Eibar.
Bergara aldeko hiztegia
ora.
órbel, orbéla.
(b).
Izena.
Hosto lehor eroria. · Hojarasca.
“Orbela ona da azpigarrittarako./ Ipintzakua ta Zaldumendikua orbel batzen auzo lanian. Klem.”
Singularrean.
.
Esamoldeak:
orbela letxe.
(c).
Esapidea.
Oso ugari.
“Telefono mobilla orbela letxe jagok. (Zuaz Deb)”
Hosto lehor eroria. · Hojarasca.
“Orbela ona da azpigarrittarako./ Ipintzakua ta Zaldumendikua orbel batzen auzo lanian. Klem.”
Singularrean.
.
Esamoldeak:
orbela letxe.
(c).
Esapidea.
Oso ugari.
“Telefono mobilla orbela letxe jagok. (Zuaz Deb)”
orbélontzi, orbélontzixa.
(d).
Izena.
Errekatxoak zekarren orbela -gero lurrustel bihurtuko dena- batzeko sistima. · Sistema empleado antiguamente en Idurixo para recoger la hojarasca que arrastra el riachuelo, que convertido en humus servirá de abono.
“Orbelontzixa, aintziñan an errekatxuan gure aittajunak eitten juan ixtura bat esixakin, eta errekiak zekarren orbela batzen zuan araxe, ta gero lurrustela eitten zuan, orbelontzixa zuan aura. Gero soorako erabiltzen zuan. Klem.”
Errekatxoak zekarren orbela -gero lurrustel bihurtuko dena- batzeko sistima. · Sistema empleado antiguamente en Idurixo para recoger la hojarasca que arrastra el riachuelo, que convertido en humus servirá de abono.
“Orbelontzixa, aintziñan an errekatxuan gure aittajunak eitten juan ixtura bat esixakin, eta errekiak zekarren orbela batzen zuan araxe, ta gero lurrustela eitten zuan, orbelontzixa zuan aura. Gero soorako erabiltzen zuan. Klem.”
orbeltz, orbeltza.
"La clase de castaña tardía." (Izag Antz).
"La clase de castaña tardía." (Izag Antz).
órdai, órdaixa.
(b).
Izena.
órdei, érdoi.
Herdoila. ugarra. · Roña, herrumbre.
“Pinttau ezian burdiñiai belaxe eitte jako ordaixa.”
úar.
órdei, érdoi.
Herdoila. ugarra. · Roña, herrumbre.
“Pinttau ezian burdiñiai belaxe eitte jako ordaixa.”
úar.
ordáiñ, ordáiña.
(c).
Izena.
Remuneración, pago o premio por un favor o trabajo realizado.
“Bizi guztia erak azi ezindda pasau ta zaartzaruan despreziua izaten da seme-alaben ordaiña./ Beiñ mesedia ein zotsula ta oiñ ordaiña biako dau.”
Esamoldeak:
ordaiñetan.
(c).
Adberbioa.
Zerbaiten ordainez. · En pago.
“Makiña bat fabore einddakuak ga baiña disgustua besteik eztou artu ordaiñetan./ Eztakitt ze emungotsuten ordaiñetan.”
ORDAI.
Remuneración, pago o premio por un favor o trabajo realizado.
“Bizi guztia erak azi ezindda pasau ta zaartzaruan despreziua izaten da seme-alaben ordaiña./ Beiñ mesedia ein zotsula ta oiñ ordaiña biako dau.”
Esamoldeak:
ordaiñetan.
(c).
Adberbioa.
Zerbaiten ordainez. · En pago.
“Makiña bat fabore einddakuak ga baiña disgustua besteik eztou artu ordaiñetan./ Eztakitt ze emungotsuten ordaiñetan.”
ORDAI.
ordáinddu.
(c).
du
Aditza.
Pagar.
“Etxia ordainddu ezindda pasau biakou bizi guztia.”
Pagau da arruntagoa.
.
Pagar.
“Etxia ordainddu ezindda pasau biakou bizi guztia.”
Pagau da arruntagoa.
.
ordáittu.
(b).
da
du
Aditza.
ordéittu, erdoittu.
Oxidar(se).
“Ordaittutako iltzia sartu jako orpotik./ Itxasoko salitriak ordaitzen dittu kotxiak.”
uártu.
ordéittu, erdoittu.
Oxidar(se).
“Ordaittutako iltzia sartu jako orpotik./ Itxasoko salitriak ordaitzen dittu kotxiak.”
uártu.
órde.
1.orde, ordía.
(b).
Izena.
Emandako gauza, egindako fabore edo lan, edo halako gauza bategatik itzultzen dena. · La compensación por el trabajo o favor realizado.
“Kristala apurtu bajatzu emoixozu ordia.”
ORDIAZKUA EIÑ entzun izan da gehiago ORDÍA EIÑ eiñ edo ORDEZK.
ordiázko, ordézko.
Esamoldeak:
ordían emon.
(c).
Esapidea.
ordez emon.
Zerbaiten ordez eman.
“Terreno puxketa bat emun gontsen, da erek ixko potolo bat ordian.”
2.orde, ordía.
(c).
Izena.
Norbaiten edo zerbaiten lekua betetzen duena. · Sustituto.
“Joxe soldau joan dok eta aren ordia eztok datorren illerarte lanian asiko.”
Sin. ordeko. .
ordiázko, ordézko.
1.orde, ordía.
(b).
Izena.
Emandako gauza, egindako fabore edo lan, edo halako gauza bategatik itzultzen dena. · La compensación por el trabajo o favor realizado.
“Kristala apurtu bajatzu emoixozu ordia.”
ORDIAZKUA EIÑ entzun izan da gehiago ORDÍA EIÑ eiñ edo ORDEZK.
ordiázko, ordézko.
Esamoldeak:
ordían emon.
(c).
Esapidea.
ordez emon.
Zerbaiten ordez eman.
“Terreno puxketa bat emun gontsen, da erek ixko potolo bat ordian.”
2.orde, ordía.
(c).
Izena.
Norbaiten edo zerbaiten lekua betetzen duena. · Sustituto.
“Joxe soldau joan dok eta aren ordia eztok datorren illerarte lanian asiko.”
Sin. ordeko. .
ordiázko, ordézko.
