Kategoria gramatikala
Forma mugatua
kaskarrazúrra
Esanahia
Burezurra. · Cráneo.
Ikustekoak
-
buruázur, buruazúrra.
(b).
Izena.
Buruhezurra. · Cráneo.
“Baztarra jo ta ixa buruazurra apurtu neban.”
-
1.káskar, kaskárra.
(b).
Izena.
Burua. Cabeza
“Tapaik kaskarra, bestela ikusikok biar.”
KASKAR eta bere eratorriak esaldi adierazkorretan ia bakarrik. BURU, osterantzean..
Esamoldeak:
kaskarréko miñ, kaskarréko miña.
(b).
Izena.
Buruko mina.
kaskárra berótu.
1.kaskarra berotu.
(c).
dio
Aditza.
Kaskarrekoak eman, jo. · Propinar coscorrones, pegar.
“Mutikua!, geldi ezpaaiz egoten kaxkarra berotukostat, e.”
2.kaskarra berotu.
(c).
Esapidea.
Calentar los cascos.
“Ordubete diskutitzen egon, kaskarra berotu, ta etxera. ”
Oharrak
Ik.<b> kaskar, buruazur.</b>
; ikustekoak begiratu
; ikustekoak begiratu
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
kaskarrázur, kaskarrazúrra.
(b).
Izena.
Burezurra. · Cráneo.
“Ez igo teillatura kaskarrazurra apurtu nai ezpozu.”
ohar bat
Burezurra. · Cráneo.
“Ez igo teillatura kaskarrazurra apurtu nai ezpozu.”
ohar bat
Multimedia
