. Atzo, beranduan, zarata batzuk entzun zien./ Orri beranduan ibiltzia gustatze jako..
    beranduan
  • berba baten. (c). du adberbioa. "Hitz batez, laburbilduz".. "Berba baten: esan dozun guztia, guzurra.” (AAG Eibes).
    berba baten
  • berbaérdika. (c). adberbioa. BERBERDIKA. A medias palabras.. Etzaitte ibilli berbaerdika eta esan garbi gauzia. .
    berbaérdika
  • 1. berdintsu. (c). adberbioa. Antzera.   Parecido.. Eurixa eiñ arren jentia berdintsu etorriko da.. Sin. igualtsu.
    berdintsu
  • bere kabuz. (-). adberbioa. (Leintz.) BERE KASA. Bere kasa, bere kontura.. Jolasien da berbetan euren kabuz. (Orm Aram). .
    bere kabuz
  • beré kasa. (c). adberbioa. BERE KASETARA, BERE KABUZ. A su aire.. Zuen mutikua bere kasa ibiltzen da ikastolan, an bere txokotxuan, bere jolasekin./ Tomasi bere kasa laga biar izaten jakon lanian, bestela etxuan erdi lanik eitten.. Baita: nere edo neure kasa, zure edo zeure, eren, etab. Nik neure kasa ikasi neban ordenadoria erabiltzen./ Makakorroia dok e, ganauak estuasun baten, burrukan dabitzenian, ero matxorratutakuak eren kasa, jartzeittuk ola makakorroe baten, miña etarata. Don. .
    beré kasa
  • bere kautan. (d). adberbioa. (Eibar.) BERE KAUTAKUETAN (EIB.).. Norbere buruarekin berbetan.. Nere kautakuetan nindoian mendixan ziar. (Etxba Eib). .
    bere kautan
  • bere parian. (-). adberbioa. "Garai edo une hartan.. Ilaturia bere parian ona izen zan." (Lar Antz). .
    bere parian
  • bérez. (a). adberbioa. Espontáneamente, de por sí, por naturaleza.. Gripia berez pasau jat./ Lanak eztie berez eitten. . berez-berez, . (c). adberbioa. BEREZ, indarturik.. Zu trankil. Ori berez-berez etorriko jatzu. ..
    bérez
  • berez-berez. (c). adberbioa. BEREZ, indarturik.. Zu trankil. Ori berez-berez etorriko jatzu. .
    berez-berez
  • beriela. (a). adberbioa. (Oñati.) Berehala. Enseguida .
    beriela
  • bértan. (a). adberbioa. Emen, or eta an-en indartzailea. Hauekin batera nahiz bakarrik esaten dira.   Aquí, ahí, allí... mismo.. (Ementxe) bertan lagaizu.. Bertako, bertatik, bertara, bertaraiño... . bértan bílbo!, . (b). interjekzioa. BÉRTAN BÍLBO. Gauza txokante bat ikusten denean, ile berdeduna, adibidez, esan ohi da. Baita nahi zenuen zerbait ustekabean aurkitutakoan ere. .. bertáko, . (-). . 1. bertako, bertakúa. (a). izenlaguna. Hemengo, horko eta hango-ren indartzailea.. (Emengo) bertako jentiak etzeban autopistaik nai./ (Ango) bertako mutillak organizau zeben dana. .. 2. bertako, bertakúa. (b). izenlaguna. Propio del lugar, autóctono.. Uberako frontoian lelengo bertakuak dauke deretxua ta gero kanpokuak./ Bertako ardaua eran giñuan. ... bertántxe, . (c). adberbioa. Hementxe bertan.   Aquí mismo.. Bertantxe itxoingotsut./ Ementxe bertantxe jausi nitzuan. .. bertátik bertára, . (c). adberbioa. Hurbil, eroso.   Cerca, a mano.. Bertatik bertara dauka eskolia. ..
    bértan
  • bertántxe. (c). adberbioa. Hementxe bertan.   Aquí mismo.. Bertantxe itxoingotsut./ Ementxe bertantxe jausi nitzuan. .
    bertántxe
  • bertátik bertára. (c). adberbioa. Hurbil, eroso.   Cerca, a mano.. Bertatik bertara dauka eskolia. .
    bertátik bertára
Subscribe to Bergarako euskara