Adjektiboak

  • 1. jakintsu, jakintsúa. (b). adjektiboa. Jakinduria askokoa.   Sabio, -a.. Gizon jakintsua zan Barandiaran. .
  • 2. jakintsu, jakintsúa. (b). adjektiboa. Sarri erabiltzen da "sasijakintsu", "harro" esanahian, ironiaz.. Ezautukozu Nikasio. Bai, beti berriketia darixola dabillen jakintsu bat. .
  • jakítun, jakitúna. (d). adjektiboa. Asko dakiena, jakintsua. Eskola asko dakiena, jaso dugun adibide bakarrean.. Zuen moduko jakitunak ez ga gu; ez giñalako joan. Geu be joan bagiña nok daki noraiño aillegauko giñan. Fran.. Gutxi erabilia. .
  • jangárka, jangarkía. (d). adjektiboa. Jale txarra, mizkina.   Inapetente.. Jateko eskaxa danai esate jakok jangarkia, ume bat esate baterako. Klem.. Sin. jangártsu. Ik. mízkiñ.
  • jangártsu, jangartsúa. (d). adjektiboa. Inapetente.. Sin. jangárka.
  • 5. jantzi, jantzíxa. (c). adjektiboa. Jantzi batek ondo abrigatzen duenean edo itxurara dotorea denean "jantzixa" dela esan ohi da.   Se dice de la ropa que "viste"; porque abriga o porque es bonita a la vista, generalmente.. Txandarra izan arren oso jantzixa da./ Kamisetia, polittena be, ezta izaten alkondaria bezin jantzixa. .
  • 6. jantzi, jantzíxa. (c). adjektiboa. Dakiena, kultura duena.   Instruido, -a, culto, -a.. Basarrittarra izan arren gizon jantzixa da. .
  • 2. jaráiñ, jaráiña. (d). adjektiboa. Eginbeharrak erraz uzten dituena, gauzak bere lekuan lagatzen ez dituena.   Dejado, -a.. Mutiko listua da baiña jaraiña./ Gauzak plast! erozein lekutan lagatzeittu; zela izan leike personia ain jaraiña. . Gutxi erabilia. Lagia ere esaten da zentzu berdintsuaz..
  • jardúntsu, jarduntsúa. (c). adjektiboa. Berriketosoa.   Hablador, -a.. Orren aitta be jarduntsu bat zuan. . Sin. berbátsu, barriketalári.
  • 8. jaso, jasúa. (c). adjektiboa. Itxura onekoa.   De buen porte.. Pantxika oinddio andra jasua dago.. Adinekoez ia bakarrik. Ezezkoetan, batik bat: . jaso-jasua ez egon, . (c). esapidea. JAXO-JAXUA EZ EGON. Narrastua, itxura txarrekoa egon.. Obrak eitten jiarduek eta etxaukek etxe inguru jaso-jasua. ..
  • játor, jatórra. (b). adjektiboa. Pertsona ona eta baliozkoa.   Majo, -a.. Migel oso persona jatorra da.. Adinekoei ez zaie asko entzuten. .
  • játun, jatúna. (b). adjektiboa. Comilón, -a.. Txomin jatun aparta zuan. . Ik. tripóso, -a.
  • 3. jausi, jausíxa. (c). adjektiboa. Decaído, -a.. Bisitatzen izan naiz da oso jausixa topau dot./ Oso jausíxa dago separau zanetik. .
  • jentétsu, jentetsúa. (c). adjektiboa. Jende askokoa.   Multitudinario.. Oso entierru jentetsua izan da. .
  • 2. jesúitta, jesúittia. (c). adjektiboa. Hizketan habila. Zentzu despektibo samarra du: hizketan habila, bainazuria edo faltsu samarra.. Aspaldittik ezautzen juau. Jesuitta majua dok aura. .
  • jibóso, jibosúa. (c). adjektiboa. Jorobado, giboso.. Sin. kórkobadun, korkótx.
  • 2. justu, justúa. (d). adjektiboa. Justo, -a, recto, -a.. Gure aitta justua zan, da geuk pe al zan onduen eitten gontsan, baiña periodikua aaztu Osintxun-da juten bagiñan... Hil. .
  • 3. káiku, káikua. (d). adjektiboa. Ergela, kirtena.. Ixildu ari kaikuoi alakuoi.. Galdu samartua. .
  • kakaiñéro, kakaiñerúa. (a). adjektiboa. (haur hizkera.) Kakatia.   Cagón.. Ander kakaiñero.... Burla gisa, gehienbat.. Sin. kákati.
  • 3. kakálardo, kakálardua. (c). adjektiboa. Petrala.   Pelma, latoso, -a.. Aspertuta nago ume kakalardo onekin. .
  • 2. kakalarri, kakalarríxa. (c). adjektiboa. Zazpikia, lasai egon ezin dena.   Inquieto, -a, de poco asiento.. Kokoteraiño najaon ume kakalarri onekin. . Adinekoek gutxi erabilia. Bergarako kalean entzun dut, gehienbat.. Sin. kakapirri. Ik. zázpiki.
  • 3. kakalarri, kakalarríxa. (c). adjektiboa. Erraz beldurtzen dena.   Miedoso, -a.. Enitzakek manifestaziñora joango ire moduko kakalarri batekin. .
  • kakánarro, kakánarrua. (c). adjektiboa. Txikia, nanoa; pertsonez, ia bakarrik.   "Persona físicamente ruin." (Etxba Eib).. Bigotedun kakanarro batek ein jostan interrogatorixua. .
  • 2. kakapirri, kakapirríxa. (c). adjektiboa. Zazpikia.. Ik. kakalarri, zázpiki.