Sarrera nagusia
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
lagúna
Esanahia
Amigo, -a, compañero, -a.
Esamoldeak
-
lagun-modúko, lagun-modukúa.
(c).
Izena.
Lagun-lagunak ere ez, baina zerbait bai.
“Arek lagunak eta lagun-modukuak alde guztittan dauzka. ”
-
lágun artu.
(c).
du
Aditza.
Ekintza bat egiteko norbaitekin elkartu.
“Beran moduko bi kalamidade lagun artuta ein juan atrakua./ Mendira joateko ezizu erozeiñ lagun artu.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
1.lagun, lagúna.
(a).
Izena.
Amigo, -a, compañero, -a.
ohar bat
Esamoldeak:
lagun-modúko, lagun-modukúa.
(c).
Izena.
Lagun-lagunak ere ez, baina zerbait bai.
“Arek lagunak eta lagun-modukuak alde guztittan dauzka. ”
lágun artu.
(c).
du
Aditza.
Ekintza bat egiteko norbaitekin elkartu.
“Beran moduko bi kalamidade lagun artuta ein juan atrakua./ Mendira joateko ezizu erozeiñ lagun artu.”
Amigo, -a, compañero, -a.
ohar bat
Esamoldeak:
lagun-modúko, lagun-modukúa.
(c).
Izena.
Lagun-lagunak ere ez, baina zerbait bai.
“Arek lagunak eta lagun-modukuak alde guztittan dauzka. ”
lágun artu.
(c).
du
Aditza.
Ekintza bat egiteko norbaitekin elkartu.
“Beran moduko bi kalamidade lagun artuta ein juan atrakua./ Mendira joateko ezizu erozeiñ lagun artu.”
