aditza

  • kanbíxau. (a). da-du aditza. GANBÍXAU. Cambiar.. Batzuek Azen. kánbixau.. Sin. aldatu.
    kanbíxau
  • kániketan jokátu. (a). aditza. KÁNIKETAN IBILLI. Jugar a las canicas. .
    kániketan jokátu
  • kankildu. (-). aditza. (Antzuola.) "Jota egon, lehertuta egon.... Bero onekin ziero kankildduta nao." (Lar Antz). . KANKILDUTA EGON, batik bat.. Sin. baldáu.
    kankildu
  • kantáu. (a). du aditza. Abestu.   Cantar. .
    kantáu
  • 1. kantsáu. (a). da-du aditza. Nekatu.   Cansar(se).. Obera noia, kantsauta nago ta./ Geixegi kantsau zittuan irixak.. Alperkerian ikusten gintuenean, aitta kantsauan semiak» ginela esaten zigun gure aita Jose Ramonek.. Sin. nekatu.
    kantsáu
  • kantúan eiñ. (a). du aditza. Cantar.. Afalostian kantuan eiñ giñuan aspertu arte. . KANTAU eta KANTUAN EI.
    kantúan eiñ
  • kapáu. (b). du aditza. Capar.. Kapoiak kapauta egoten die./ Mutikua! kapau eingo aut, e.... Amenazu gogorra; oso ohizkoa lehen.. Sin. iréndu.
    kapáu
  • kápaz ízan. (b). da aditza. Gauza izan.   Ser capaz de algo.. . IZAN eliptiko egon daiteke: .
    kápaz ízan
  • káradu. (d). du aditza. Soroan karea bota.   Abonar con cal.. Soua káradu bia juau. Karetu esatian moduan. Guk káradu. Don.. Bitxia. Gutxi erabilia. . Sin. karétu.
    káradu
  • karása eiñ. (c). du aditza. Cacarear.. Gure oilluak eztabe karasaik pe eitten. . Goiko aldaerak ere bai. .
    karása eiñ
  • 1. kardau. (c). du aditza. Karda pasatuz aberea apaindu.   Cardar.. Kardaizu “Apala” tratantia dator da. .
    kardau
  • 2. kardáu. (c). du aditza. KARDATU. Artilea findu kardaz.   Cardar la lana.. Kardiakin ondo kardatzen bada lania errezao eitten da. Kardatzaille ona komeni. JJp. .
    kardáu
  • karétu. (c). du aditza. Lurrari karea bota ongarri gisa.   Abonar la tierra con cal.. Gure souak karetu biar ederra dauke./ Oiñ lurrak karetzia txarra dala diñue.. LURRAI KARIA BOTA ere bai.. Sin. káradu.
    karétu
  • 1. kargáu. (a). du aditza. Cargar.. Ondo kargau burdixa. . Ik. kárga.
    kargáu
  • 2. kargáu. (c). du aditza. (arrunkeria.) Preñar a una mujer.. Andria kargauta jaukak./ Uezaban alabia kargau juan. .
    kargáu
  • 3. kargáu. (c). da aditza. (eufemismoa.) Gehiegi edan, mozkortu.   Beber en demasía, emborracharse.. Atzo afalostian kokoteraiño kargau giñuztan. . kargáuta, . (b). adberbioa. (lagunartekoa.) KARGA-KARGA EINDDA. Edanda, mozkortuta.   Cargado, bebido.. Itxuria ertzañoi kargauta jeuan eta zeoze esan jotsan tabernarixai./ Aura astegunian be kargauta ikusikok sarri. ..
    kargáu
  • 3. kárgu ártu. (c). dio aditza. Bere egiteen erantzukizuna eskatu.   Pedir cuentas.. Ik eztaukak zetan neri kargu artuik, neuk ikusiko juat ze eitten doten-da. . Sin. kóntu ártu.
    kárgu ártu
  • 4. kárgu eiñ. (c). dio aditza. Prestar atención a algo o a alguien, cuidar.. Suai kargu eixok. .
    kárgu eiñ
  • kargútu. (c). da aditza. Ardura hartu.   Responsabilizarse.. Zein kargutu zuan urrengo afaixa organizatzeko?.
    kargútu
  • karia ill. (c). aditza. Kareari ura nahastu.. Eitten zan preparau morterua, eta beste buelta bat emun da sartu. Karia ill ein biar izaten zuan da. Da ari ba morterua gertatzia esan jakon. Ik. kare-letxáda, mórtero.
    karia ill
  • karraskatu. (-). aditza. (Eibar.) Limar.. Sin. limáu.
    karraskatu
  • karríau. (b). du aditza. Garraiatu.   Acarrear, transportar.. Atzo bi burkara garo karriau giñuzen./ Mozkorra karriau ezindda ikusi neban. .
    karríau
  • kártetan ein. (a). aditza. KÁRTETAN JOKATU. Jugar a cartas.. Ik. karta-jóku.
    kártetan ein
  • karútu. (b). da-du aditza. Garestitu.   Encarecer.. Asko karutu da aspaldixan bizimodua. .
    karútu
  • kásk éiñ. (c). dio aditza. (adierazkorra.) Txakurrak heldu.   Morder el perro.. Txakurrai berai aintze jakonian kask esan eitte jako, baiña. “Kaxk eixok orri, kaxk”, ganauei ero. Don.. Ik. eldu.
    kásk éiñ
Subscribe to Bergarako euskara