Sarrera nagusia
Kategoria gramatikala
Aditz erregimena
Esanahia
Ekintza bat egiteko norbaitekin elkartu.
Ikustekoak
-
aixkíre.
aixkide.
1.aixkíre, aixkiría.
(c).
Izena.
aixkide.
Adiskidea, lagun kutuna. · Amigo/a íntimo/a.
“Bere aixkiria bisitatzera doia ta guapa jartzen dago./ Elorrixora jungo gaittun oiñ? I, igual eztittun jungo aixkiriak-ero zera-ta, guaztanan Bergaa. Ben.”
Nobioa edo amorantea izendatzeko ere erabiltzen da inoiz, eufemismo gisa. Gizonorrek itxuria ezkutuko aixkiren bat zeukan..
2.aixkíre, aixkiría.
(b).
Adberbioa.
aixkide.
Adiskide, lagun. · Amigado, como amigo.
“Umiak ointxe alkarrekin asarre ta ointxe aixkire./ Onezkero gure ama ezton egongo aixkire./ Berrogeta amabost urtian alkarrekin bizi izen giñan, berrogeta amabost urte, batian aixkire ta bestian asarre, baiña i (hika hitz egin) sekula bez. Ben.”
asarre.
Esamoldeak:
aixkire ez ibilli.
(c).
Esapidea.
Haserre antzean ibili.
“Osintxukuak, ainbeste plaentxiar geixo ikustiaz ez ebizen aiskide. (SM Ezten).”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
lágun artu.
(c).
du
Aditza.
Ekintza bat egiteko norbaitekin elkartu.
“Beran moduko bi kalamidade lagun artuta ein juan atrakua./ Mendira joateko ezizu erozeiñ lagun artu.”
ohar bat
Ekintza bat egiteko norbaitekin elkartu.
“Beran moduko bi kalamidade lagun artuta ein juan atrakua./ Mendira joateko ezizu erozeiñ lagun artu.”
ohar bat
