adjektiboa

  • fándanga, fándangia. (c). adjektiboa. Ik. famosa. Zentzu berdintsua dute. Beharbada, famosa baino zentzu sexual gutxiago eta parrandera gehiago du.. Dibertitzeko lotsaik etzeukan neskiai fandangia zala esate jakon. . Ik. famósa.
    fándanga
  • fanfarróe, -i, fanfarróia. (b). adjektiboa. Fanfarrón, -a. .
    fanfarróe, -i
  • 1. fardel, fardéla. (d). adjektiboa. Arlotea.   Desarrapado, -a, vago, -a.. Fardela esan izan dok... persona arlote xamarragatik pe bai. Klem.. Ik. arlóte.
    fardel
  • 2. farol, faróla. (b). adjektiboa. Ostentoso, -a, farol.. Pelotari ona da, farola izatia eze. .
    farol
  • 1. fátu, -o, fátua. (d). adjektiboa. Haundi-ustekoa, hitz egiterakoan haundi-uste hori azaltzen duena.   Fatuo, -a.. Ezebez izan da etxuat entenditzen ain persona fatua zela izan leiken. .
    fátu, -o
  • fázill, fazílla. (c). adjektiboa. Erraza.   Fácil.. Zana etaratzia fazilla da ta, pinziakin ebatu, nesken betuliak etaratzeko pinza batzukin. Enr./ Eranai laga nai jotsat baiña eztok fazilla./ Ain difizilla balitz eleukek ainbestek igoko Everestera.. Adineko hiztun on banaka batzuek erabilia. Bergaran gaur egun ia ez da entzuten. Bizkaia aldera eta Eibarren esanagoa. Erdal hitzak sartzea ondo ikusia zegoen joan den mendearen lehen partean, zenbait girotan. .
    fázill
  • fedédun, fededúna. (a). adjektiboa. Fedea duena (jainkoarengan, batik bat).   Creyente. .
    fedédun
  • fedétsu, fedetsúa. (b). adjektiboa. Fede handikoa.   Creyente fervoroso. .
    fedétsu
  • féros, ferósa. (d). adjektiboa. (Antzuola., Oñati.) Indarrez datorren landare, pertsona edo animalia. . "Artua feros dao." (Izag Oñ)./ "Feros dator: Viene con fuerza una planta." (Izag Antz)..
    féros
  • 2. fijo, fíjua. (a). adjektiboa. Fijo, -a.. Gure taillerrian fijuak igual kobratzen dabe. .
    fijo
  • 1. fíñ, fíña. (b). adjektiboa. Langilea.   Trabajador, -a, laborioso, -a.. Oso fiña ei da lanian.. Ant. nagi, zuri.
    fíñ
  • 2. fiñ, fiña. (b). adjektiboa. Fino, -a, de buena calidad.. Atuna baiño fiñaua da legatza.. Ant. básto.
    fiñ
  • 3. fiñ, fiña. (b). adjektiboa. Haizeaz, freskoa.. Aize fiña zebillen goizian. .
    fiñ
  • fláko, flakúa. (a). adjektiboa. Argala.   Flaco, -a.. Flakua baiña ximela dago Antonio.. Ik. árgal.
    fláko
  • flakósta, flakostía. (c). adjektiboa. FLAKOTXA. Flako samarra.   Bastante flaco.. Eztok ezautzen? Bai, alako surluze flakosta bat./ Bikixak dittuk baiña bata flakostiaua bestia baiño./ Zortzi pixatzeko gari ona biar, esateben. Gari flakotxa samarrak sei, zazpi... Beran piso netua berrogetazortzi ei zan. Hil. . Ik. ánega.
    flakósta
  • flámenka, flámenkia. (c). adjektiboa. Emakume argal eta dotore jantziengatik esan ohi da.   Dícese de mujeres delgadas y bien vestidas y acicaladas. Se dice, a veces, con cierto tono despectivo o de envidia.. Alako emakume flamenka batekin ezkondu zan, da Donostian bizi da. . flaménkona, flaménkonia. (c). adjektiboa. (adierazkorra.) Flamenka (ikus).. Orren arrebia alako flamenkona bat don. ..
    flámenka
  • flaménkona, flaménkonia. (c). adjektiboa. (adierazkorra.) Flamenka (ikus).. Orren arrebia alako flamenkona bat don. .
    flaménkona
  • 2. fláuta, fláutia. (b). adjektiboa. Txorimaloa.   Bobo, de poco seso.. Eztakitt personia zela izan leiken ain flautia. .
    fláuta
  • flojo, flójua. (b). adjektiboa. Flojo, -a. .
    flojo
  • 1. formal, formála. (b). adjektiboa. Zintzoa.   Formal.. Oso mutill formala da. .
    formal
  • 2. fraille, fraillía. (c). adjektiboa. Ekintza baino berriketa gehiago dutenei esaten zaie despektiboki.. Eztok txarra, baiña fraille samarra. .
    fraille
  • frakanasai, frakanasaixe. (-). adjektiboa. (Leintz.) Calzonazos. .
    frakanasai
  • 2. fránko, fránkua. (c). adjektiboa. Franco, -a, honrado, -a, generoso, -a.. Zuen aittajuna gizon franko askua zuan./ Gure gizona oso frankua zan. Makiña bat afari ein neban nik. Ben. .
    fránko
  • 3. fránko, fránkua. (c). adjektiboa. Zuraz, adibidez, jarduterakoan, lantzeko ona, ezustean apurtzen ez dena.. Baiña erdiko ori pitzakorraua da, ta bestia frankuaua. Sebas. .
    fránko
  • 2. frantxulet, frantxuleta. (d). adjektiboa. (Antzuola.) "Pertsona arina, txoriburua, kaskal samarra, seriotasun gutxikoa" (Lar Antz).. Bergarako gizon bati «Frantxulet» deitzen zioten; oso jarduntsua omen zen. Sin. kaskariñ, txilibitu.» (Lar Antz).. Sin. txóliñ, kaskáriñ, txilibittero, txilíbittu.
    frantxulet
Subscribe to Bergarako euskara