adjektiboa

  • freskátxona, freskátxonia. (c). adjektiboa. Arduragabea, freska, baina zentzu despektiboagoaz.   Frescachona.. Aspaldixan parrandia besteik eztabiñ e; freskatxona majua eindda ago i.. Ik. fresko, -a.
    freskátxona
  • 1. fresko, -a, freskúa. (a). adjektiboa. Fresco, -a.. Zerbeza fresko bat erango neuke. .
    fresko, -a
  • 3. fresko, -a, fréskua, -ia. (c). adjektiboa. Arduragabe xamarra. Ez du konnotazio oso despektiborik.   Frescales.. Gaur neska batekin da biar beste batekin; fresko majua eindda ago i./ Biar esamiña eta oinddio estudixatzen asteke. I aiz freskia i./ Semeik gaztenak fresko galanta izen biar ei dau.. Ik. freskátxona, freskura.
    fresko, -a
  • 1. fuérte, fuértia. (a). adjektiboa. Indartsua, gogorra.   Fuerte.. Oso mutil fuertia da. .
    fuérte
  • gabándun, gabandúna. (d). adjektiboa. Gabana daramana, distintzio ezaugarria antzina.. Ik. gában.
    gabándun
  • 2. gáitz, gáitza. (c). adjektiboa. GATX (UB.-ANG.). Zaila.   Difícil.. Euskeria ez da esaten daben bezin gaitza./ Ondo ondo artu ezkero ezta persona gaitza./ Lana askoko ardixa asko be gatxaua da mozten. Enr.. Sin. zaill, nékez.
    gáitz
  • 3. gaixo, gaixúa. (c). adjektiboa. Koitadua.. Gaixuak makiña bat sufridu biar izan dau tokau jakon gizonakin. .
    gaixo
  • gáixoti, gáixotixa. (c). adjektiboa. Erraz gaixotzen dena.   Enfermizo, -a.. Umetatik da gaixotixa baiña aspaldixan sekula baiño obeto dabill. .
    gáixoti
  • gaizpentsau, gaizpentsaua. (d). adjektiboa. GAIZKIPENTSAU. "Malpensado, -a.. Gaizpentsaua ez da izen bier./ Ze gaizpentsaua naizen..
    gaizpentsau
  • 1. gaizto, gaiztúa. (a). adjektiboa. Malo, -a, malvado, -a.. Gizon gaizto batek urten zotsan bidera. . gáiztoz, . (c). adberbioa. GEIZTOZ. Txarkeriaz.   Por maldad.. ..
    gaizto
  • 2. gaizto, gaiztúa. (a). adjektiboa. Okerra.   Travieso, -a, malo, -a.. Gaiztuaua da zuen mutikua, gaiztuaua... .
    gaizto
  • 3. gaizto, gaiztúa. (d). adjektiboa. GEIZTO. Zaila, nekeza.. Zela arbela geo, ba, orma moruan geatzen da bueltan, da arri-bizixa bada tiroka in biar izaten da ta; baiña eitten gaiztua. Cand. .
    gaizto
  • gálant, galánta. (a). adjektiboa. Handia, ederra.   Grande, corpulento, -a, hermoso, -a.. Mutil galanta da Uberako pelotarixa./ Frigorifiko galanta erosi dabe.. Mugatuan, batik bat. .
    gálant
  • 3. galdu, galdúa. (c). adjektiboa. Perdido, -a.. Elgetako ferixia oso galdua egon zan./ Orduko oitturak galduak dare. . Ik. ardigáldu.
    galdu
  • 2. galdu, galdúa. (c). adjektiboa. Desmejorado, -a.. Zuen ama gaixua pasau zebanetik oso galdua dago. .
    galdu
  • galóso, galosúa. (d). adjektiboa. Dotorea, kolore eta itxura onekoa.   Elegante, de buen color.. . Hitz ia galdua. .
    galóso
  • 1. ganbelu, ganbelúa. (b). adjektiboa. Dícese de las personas altas y desgarbadas.. Gure taillerrian dabillen ganbelu bat dok orren nobixua. Jatorriz "camello" esan nahiko du, baina animalia horri kamellu deitzen zaio. .
    ganbelu
  • 2. ganbelu, ganbelúa. (b). adjektiboa. Ganora gutxikoa, narrasa.. Bere bizitza guztian ganbelu bat izan dok./ Orrek pe aze ganbelo-tipue artu rau. (Orm Aram). .
    ganbelu
  • ganbérro, -a, ganberrúa, -ía. (a). adjektiboa. Gamberro, -a. .
    ganbérro, -a
  • gángal, gangála. (d). adjektiboa. Handia eta makala. (Landareez ia bakarrik).. Aurten tomatiak ondo gangalak datoz, ba.. Ik. txángal.
    gángal
  • ganórabako, ganórabakua. (a). adjektiboa. GANÓRABAREKO, GABORABARE. Ganorarik ez duena.   Sinsustancia, persona sin nervio, insustancial.. Zela izan leike personia ain ganorabakua. .
    ganórabako
  • 1. garau, garaua. (d). adjektiboa. Izenaren ondoren jarria, handia, galanta, alea. Halako testuinguruetan:. Aspaldixan ikusteke neuan Koldo, eta, Jeseus, aura dago mutil garaua./ Aura asi da neska garaua./ Orrek dauzka titi garauak.. "Ale" zentzuan ez da entzuten.. Ik. garandu, ale.
    garau
  • 1. garbi, garbíxa. (a). adjektiboa. Limpio, -a, claro, -a, pulcro, -a, transparente.... Ik. esku garbíko.
    garbi
  • 1. garbóso, -a, garbosúa, -ía. (b). adjektiboa. Garboso, -a.. Zelako garbosia dan. .
    garbóso, -a
  • gárratz. (-). adjektiboa. 1. garratz, garrátza. (b). adjektiboa. Agrio, -a.. Limoiak garratzak izaten die./ Sagar klase batzuk garratzak eta beste batzuk gezak.. Ik. gazi-géza, geza, gazi.. 2. garratz, garrátza. (d). adjektiboa. Sasoi onekoa.   Fuerte, robusto, -a.. Irurogei urte euki arren oinddio gizon garratza dago. . Adin puxka bateko pertsonez esaten da. Gordiñ ere bai, esanahi beretsuan. GARRATZ EGIN, JARDUN. Indartsu, ganoraz jardun euria, elurra... Bota-ahalian jiharduk [eurixa], eta atzo be garratz ein juan. (SB Eibetno)...
    gárratz
Subscribe to Bergarako euskara