aditza

  • 1. konpondu. (a). du aditza. Arreglar.. Biar kotxia konpontzera eruan biot. .
    konpondu
  • 2. konpondu. (b). da aditza. Arreglarse, amoldarse.. Ze moduz konpontzen zate bi umekin?/ Erentzia asuntuan konpondu ezindda dabitz.. Ik. moldau, jirau, manejau.
    konpondu
  • 3. konpondu. (c). da aditza. Maite harremanak euki, ezkutukoak batik bat.. Sankristauan andriakin konpontzen zala zabaldu zuan./ Etzekizun ala? Orrek alkarrekin konpontzen die. .
    konpondu
  • konprendídu. (a). du aditza. Comprender.. Ari be konprendidu ein bia jako. .
    konprendídu
  • konsegídu. (a). du aditza. Conseguir.. Ik. eskurátu, zuzendu.
    konsegídu
  • konsérbau. (a). da-du aditza. Conservar-se. .
    konsérbau
  • konsólau. (a). da-du aditza. Consolar-se. .
    konsólau
  • kontáu. (a). du aditza. Contar. . komentario 1 kontáu eziñála, . (c). esapidea. Kontatu ahal izateko baino gehiago.. Ferixan ardi asko zeuan, da txala, berriz, kontau eziñala. ..
    kontáu
  • konténtau. (c). da-du aditza. Contentar(se).. Gaurko umiak eztie errez kontentatzen. . Janari batzuek, gaztaiak adibidez, lehorra eta gozoa bada, erraz kontentatzen dutela esaten da, apurtxo batek gustora uzten duela. Elusuko gaztai onek utsa zatikin kontentatzen dau..
    konténtau
  • 1. kontéstau. (a). du aditza. Erantzun.   Contestar, responder.. Preguntau dostanian eztok jakin ze kontestau.. Ik. erantzun.
    kontéstau
  • 2. kontéstau. (b). dio aditza. Haur edo gaztetxo batek, jeneralean, guraso edo nagusi bati modu txarrez erantzun edo kontra egin.   Dar malas contestaciones o discutir un menor con sus padres u otras personas mayores.. Esandakua eizu ta ezidazu neri kontestau!/ Orrek eztakizu zela kontestatzen jaon bere aittai. .
    kontéstau
  • kóntua emun, kóntu emun. (d). aditza. Rendir cuentas.. Berak zela jangoikuai kontua emun bi otxan, abariak esan i otxan, da ezetz, ezetz. Aura baiño len bera joiala bai, ta berak emungo otxala jangoikuai kontua. Hil. .
    kóntua emun
  • konturátu. (b). da aditza. Darse cuenta.. .
    konturátu
  • korapillótu. (b). da-du aditza. KORAPÍLLAU. Embrollar(se), complicar(se).. Gauzak korapillotzen asi zien da azkenerako kriston saltsia.. Korapillua eiñ zentzuan ere entzun daiteke. Azen.: korápillotu, korápillau ere bai. .
    korapillótu
  • korápillua eiñ. (a). aditza. Anudar, hacer un nudo.. Sokia apurtzen bajatzu, korapillua eiñ.. Ik. korapillótu.
    korápillua eiñ
  • kordátu. (c). du aditza. KORDAU. Kordak egin; berakatz eta kipulekin, batik bat.   Hacer ristras.. Berakatzak an dauzkau ganbaran botata, kordatu biarrian.. Ik. berákatz-kórda.
    kordátu
  • 2. korridu. (a). du aditza. Isuri.   Eyacular, correrse.. Emon da emon, da ezin korridu. .
    korridu
  • 1. korridu. (a). du aditza. Correr.. Mundu asko korridu dau orrek./ Oso karrera ona korridu dot. .
    korridu
  • 1. kortáu. (b). da aditza. Mudarse la leche.. Udan errez kortatzen da esnia. . Sin. zurbilddu, galdu, mudau.
    kortáu
  • 2. kortáu. (b). da aditza. Lotsaz, harriduraz edo beldurrez kokilduta gelditu.   Cortarse.. Lapurra zein zan jakin nebanian kortauta geratu nitzan./ Neskekin kortau eitten da.. KORTAUTA GERATU, batik bat.. Sin. moztu.
    kortáu
  • 3. kortáu. (c). du aditza. Pelotan, pelota rasetik jo, pelota aurre samarrean utziz.   Cortar, rasear la pelota.. Atzera jo biarrian geixao kortau biar eban.. Sin. rasíau, ebági.
    kortáu
  • kortejau. (b). aditza. Cortejar.. Aspaldixan kortejatzen dabill, baiña oiñ artian ez dau kulaperik baiño artu. (AAG Eibes). .
    kortejau
  • kortíau. (c). du aditza. Botatako zuhaitza neurri jakineko zatietan ebaki.   Cortar en troncos de determinada largura un árbol derribado.. Atzo botatako piñuak kortiatzen dabill motozerriakin. .
    kortíau
  • koskórtu. (c). da aditza. KOXKORTU. Dezente hazi, handitu. Umeez, batik bat.   Crecer bastante.. Zuek umiak koskortuta dauzkazue./ Puxka bat koskortu arte ezkiñan gu Bergara sekula bajau.. Ik. neská-kóskor, mutil-kóskor.
    koskórtu
  • 1. kosta. (a). aditza. KOSTAU. Aditz berezi samarra aspektuaren aldetik. Dirua bada kostatzen dena, edo esfortzua bada, desberdintasunak agertzen dira aspektuan. Saia gaitezen zehazten.. 1. kosta, . (a). da aditza. KOSTAU. Costar dinero.. KOSTAU (bukatua), KOSTA edo KOSTATZEN (bukatu gabea), eta KOSTAUKO (etorkizunekoa). Diru asko kostau jakue etxia erostia, eta geixao kostauko jakue ipintzia./ Preguntaizu zenbat kosta (edo kostatzen) dan treneko billetia... 2. kosta, . (a). zaio aditza. Costar esfuerzo, tiempo. zaio ad.. KOSTA edo KOSTAU bukatua, KOSTA edo KOSTATZEN bukatu gabea, eta KOSTAKO etorkizunekoa. Kosta (edo kostau) jakun tabernia topatzia./ Gure neskiai kosta (edo kostatzen) jako etxera etortzia./ Kostako jatzue berriz aiñ ondo jatia. Hau guzti hau gero eta nahastuago dago.. . kostía kósta, . (c). esapidea. Cueste lo que cueste.. Lasanera joan biou bazkaltzera, kostia kosta./ Kostia kosta, aretxekin ezkontzia nai juan. . Gure lagun artean zera esan ohi da udan: Goazen kosta aldera egun pasa, kostia kosta....
    kosta
Subscribe to Bergarako euskara