Skip to main content

Bergara aldeko hiztegia

kaskarráldi, kaskarraldíxa. (c). Izena. Osasun edo eguraldi txarreko aldia. Amak sekulako kaskarraldixa pasau zeban joan dan udan./ Biar ona baiña domekarako kaskarraldixa ei dator.
kaskarrázur
kaskarrázur, kaskarrazúrra. (b). Izena. Burezurra. · Cráneo. Ez igo teillatura kaskarrazurra apurtu nai ezpozu.
kaskarréko, kaskarrekúa. (b). Izena. koskorréko. Golpe agudo en la cabeza, propinado con un palo, la yema de los dedos, etc., o por descuido contra algo. Ate-markua jota kaskarreko ederra artu dot./ Makiña bat kaskarreko artu giñuan eskolan. ohar bat
kaskáu. (b). Aditza. Cascar(se). Arrautza geixenak kaskau egin jat bidian. Arrautzez, batik bat.. Esamoldeak: kaskáuta egon. (b). Esapidea. Zoro samartuta egon. Orrekin abil ba? Ori ziero kaskauta jaok.
kásk éiñ. (c). dio Aditza. adierazkorra Txakurrak heldu. · Morder el perro. Txakurrai berai aintze jakonian kask esan eitte jako, baiña. “Kaxk eixok orri, kaxk”, ganauei ero. Don.”
kásket. ohar bat 1.kasket, kaskéta. (c). Izena. Kasketaldia. · Ventolera, capricho. Ume txikixak kasketak eukitzeittue. content_copy kasketáldi. Esamoldeak: kaskétak émon. (c). Esapidea. 2.kasket, kaskéta. (d). Adjektiboa. Kasketosoa. Beti, izakeraz danian, kasketa: ori kasket bat dok. Klem.” content_copy kasketóso.
kasketada, kasketadía. (c). Izena. Ventolera.
kasketáldi, kasketaldíxa. (b). Izena. Ventolera, capricho. Kasketaldixak emoten dotsanian bi ero iru egun egoten da iñoi kasoik eitteke./ Jentiai bentanatik ura botatzia, kasketaldi oixe dauka aspaldixan. KASKETALDIXA(K) EMON, gehienetan. ZER edo ZERK emon, bietara.. content_copy kasketada, kasket.
kasketóso, kasketosúa. (c). Adjektiboa. Kasketaldiak izan ohi dituena. Buruan sartutako gauza bitxiak egin zalea. Aldi berean, inoiz, tematia, bereari eutsi zalea. · Persona a la que le dan ventoleras. A su vez, terco. Etxakixat zela artuko daben; kasketoso utsa dok eta kapaz dok danak aizia artzera bialtzeko./ Ari gauza bat buruan sartzen bajakok eingo jok, ain dok kasketosua eze. content_copy kasket.
kásko. 1.kásko, káskua. (a). Izena. Buru babesgarria. · Casco. Kaskua bia da karreria korritzeko. 2.kásko, káskua. (b). Izena. Botila hutsa. Gero ekarri kaskua. 3.kásko, káskua. (d). Izena. Hitz konposatuaren bigarren osagai bezala, zatia, puxketa. · Cascote. Teilla-kaskuak botaittue basarriko bidia gogortzeko./ Ladrillo-kaskoz beteta zeuan poligonua. 4.kásko, káskua. (d). Izena. Pezuña de animal. Kaskuak gogortu eitteittu orrek; orrek e ankako pelua gogor-gogor eiñ. Enr.” content_copy ankákasko.
kaskondu. Aditza. Aramaio. Koskortu. Neska/mutil kaskondue. (Orm Aram).
kaso, kásua. (c). Izena. Gertaera bitxia. Jakin dozue Uberan pasau dan kasua?/ Kasua pasau jakon Pellori. Sinistia be. Esaerak: Artikulo 33, (entzundakoari) kasoik pez. Esaera. "Norbaiti kasorik ez egiteko aholkua ematen zaionean esaten da. Zu lasai, orrekin artikulo treintaitres, kasoik pez." (Lar Antz).” Esamoldeak: káso eiñ. (a). dio Aditza. Hacer caso a algo o alguien. Eztost kasoik eiñ parian pasauta./ Lapikuai kaso eiñ.
kásta. 1.kasta, kastía. (b). Izena. Casta, raza. Uberako mutillak egundoko kastia dauke./ Kasta oneko txakurra da zuena. 2.kasta, kastía. (c). Izena. Jatorria, ondorengo esapidean: ALAKO LEKUTAKO KASTIA IZAN. Halako jatorrikoa izan. Oñatiko kastia za zu be orduan. Mertz.”
kastáko, kastakúa. (c). Izenlaguna. Kasta onekoa; Pertsonez zein animaliez. · De casta, castizo. Zuen alaba txikixak pe kastakua emoten jok.
kastataráko, kastatarakúa. (d). Izena. Arrazatarakoa; Ugalketa eginkizunerako izendatua dagoen aberea. · Animal destinado a la reproducción. Kastatarako ba laga leikek billotx bat adarittarako, ero txal bat ixkotarako, serbitzeko ero. Klem./ Ixko au oso politta da ta kastatarako laga biou. KASTATARAKO IZAN, KASTATARAKO LAGA.... 1.kasta, kastía. (b). Izena. Casta, raza. Uberako mutillak egundoko kastia dauke./ Kasta oneko txakurra da zuena.
kasta-txákur, kasta-txakúrra. (c). Izena. Perro de casta. Asko balio daben kasta-txakurrak izaittu Juliok.