Adiera
- 1.adar, adárra. (a). Izena. Cuerno. Esamoldeak: adar-soiñu, adar-soiñua. (b). Izena. Norbaitek adarra jo eta jo diharduenean, sekulako adar soiñua darabilela esan ohi da. “Afalostian, azelakotxe adar-soiñua entzun biar izan zeban nobixuak./ Au dok adar-soiñua; belarrixak ixtia onena.” Adar-soiñua entzun edo erabili, batik bat.. adar-jotéille, adar-joteillía. (b). Adjektiboa. Adarra jotzea gustatzen zaiona. “Adar joteille amorratua zuan ire aittajuna.” adár-joka. (b). Adberbioa. Tomando el pelo. “Orrek beti alkarri adar-joka dabitz.” adárra jo. (a). Esapidea. Tomar el pelo. “Adarra jote jostek bibotia laga dotelako.”
- 2.adar, adárra. (a). Izena. Rama de árbol. “Piku adarra apurtu eta lurrera jausi zan.” arráma.
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
ádar.
ohar bat
1.adar, adárra.
(a).
Izena.
Cuerno.
Esamoldeak:
adar-soiñu, adar-soiñua.
(b).
Izena.
Norbaitek adarra jo eta jo diharduenean, sekulako adar soiñua darabilela esan ohi da.
“Afalostian, azelakotxe adar-soiñua entzun biar izan zeban nobixuak./ Au dok adar-soiñua; belarrixak ixtia onena.”
Adar-soiñua entzun edo erabili, batik bat..
adar-jotéille, adar-joteillía.
(b).
Adjektiboa.
Adarra jotzea gustatzen zaiona.
“Adar joteille amorratua zuan ire aittajuna.”
adár-joka.
(b).
Adberbioa.
Tomando el pelo.
“Orrek beti alkarri adar-joka dabitz.”
adárra jo.
(a).
Esapidea.
Tomar el pelo.
“Adarra jote jostek bibotia laga dotelako.”
2.adar, adárra.
(a).
Izena.
Rama de árbol.
“Piku adarra apurtu eta lurrera jausi zan.”
arráma.