Bergara aldeko hiztegia
juntúra, junturía.
(c).
Izena.
Bi gorputz-atal edo tresna-pieza elkartzen diren lekua. · Punto de uníón de dos partes.
“Umedade onek gorputzeko juntura guztiak soortzen dittu./ Bi tubuen junturan egongo da jarixua.”
Gorputzeko artikulazioez esaten da sarri..
ohar bat
Bi gorputz-atal edo tresna-pieza elkartzen diren lekua. · Punto de uníón de dos partes.
“Umedade onek gorputzeko juntura guztiak soortzen dittu./ Bi tubuen junturan egongo da jarixua.”
Gorputzeko artikulazioez esaten da sarri..
ohar bat
jurámentu, jurámentua.
(c).
Izena.
Juramento.
“Kastillanuen zera ba, juramentua ta zera ta. Don.”
Esamoldeak:
juramentuka.
(c).
Adberbioa.
Biraoka.
maldizíñoka.
Juramento.
“Kastillanuen zera ba, juramentua ta zera ta. Don.”
Esamoldeak:
juramentuka.
(c).
Adberbioa.
Biraoka.
maldizíñoka.
júrgu, jurgúa.
(d).
Izena.
Bi lursailen artean uzten den zirrindara. · Franja estrecha que se deja entre dos campos (de labradío, generalmente).
“Baiña ze goldaketa ein ddok? Jurgua ta dana labrau dok eta! (behin aita-zanak neuri esana)./ Eskeria ba, sasi-zierria, bi saillen jurguan sasixakin eindda, luaixa eiñ da gero an eskeria sortzen da, zikiña. Don.”
ohar bat
Bi lursailen artean uzten den zirrindara. · Franja estrecha que se deja entre dos campos (de labradío, generalmente).
“Baiña ze goldaketa ein ddok? Jurgua ta dana labrau dok eta! (behin aita-zanak neuri esana)./ Eskeria ba, sasi-zierria, bi saillen jurguan sasixakin eindda, luaixa eiñ da gero an eskeria sortzen da, zikiña. Don.”
ohar bat
jústu.
1.justu.
(a).
Adberbioa.
Ozta. · Justamente, por poco.
“Justu aprobau dot.”
Esamoldeak:
jústu-jústu.
1.justu-justu.
(a).
Adberbioa.
Oso gutxigatik.
“Justu-justu aillegau jat dirua.”
2.justu-justu.
(a).
Adberbioa.
Zehatz-mehatz.
“ Gauza guztiak justu-justu ein biar izeten die aren etxian.”
2.justu, justúa.
(d).
Adjektiboa.
Justo, -a, recto, -a.
“Gure aitta justua zan, da geuk pe al zan onduen eitten gontsan, baiña periodikua aaztu Osintxun-da juten bagiñan... Hil.”
1.justu.
(a).
Adberbioa.
Ozta. · Justamente, por poco.
“Justu aprobau dot.”
Esamoldeak:
jústu-jústu.
1.justu-justu.
(a).
Adberbioa.
Oso gutxigatik.
“Justu-justu aillegau jat dirua.”
2.justu-justu.
(a).
Adberbioa.
Zehatz-mehatz.
“ Gauza guztiak justu-justu ein biar izeten die aren etxian.”
2.justu, justúa.
(d).
Adjektiboa.
Justo, -a, recto, -a.
“Gure aitta justua zan, da geuk pe al zan onduen eitten gontsan, baiña periodikua aaztu Osintxun-da juten bagiñan... Hil.”
jústuri, jústurixa.
Izena.
Oñati.
fusturi (Aram.).
Trumoia.
“"Jústuixak be badiardu: el trueno;" "jústurixak jo dau: ha tronado." (Izag Oñ)./ Fusturixek datoz, eurixe eingo rau. (Orm Aram).”
Oñati.
fusturi (Aram.).
Trumoia.
“"Jústuixak be badiardu: el trueno;" "jústurixak jo dau: ha tronado." (Izag Oñ)./ Fusturixek datoz, eurixe eingo rau. (Orm Aram).”
juzgáu.
1.juzgau.
(a).
du
Aditza.
Juzgar.
2.juzgáu, juzgáua.
(a).
Izena.
Juzgado.
“Goiko Plazan dago juzgaua.”
1.juzgau.
(a).
du
Aditza.
Juzgar.
2.juzgáu, juzgáua.
(a).
Izena.
Juzgado.
“Goiko Plazan dago juzgaua.”
júzgu, juzgúa.
(d).
Izena.
Iritzia.
“Arek laster emongo dau bere juzgua.”
Esamoldeak:
júzgu txárrak éindda égon.
(c).
Esapidea.
Susmo txarrak hartuta egon. · Estar lleno de recelos.
“Juzgu txarrak eindda egotia? Ba, batek gauza bat esan eta beste bat ete dan pentsatzen egotia. Klem./ Dirua falta izaten zuan etxian da etxekoandrioi kriadia ete zan, juzgu txarrak eindda jeuan, da azkenian zera, gizona, etxeko nausixoi, lapurra.”
Gaur egun errezelu txarrak eindda egon entzunagoa..
Iritzia.
“Arek laster emongo dau bere juzgua.”
Esamoldeak:
júzgu txárrak éindda égon.
(c).
Esapidea.
Susmo txarrak hartuta egon. · Estar lleno de recelos.
“Juzgu txarrak eindda egotia? Ba, batek gauza bat esan eta beste bat ete dan pentsatzen egotia. Klem./ Dirua falta izaten zuan etxian da etxekoandrioi kriadia ete zan, juzgu txarrak eindda jeuan, da azkenian zera, gizona, etxeko nausixoi, lapurra.”
Gaur egun errezelu txarrak eindda egon entzunagoa..
