izena
- 2. káskara, káskaria. (c). izena. Zenbait landareren azala. Cáscara.. Gero liñua labian berotu ta kaskaria kentzen jakon. Aniz. .
- kaskára-bátze, kaskára-bátzia. (c). izena. Ilaretan jarritako artakaskarak azkarren batzean datzan herri-kirol ezaguna.. Sin. txokor-batze (Eib.)..
- kaskarrálde, kaskarraldía. (c). izena. Burualdea. La zona de la cabeza.. Maixuak makillia pasiatzera etaratze zebanian ezkiñuan kaskarraldian otzik izaten. .
- kaskarráldi, kaskarraldíxa. (c). izena. Osasun edo eguraldi txarreko aldia.. Amak sekulako kaskarraldixa pasau zeban joan dan udan./ Biar ona baiña domekarako kaskarraldixa ei dator. .
- kaskarrázur, kaskarrazúrra. (b). izena. Burezurra. Cráneo.. Ez igo teillatura kaskarrazurra apurtu nai ezpozu.. Ik. buruázur, káskar.
- kaskarréko, kaskarrekúa. (b). izena. KOSKORRÉKO. Golpe agudo en la cabeza, propinado con un palo, la yema de los dedos, etc., o por descuido contra algo.. Ate-markua jota kaskarreko ederra artu dot./ Makiña bat kaskarreko artu giñuan eskolan. . komentario 1
- kaskarréko miñ, kaskarréko miña. (b). izena. Buruko mina. .
- 1. kasket, kaskéta. (c). izena. Kasketaldia. Ventolera, capricho.. Ume txikixak kasketak eukitzeittue.. Sin. kasketáldi. kaskétak émon, . (c). esapidea. . Ik. kasketáldi..
- kasketáldi, kasketaldíxa. (b). izena. Ventolera, capricho.. Kasketaldixak emoten dotsanian bi ero iru egun egoten da iñoi kasoik eitteke./ Jentiai bentanatik ura botatzia, kasketaldi oixe dauka aspaldixan. . KASKETALDIXA(K) EMON, gehienetan. ZER edo ZERK emon, bietara.. Sin. kasketada, kasket. Ik. txabetáda.
- 3. kásko, káskua. (d). izena. Hitz konposatuaren bigarren osagai bezala, zatia, puxketa. Cascote.. Teilla-kaskuak botaittue basarriko bidia gogortzeko./ Ladrillo-kaskoz beteta zeuan poligonua. .
- kaso, kásua. (c). izena. Gertaera bitxia.. Jakin dozue Uberan pasau dan kasua?/ Kasua pasau jakon Pellori. Sinistia be. . Artikulo 33, (entzundakoari) kasoik pez, . (-). esaera. "Norbaiti kasorik ez egiteko aholkua ematen zaionean esaten da.. Zu lasai, orrekin artikulo treintaitres, kasoik pez." (Lar Antz)... káso eiñ, . (a). dio aditza. Hacer caso a algo o alguien.. Eztost kasoik eiñ parian pasauta./ Lapikuai kaso eiñ. ..
- 1. kasta, kastía. (b). izena. Casta, raza.. Uberako mutillak egundoko kastia dauke./ Kasta oneko txakurra da zuena. .
- 2. kasta, kastía. (c). izena. Jatorria, ondorengo esapidean: ALAKO LEKUTAKO KASTIA IZAN. Halako jatorrikoa izan.. Oñatiko kastia za zu be orduan. Mertz..
- kasta-txákur, kasta-txakúrra. (c). izena. Perro de casta.. Asko balio daben kasta-txakurrak izaittu Juliok. .
- kastataráko, kastatarakúa. (d). izena. Arrazatarakoa; Ugalketa eginkizunerako izendatua dagoen aberea. Animal destinado a la reproducción.. Kastatarako ba laga leikek billotx bat adarittarako, ero txal bat ixkotarako, serbitzeko ero. Klem./ Ixko au oso politta da ta kastatarako laga biou. . KASTATARAKO IZAN, KASTATARAKO LAGA.... Ik. kasta-txákur, kastígau. 1. kasta, kastía. (b). izena. Casta, raza.. Uberako mutillak egundoko kastia dauke./ Kasta oneko txakurra da zuena. ..
- 1. kastigu, kastigúa. (a). izena. Zigorra. Castigo.. Zuen kulpiagaittik danoi kastigua emon dosku maixu mozolo orrek. .
- 2. kastigu, kastigúa. (c). izena. Prenda, en los juegos infantiles.. Jokuan, erozeiñ jolasetan galdu dabelako zeoze ipintzen bajako, ba kastigua, alako kastigu. Don. .
- kastíllano, kastíllanua. (b). izena. Erdalduna, espaineraz egiten duena, nahiz eta andaluza edo naparra izan. Castellano, español.. Kastillano batekin ezkondu zan./ Kastillanuen zera ba, juramentua ta zera ta. Don. . Gailegoei normalean gaillego..
- 1. kástillo, kástillua. (b). izena. Castillo..
- 2. kástillo, kástillua. (c). izena. Enborrez edo zerrategiko oholez egindako pila txukuna.. Egundoko kastilluak egoten zittuan Okandi aurrian./ Kastillo bat ero bi eukitzen giñuzen, baiña ziero sekatu artian gutxi; urtian zentimetrua sekatu behar dau natural sekatzeko. Benito.. Oholak lodian zentimetroak beste urte egin behar omen ditu gazteluan, natural lehortzeko. .
