Azkeneko ekarpenak

Honako hauek dituzu bisitariek erantsitako berba berriak, onespen zerrendan daudenak.

2. adardun, adardúna. (b). adjektiboa. Que tiene ramas. .
adari-jóku, adari-jokúa. (b). izena. Adarien arteko burruka. Ikuskizun gisa edo apustu gisa antolatu izan dira.   Pelea de carneros. Concebida como espectáculo, apuesta, o ambas cosas a la vez.. Len, Uberan, adari-jokua urtero izaten zan.. Ik. adári tópeka.
adári motz, adári mótza. (c). izena. Adarrik gabeko aharia.. Adari motza; adari motza esan ezkero adarbakua dala. Luis.. "Motza" esanda ere ulertzen da..
adári tópeka, adári tópekia. (b). izena. Pelea de carneros.. Basuan garo ebagitzen niarduala, ordu erdiko adari topekia ikusi najuan.. Adari topeka gerta daiteke adari-joku izan gabe. Borroka berezkoa denean, alegia. .
ádar. (-). 1. adar, adárra. (a). izena. Cuerno. . . adar-soiñu, adar-soiñua. (b). izena. Norbaitek adarra jo eta jo diharduenean, sekulako adar soiñua darabilela esan ohi da.. Afalostian, azelakotxe adar-soiñua entzun biar izan zeban nobixuak./ Au dok adar-soiñua; belarrixak ixtia onena.. Adar-soiñua entzun edo erabili, batik bat... . adar-jotéille, adar-joteillía. (b). adjektiboa. Adarra jotzea gustatzen zaiona.. Adar joteille amorratua zuan ire aittajuna... . adár-joka, . (b). adberbioa. Tomando el pelo.. Orrek beti alkarri adar-joka dabitz... . adárra jo, . (a). esapidea. Tomar el pelo.. Adarra jote jostek bibotia laga dotelako.... 2. adar, adárra. (a). izena. Rama de árbol.. Piku adarra apurtu eta lurrera jausi zan.. Sin. arráma. Ik. mádal..
ábusu, ábusua. (c). Abuso. . Puxkat ondo dago, baiña abusua ez..
1. abónau. (c). du aditza. Goraipatu, laudorioz bete.   Alabar.. Jentiak asko abonatzen dau mediku berrixa./ Baezpadako gauziak eukitzen dau abonau biar geixen.. Sin. jaso.
2. abónau. (b). du aditza. Abonua (minerala edo satsa) zelaian edo soroan zabaldu.   Abonar, echar abono. . Neguan zelaixak ondo abonau bia die bedarra inddartsu etorri deiñ..
abónu. (-). 1. abonu, abonúa. (c). izena. Laudorioa, goraipamena.   Alabanza.. Pasquali tratoria zelakua dan eztakitt, baiña abonua ugari badau behintzat./ Uberako abadian makiña bat abonu entzun dou... 2. abonu, abonúa. (b). izena. Abono (zimaurra, mineralak, etab.).   Abono.. Abonu premiñan dare gure zelaixak.. Sin. ongárri. Ik. mineral..
1. abonu, abonúa. (c). izena. Laudorioa, goraipamena.   Alabanza.. Pasquali tratoria zelakua dan eztakitt, baiña abonua ugari badau behintzat./ Uberako abadian makiña bat abonu entzun dou..
2. abonu, abonúa. (b). izena. Abono (zimaurra, mineralak, etab.).   Abono.. Abonu premiñan dare gure zelaixak.. Sin. ongárri. Ik. mineral.
áborto, ábortua. (b). izena. Aborto.. Umia ildda jaio jako. Abortua euki dau. Don.. Behietan txalilla bota dau..
abospolo, abospolua. (d). adjektiboa. (Eibar.) "Inozo samarra eta patxadatsua.   Pánfilo. . Ikusi al dozu abospolo ori?.
abrígau. (a). da-du aditza. Nahikoa arropa jantzi.   Abrigar(se).. Ondo abrigauta joan, otz eitte jok eta..
abrígo, abrigúa. (a). izena. Abrigo.. Abrigo barrixakin dotore asko doia neskatillia.. Lehenago gaban deitzen omen zitzaion.. Ik. jáke, gában.
ábuelo. (d). Gerra denboran soldaduek, eta baita herritarrek ere, hala deitzen zioten hegazkin frankista bati; begirale lanetan, bonbardeo aurretan ia beti, ibiltzen zen abioi txiki samar bat. Izena, dirudienez, motorrak zahar-hotsa ateratzen zuelako jarri zitzaion. . Gerra denporako Abuelo. Abionetia baiño aunditxuaua, baiña aundixa ez. Abioi txiki samarra. Ábuelo etorten zuan, Abuelo esate otsen soldauak. Rrun, rrun, rrun. An Abuelo. Axe agertzen zan lenengo ta. Danok aretxi begira. Gero arek kargauta agertzen zienian e...; soltauko balejako... Fran..
abulamu. (-). Ik. áulamu, -o.
abúsau. (a). du aditza. Abusar. .
adaríttuta. (c). adberbioa. Preñada la oveja.. Adarittuta dare; “ardi-betia” be ondo dao, baiña sekula eztot entzun. Luis..
ai, áixa. (b). izena. Esnez, irinez eta azukrez egiten den ore gozoa.   Papilla.. Aixa gustora jaten giñuan umetan..
4. áide, áidia. (c). izena. Antza; agian ez antz handia baina bai halako zer bat.   Cierto parecido, cierto aire.. Neri beti esan doste daukatela aittan aidia./ Nik eneuke esango antza daukazuenik baiña bai alako aide bat..
aide, aide, malaide!. (-). esapidea. "Norbait bidali edo kanpora botatzen denean esaten da." (Lar Antz). .
áideko. (-). ÍDEKO. 1. áideko, áidekua. (d). izena. Ahaidea, senitartekoa.   Pariente, familiar.. Familixa orretakuak gure aidekuak die./ Eztakitt lengusu txikixak ero ze dien, aidekuak izan bia dabe beintzat.. Hitz ia galdua. Senide edo senittarteko erabiltzen da orain.. Ik. Áide úrtxuak abónatzen au.. 2. áideko, áideko. (d). izenlaguna. ÍDEKO. Gisakoa, antzekoa.   Semejante, parecido.. Gizona ezta erramintta makala, baiña andria be bere aidekua dala emoten dau./ Alkatia nazionalistia zuan, da aura eta aren aideko guztiak afusilau jittuen. Klem.. Gutxi erabilia...
aintxiñáko, aintxiñakúa. (a). izenlaguna. Aspaldikoa.. Aintxiñako kontuak kontatzen egon ga.. Ik. aspaldíko.