Adiera
-
1.lagun, lagúna.
(a).
Izena.
Amigo, -a, compañero, -a.
Esamoldeak:
lagun-modúko, lagun-modukúa.
(c).
Izena.
Lagun-lagunak ere ez, baina zerbait bai.
“Arek lagunak eta lagun-modukuak alde guztittan dauzka. ”
lágun artu.
(c).
du
Aditza.
Ekintza bat egiteko norbaitekin elkartu.
“Beran moduko bi kalamidade lagun artuta ein juan atrakua./ Mendira joateko ezizu erozeiñ lagun artu.”
-
2.lagun, lagúna.
(b).
Izena.
Persona.
“Amabost milla lagun kabitzen die belodromuan./ Eztot sekula ainbeste lagun batera ikusi.”
Ia beti zenbatzaileekin eta mugagabean.
.
-
3.lagun, lagúna.
(b).
Izena.
Bizilagun. · Habitante.
“Zenbat lagun bizi da zure errixan?”
Ia beti zenbatzaileekin eta mugagabean.
.
-
4.lagun, lagúna.
(b).
Izena.
Zapata eta galtzerdietan, adibidez, parearen beste alea.
“Galtza bakarra zeuan labadoran. Onen laguna nun dan badakizu? ”
-
5.lágun eiñ.
(b).
dio
Aditza.
Acompañar, hacer compañía.
“Tia gaixoik dago oian da lagun eittera joaten jako gure ama./ Tio txoferra da ta berakin iñoiz Barzelonara joaten naiz lagun eiñaz.”
-
6.lágun eiñ.
(b).
da
Aditza.
Hacerse amigo, -a.
“Arrantzale baten lagun ein giñan Ondarruan.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
lágun.
ohar bat
1.lagun, lagúna.
(a).
Izena.
Amigo, -a, compañero, -a.
Esamoldeak:
lagun-modúko, lagun-modukúa.
(c).
Izena.
Lagun-lagunak ere ez, baina zerbait bai.
“Arek lagunak eta lagun-modukuak alde guztittan dauzka. ”
lágun artu.
(c).
du
Aditza.
Ekintza bat egiteko norbaitekin elkartu.
“Beran moduko bi kalamidade lagun artuta ein juan atrakua./ Mendira joateko ezizu erozeiñ lagun artu.”
2.lagun, lagúna.
(b).
Izena.
Persona.
“Amabost milla lagun kabitzen die belodromuan./ Eztot sekula ainbeste lagun batera ikusi.”
Ia beti zenbatzaileekin eta mugagabean.
.
3.lagun, lagúna.
(b).
Izena.
Bizilagun. · Habitante.
“Zenbat lagun bizi da zure errixan?”
Ia beti zenbatzaileekin eta mugagabean.
.
4.lagun, lagúna.
(b).
Izena.
Zapata eta galtzerdietan, adibidez, parearen beste alea.
“Galtza bakarra zeuan labadoran. Onen laguna nun dan badakizu? ”
5.lágun eiñ.
(b).
dio
Aditza.
Acompañar, hacer compañía.
“Tia gaixoik dago oian da lagun eittera joaten jako gure ama./ Tio txoferra da ta berakin iñoiz Barzelonara joaten naiz lagun eiñaz.”
6.lágun eiñ.
(b).
da
Aditza.
Hacerse amigo, -a.
“Arrantzale baten lagun ein giñan Ondarruan.”
Amigo, -a, compañero, -a.
Esamoldeak:
lagun-modúko, lagun-modukúa.
(c).
Izena.
Lagun-lagunak ere ez, baina zerbait bai.
“Arek lagunak eta lagun-modukuak alde guztittan dauzka. ”
lágun artu.
(c).
du
Aditza.
Ekintza bat egiteko norbaitekin elkartu.
“Beran moduko bi kalamidade lagun artuta ein juan atrakua./ Mendira joateko ezizu erozeiñ lagun artu.”
2.lagun, lagúna.
(b).
Izena.
Persona.
“Amabost milla lagun kabitzen die belodromuan./ Eztot sekula ainbeste lagun batera ikusi.”
Ia beti zenbatzaileekin eta mugagabean.
.
3.lagun, lagúna.
(b).
Izena.
Bizilagun. · Habitante.
“Zenbat lagun bizi da zure errixan?”
Ia beti zenbatzaileekin eta mugagabean.
.
4.lagun, lagúna.
(b).
Izena.
Zapata eta galtzerdietan, adibidez, parearen beste alea.
“Galtza bakarra zeuan labadoran. Onen laguna nun dan badakizu? ”
5.lágun eiñ.
(b).
dio
Aditza.
Acompañar, hacer compañía.
“Tia gaixoik dago oian da lagun eittera joaten jako gure ama./ Tio txoferra da ta berakin iñoiz Barzelonara joaten naiz lagun eiñaz.”
6.lágun eiñ.
(b).
da
Aditza.
Hacerse amigo, -a.
“Arrantzale baten lagun ein giñan Ondarruan.”
