adberbioa

  • 2. apaiñ. (c). adberbioa. Txukun, dotore.   Elegante. . Jai egunetan, apaiñ-apaiñ jantzi tta mezetara juaten giñan.. Sin. txukun, dotóre.
    apaiñ
  • apápa. (a). adberbioa. (haur hizkera.) Haur-hizkeran, etxetik kanpora.   En el lenguaje infantil, fuera de casa.. Hodeitxok apapa joatia nai dau, ta jantzi zuk pe botak./ Ama apapa dago..
    apápa
  • 1. apárte. (b). adberbioa. Urrun.   Lejos.. Uberatik bastante aparte eitten da Anguzar./ Olako kalamidadiak etxe ingurutik aparte obe.. aparte ibili edo izan ez, . (b). Urrun izan ez.. Lagunei bota kulpia, baiña eu be ez itzan aparte izango...
    apárte
  • 2. apárte. (b). adberbioa. Bereizirik, bakarrik. . apárte lága, . (b). Berezita utzi.. Sagar ustelak aparte laga. .. apárte éuki, . (b). Berezita izan.. Kajako diruak aparte dauzkat. .. apárte ártu, . (b). Norbait taldetik aldendu, hitz egiteko edo. . Neskatillia aparte artu neban da gauzak garbi esan notsan...
    apárte
  • 2. aprópos. (a). adberbioa. Nahita, berariaz.   Adrede, aposta.. Apropos laga neban ogei durokua mai gaiñian, ia baten batek artzen zeban./ Apropos esanda be etxuan gaizkixao esango.. Sin. náitta.
    aprópos
  • 3. aprópos. (c). adberbioa. Brometan.. Ez zebillen serixo, apropos zebillen..
    aprópos
  • ápurka. (b). adberbioa. Poco a poco.. Apurka-apurka, diruak ein zittuan.. Sin. puxkánaka.
    ápurka
  • 3. ara. (a). adberbioa. Hara.   Allá. . Joan zaittez ara!.
    ara
  • aratian. (d). adberbioa. (Eibar.) De espaldas (nadar).. Aratian eitten dau obeto (igeri), ostian baiño. (Etxba Eib). .
    aratian
  • ardizáin. (b). adberbioa. Ardiak zaintzen.. Amar urtekin asi nitzan ardizain./ Luis ardizain da mendixan..
    ardizáin
  • arindduta. (c). adberbioa. BURUARÍNDDUTA. Fuera de su sano juicio. . Aittajuna aspalditxuan buru-arindduta ei dauke. .
    arindduta
  • ariñeketan. (b). adberbioa. (Leintz.) Lasterka.. Sin. antxíntxika, takarraran.
    ariñeketan
  • arnaséstuka. (b). adberbioa. Jadeando.. Arnasestuka etorri da txakurra. .
    arnaséstuka
  • arrántzaka. (b). adberbioa. Rebuznando, llorando clamorosamente.. Aura zuan kuadrua: ume guztiak batera arrantzaka.. astua arrantzaka baiño gaizkixao kantatzen dok, . (-). esapidea. Oso gaizki kantatzen dok. Inoiz entzun ohi den esaldia. ..
    arrántzaka
  • 1. arrápataka. (b). adberbioa. ARRÁPATAZKA. Presaka.   Apresuradamente, atropelladamente.. Berandu jaiki naiz eta gero goiz guztia arrapataka.. Ik. príxaka.
    arrápataka
  • arrebulluan. (d). adberbioa. Zalapartaka.. Ardi danak arrebulluan datoz. Pedro. .
    arrebulluan
  • arréburroka. (a). adberbioa. Batak bestea bizkarrean hartuta ibiltzean datzan haur jolasa.   Juego que consiste en transportar a la espalda a alguien.. Guazen arreburroka ibiltzera. .
    arréburroka
  • arrézkero. (b). adberbioa. ARREZKEROKAN. Ordutik.   Desde entonces.. Beiñ asarrealdi gogor bat izan giñuan da arrezkero ezka aixkiratu. . Azen.: árrezkero ere bai.. Ik. ordú ezkero, ordútik.
    arrézkero
  • 1. árrika. (b). adberbioa. A pedradas.. Arrika bialdu gaittue errittik.. árrika eiñ, . (a). Harriak zerbaiti edo norbaiti bota.   Apedrear.. Arrika ein gontsen San Juanguei./ Kikarei makiña bat arrika einddakuak ga..
    árrika
  • 2. árrika. (c). adberbioa. Pelotari oratu eta jaurtiz pelotan egitea.   Jugar a la pelota agarrándola y lanzándola.. I gogorra izango aiz pelotan baiña nik arrika jokatukostat. . Antzina egiten ziren halako apustuak.. árrika bota, . (b). esapidea. ARRIKA JAURTI. Zerbait indarrez urruti bota.   Arrojar lejos un objeto como se hace con las piedras.. Nere txapela artu ta arrika jaurti zeban errekara. ..
    árrika
  • 3. árrika. (d). adberbioa. Ugari, erruz, gehiegi, botaka.   Para dar y regalar.. Gaur tomatia arrika zeuan plazan./ Aurten keixia arrika euki dou. . Ik. bótaka.
    árrika
  • arrósinka. (c). adberbioa. AARROSINKA. Aharrausika, ahozabalka.   Bostezando.. Egun guztia arrosinka nabill, bart lo gutxi ein ddot eta./ Gosiak arrosinka egoten naiz ordubatak aldera. . Sin. aózabalka.
    arrósinka
  • 1. artara. (b). adberbioa. Horrela, hala.   De esa manera, así.. Bera etorri deilla, ta artara danok konforme. .
    artara
  • 2. artara. (c). adberbioa. A ello, a eso.. Egunero ardau-botillia eraten dau; artara jarritta dao bai, tta alperra da ezer esatia..
    artara
  • artez-artez. (-). adberbioa. (Eibar.) Lau-lau.. Beizuko Zabaletik aurrera, artez-artez, edo lau-lau Elgetara. (AAG Eibes). .
    artez-artez
Subscribe to Bergarako euskara