izena
- labekára, labekaría. (c). izena. Labealdi baten edukia. El contenido de una hornada.. Labekara osua alperrik galdu jakuen azkarri txarra erabiltziagaittik. .
- 1. labesu, labesúa. (c). izena. LABEKO SU. Ogia labean egitearen ekintza. La acción de hacer el pan.. Astero eitte zan basarrixan labesua./ Ekarrizu pare bar abar sorta labesurako./ Makiña bat labeko su einddakuak gaittun.. LABESUA EI.
- labétxe, labetxía. (c). izena. LABETXU. Txabola edo estalpe batean dagoen labea. Horno de pan situado en una chabola o cobertizo.. Meterioneko labetxia aspaldi bota zan. .
- labóre, laboría. (c). izena. Garia, garagarra, artoa. Cereal.. Len labore asko artze zan emen baiña oiñ artua bakarrik. Oso hitz arrunta baserritarren artean. .
- labóre-lúr, labóre-lúrra. (c). izena. Laborea hartzen den lurra.. Kastilla aldekuak emenguak baiño labore-lur obiak dittuk. .
- labore-úrte, labore-urtía. (c). izena. Laborea hartzen den urtea, ona edo txarra, batik bat.. Aurtengua labore-urte ona izan da.. Ik. arto-gári.
- labrádore, labradoría. (c). izena. Laboraria, nekazaria. Labrador. Riojako jentia, geixena labradoria da. . Euskal Herritik kanpokoez aritzerakoan, batik bat. Hemengoa baserritarra.
- lábrantza, lábrantzia. (b). izena. Laborantza. Labranza; sobre todo en el sentido concreto de tierra labrada.. Eurixa ein ddau ta eztago labrantzarako giroik./ Frantzia-Euskal Herrixan zelai asko ta labrantza gutxi ikusten da.. Agian iparraldeko laborantza hitzak baino zentzu hertsiagoa du..
- 1. lagun, lagúna. (a). izena. Amigo, -a, compañero, -a. . lagun-modúko, lagun-modukúa. (c). izena. Lagun-lagunak ere ez, baina zerbait bai.. Arek lagunak eta lagun-modukuak alde guztittan dauzka. .. lágun artu, . (c). du aditza. Ekintza bat egiteko norbaitekin elkartu.. Beran moduko bi kalamidade lagun artuta ein juan atrakua./ Mendira joateko ezizu erozeiñ lagun artu.. Ik. aixkíre..
- 3. lagun, lagúna. (b). izena. Bizilagun. Habitante.. Zenbat lagun bizi da zure errixan?. Ia beti zenbatzaileekin eta mugagabean. .
- 2. lagun, lagúna. (b). izena. Persona.. Amabost milla lagun kabitzen die belodromuan./ Eztot sekula ainbeste lagun batera ikusi.. Ia beti zenbatzaileekin eta mugagabean. .
- 4. lagun, lagúna. (b). izena. Zapata eta galtzerdietan, adibidez, parearen beste alea.. Galtza bakarra zeuan labadoran. Onen laguna nun dan badakizu? .
- lagun-modúko, lagun-modukúa. (c). izena. Lagun-lagunak ere ez, baina zerbait bai.. Arek lagunak eta lagun-modukuak alde guztittan dauzka. .
- lagúnarte, lagúnartia. (c). izena. La cuadrilla, la compañía, el ambiente de los amigos.. Ondo bizi ei da Ameriketan, baiña emengo lagunartia falta i jako./ Andriai iges eiñ da lagunartera joaten da./ Lagunarte ederrian pasau giñuan eguna. .
- lagungárri, lagungarríxa. (c). izena. Zerbaiti laguntzen dion zera. Lo que acompaña o ayuda a algo.. Ardaua gaztaian lagungarri ona da./ Nerekin ainbeste akordatze ziela jakittia lagungarri izan jatan. .
- 1. laguntasun, laguntasúna. (b). izena. Ayuda.. Laguntasun edarra emoten jao alabiak amai./ Ipuiñ asko ta laguntasun gutxi ufalak arrapautakuendako.. Sin. láguntza.
- 2. laguntasun, laguntasúna. (c). izena. Compañía.. Bakarrik bizi da ta laguntasun puxkat ondo etorriko jako./ Telebisiñuak laguntasun aundixa eitten dau. .
- lagúntxo, laguntxúa. (c). izena. Lagun mina (adiskidea, nobioa, maitalea...). Amigo/a íntimo/a.. Zapaturo Donostiara joaten da, an dauka bere laguntxua ta./ Gure neskatilliak primeran pasatzen dau bere laguntxuekin.. -txo hemen ez da txikigarria, bihozkoia baizik. Azen.: láguntxo ere bai. .
- láguntza, láguntzia. (c). izena. Laguntasuna. Ayuda, auxilio.. Laguntza gutxi dauka basarrittarrak.. Sin. laguntasun.
- 1. laguntzaille, laguntzaillía. (b). izena. Lagun egiten duena. Acompañante.. Gaur laguntzailliakin etorri da txoferra. .
