Skip to main content

aditza

  • kixki-biurtu. (d). aditza. Kixki-bihurrak, nahaspilak, sortu harian.. Aurrian ekarri biozu arek, abar arek; bestela dana kixki-biurtu eitten da; zuzen korapillo barik etorri deiñ. Felipe. .
  • 1. kizkurtu. (b). da-du aditza. KIXKÚRTU, IXKURTU. Rizar.. Pelukerixara noia ia illia kixkurtzen dosten. .
  • klak eiñ. (b). du aditza. Apurtu.   Romperse, quebrarse.. Atiai bultzaka ibilli die ta azkenian klak ein ddau zerraduriak. .
  • kobardétu. (b). da-du aditza. Kobarde bihurtu. Volver(se) cobarde.. Len balientia nitzan mendixan ibiltzen baiña akzidentia ezkero ziero kobardetuta nago. . Kontu egin kobardiau eta kobardetu zentzu ezberdina dutela: kobardiau momentu jakin batean egiten da eta kobardetu, berriz, luzarokoa da.. Ik. kobardíau.
  • kobardíau. (c). da aditza. Acobardarse.. Aura, daukan narruakin, puxka bateaittik ezta kobardiauko./ Beti esatekotan neuan baiña azkenengo momentuan kobardiau eitte nitzan. . Ik. kobardétu.
  • kobráu. (a). du aditza. Cobrar. .
  • 1. koipetu. (-). da-du aditza. Ensuciar(se) con grasa.. Esku guztiak koipetuittut bizikleta kataiakin. .
  • 2. koipetu. (-). aditza. Engrasar. .
  • koittáutu. (c). da-du aditza. Koittau bihurtu.. Ziero koittaututa dago aspaldian.. Ik. nanótu, gizajotu.
  • kójo eiñ. (b). aditza. Cojear.. Gure txakurrak atzeko ezkerreko ankatik kojo eitten dau. . Sin. érren eiñ.
  • kokílddu. (c). da-du aditza. KÚKILDDU. Kikildu, kuskurtu.   Amilanar(se), encogerse de vergüenza, miedo o frio.. Neskekin kokilddu eitten da, gizajua alakua./ Ke-potiekin da pelotekin kokildduko galakuan dare./ Sutonduan zeuan koittaua, kokildduta./ Geldik baldin badago ola kukildduta: "kukulumixo dao". Don.. komentario 1 Sin. kuxkúrtu. Ik. kukúlumixo.
  • kolorgátu. (d). da aditza. Kolorea galdu, bai gauzak, bai pertsonak.   Perder el color.. Aurten babak ziero kolorgatu die. . Ik. kolórga.
  • koméni izan. (a). da aditza. KONBENI IZAN. Convenir, interesar.. Emen noizian bein krisisa komeni da./ Guardasol saltzailliei eurixa konbeni jakue. .
  • komenixa izan. (b). aditza. (Bergarako kalea.) Komenigarria izan.   Ser conveniente.. Komenixa da baten bat batzarrera joatia. . Uste dut Bergarako kale aldean entzuten dela bakarrik..
  • komúlgau. (a). da-du aditza. KOMÉLGAU. Comulgar.. Amar urtekin komelgau giñan, komunio aundixa izeten zan. Erreparatu komelgau giñan honetan.Jjp.. Ikusten denez, KOMELGAU dio Juana Joxepak, komelgau giñan, hain zuzen.. Ik. komuniúa artu.
  • 1. kondénau. (b). da aditza. Condenarse al infierno.. Pentsamentu txarrak euki ezkero danok kondenauta genden. .
  • 2. kondénau. (b). du aditza. Condenar; el juez, normalmente.. Gastu guztiak pagatzera kondenau zeban.. Irudizkoa: Gu pobriak izatera kondenauta gare. .
  • 3. kondénau. (c). du aditza. Ate edo leiho bat tabikez edo beste nolabait itxi, pasabidea moztuz.   Condenar, tapar una puerta o ventana.. Transittoko atia kondenauta daukagu ta bandixotik sartu bia da. .
  • konfésau. (a). da-du aditza. Aitortu.   Confesar. .
  • konfírmau. (c). da-du aditza. Confimar, dar o recibir la Confirmación cristiana.. Eskolatik etxerakuan bi mutiko: —Maistriak esan joskuk etxian preguntatzeko ia konfirmauta garen. I, Patxi, konfirmauta ago i? —Oixe, makaleko markak jauzkat besuan ba—. (Bakunianak zien). Txomin Amasorrainek jasotako izkirimiria (Bergarako euskarara egokitua). .
  • 1. konfórmau. (b). da aditza. Conformar(se).. Nobixiorrekin konformau ezindda dabill./ Jesus, zu be etza konformatzen erreza./ Ze eingou ba, konformau ein biar./ Ni erozekin konformatzeko klasia naiz. Mertz. .
  • 2. konfórmau. (b). du aditza. Conformar, satisfacer.. Ori eztau ezek konformatzen./ Gaztai sikuak puxketa txikixakin konformatzen dau. .
  • konfundidu. (a). da-du aditza. Confundir-se. .
  • kónortia kendu. (c). aditza. Anestesiar.. Konortia kendu barik ein ddotse operaziñua. .
  • konpárau. (a). du aditza. Comparar. .