Kategoria gramatikala
Forma mugatua
ordiazkúa
Esanahia
Ordezkoa, ordea.
Ikustekoak
-
órde.
1.orde, ordía.
(b).
Izena.
Emandako gauza, egindako fabore edo lan, edo halako gauza bategatik itzultzen dena. · La compensación por el trabajo o favor realizado.
“Kristala apurtu bajatzu emoixozu ordia.”
ORDIAZKUA EIÑ entzun izan da gehiago ORDÍA EIÑ eiñ edo ORDEZK.
ordiázko, ordézko.
Esamoldeak:
ordían emon.
(c).
Esapidea.
ordez emon.
Zerbaiten ordez eman.
“Terreno puxketa bat emun gontsen, da erek ixko potolo bat ordian.”
2.orde, ordía.
(c).
Izena.
Norbaiten edo zerbaiten lekua betetzen duena. · Sustituto.
“Joxe soldau joan dok eta aren ordia eztok datorren illerarte lanian asiko.”
Sin. ordeko. .
ordiázko, ordézko.
Oharrak
Ik. orde (1 eta 2).
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
