Kategoria gramatikala
Esanahia
Emen, or eta an-en indartzailea. Hauekin batera nahiz bakarrik esaten dira. · Aquí, ahí, allí... mismo.
Jakingarriak
Bertako, bertatik, bertara, bertaraiño...
Esamoldeak
-
bértan bílbo!.
(b).
Interjekzioa.
bértan bílbo.
Gauza txokante bat ikusten denean, ile berdeduna, adibidez, esan ohi da. Baita nahi zenuen zerbait ustekabean aurkitutakoan ere.
-
bertáko.
1.bertako, bertakúa.
(a).
Izenlaguna.
Hemengo, horko eta hango-ren indartzailea.
“(Emengo) bertako jentiak etzeban autopistaik nai./ (Ango) bertako mutillak organizau zeben dana.”
2.bertako, bertakúa.
(b).
Izenlaguna.
Propio del lugar, autóctono.
“Uberako frontoian lelengo bertakuak dauke deretxua ta gero kanpokuak./ Bertako ardaua eran giñuan.”
Esamoldeak:
joan da bertakúa.
(c).
Esapidea.
Nongoa zara? galderari ihes egin nahi zaionean hala erantzun ohi da, umorez.
“-Nongoa zara? -Joan da bertakua.”
bertáko eiñ.
(b).
Esapidea.
Kanpotik bizi izatera etorri (edo kanpora joan) eta herriko egin, bertakotu. · Naturalizarse.
“Frantziara joan zan da bertako ein zan./ Kriau etorri zan Naparruatik eta bertako eindda dago.”
-
bertántxe.
(c).
Adberbioa.
Hementxe bertan. · Aquí mismo.
“Bertantxe itxoingotsut./ Ementxe bertantxe jausi nitzuan. ”
-
bertátik bertára.
(c).
Adberbioa.
Hurbil, eroso. · Cerca, a mano.
“Bertatik bertara dauka eskolia.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
bértan.
(a).
Adberbioa.
Emen, or eta an-en indartzailea. Hauekin batera nahiz bakarrik esaten dira. · Aquí, ahí, allí... mismo.
“(Ementxe) bertan lagaizu.”
Bertako, bertatik, bertara, bertaraiño...
.
ohar bat
Esamoldeak:
bértan bílbo!.
(b).
Interjekzioa.
bértan bílbo.
Gauza txokante bat ikusten denean, ile berdeduna, adibidez, esan ohi da. Baita nahi zenuen zerbait ustekabean aurkitutakoan ere.
bertáko.
1.bertako, bertakúa.
(a).
Izenlaguna.
Hemengo, horko eta hango-ren indartzailea.
“(Emengo) bertako jentiak etzeban autopistaik nai./ (Ango) bertako mutillak organizau zeben dana.”
2.bertako, bertakúa.
(b).
Izenlaguna.
Propio del lugar, autóctono.
“Uberako frontoian lelengo bertakuak dauke deretxua ta gero kanpokuak./ Bertako ardaua eran giñuan.”
bertántxe.
(c).
Adberbioa.
Hementxe bertan. · Aquí mismo.
“Bertantxe itxoingotsut./ Ementxe bertantxe jausi nitzuan. ”
bertátik bertára.
(c).
Adberbioa.
Hurbil, eroso. · Cerca, a mano.
“Bertatik bertara dauka eskolia.”
Emen, or eta an-en indartzailea. Hauekin batera nahiz bakarrik esaten dira. · Aquí, ahí, allí... mismo.
“(Ementxe) bertan lagaizu.”
Bertako, bertatik, bertara, bertaraiño...
.
ohar bat
Esamoldeak:
bértan bílbo!.
(b).
Interjekzioa.
bértan bílbo.
Gauza txokante bat ikusten denean, ile berdeduna, adibidez, esan ohi da. Baita nahi zenuen zerbait ustekabean aurkitutakoan ere.
bertáko.
1.bertako, bertakúa.
(a).
Izenlaguna.
Hemengo, horko eta hango-ren indartzailea.
“(Emengo) bertako jentiak etzeban autopistaik nai./ (Ango) bertako mutillak organizau zeben dana.”
2.bertako, bertakúa.
(b).
Izenlaguna.
Propio del lugar, autóctono.
“Uberako frontoian lelengo bertakuak dauke deretxua ta gero kanpokuak./ Bertako ardaua eran giñuan.”
bertántxe.
(c).
Adberbioa.
Hementxe bertan. · Aquí mismo.
“Bertantxe itxoingotsut./ Ementxe bertantxe jausi nitzuan. ”
bertátik bertára.
(c).
Adberbioa.
Hurbil, eroso. · Cerca, a mano.
“Bertatik bertara dauka eskolia.”
