adjektiboa

  • 1. dúango, dúangua. (c). adjektiboa. DUAKO. Debaldekoa.. Geienetan frontoia duakuekin betetzen zan (SM Ezten)..
    dúango
  • 2. dúango, dúangua. (-). adjektiboa. DUAKO. "Gorrón. . Beti eta alde guztietan aura duangua..
    dúango
  • dudóso, dudosúa. (b). adjektiboa. DUDAKO. Dudoso, incierto. Oso seguru ezagutzen ez ditugun perretxikuez ere esaten da.. Poltsa baten perretxiku onak ekarri dittugu ta bestian dudosuak. . Sin. dudáko.
    dudóso
  • duenda, duendia. (d). adjektiboa. Saltsera, endredatzailea; bazterrak nahasten dituena. (Emakumeez). Gu bakian bizi gaittun eta alako duendarik etxonagu biar emen. .
    duenda
  • 1. dúltze, dúltzia. (b). adjektiboa. Dulce.. Menbrilo au oso dultzia dago./ Dultzegixa dago pastela. . Gozok, bi zentzu dituenez, testuinguruak edo esaldikerak argitzen du esanahia.. Ik. gozo.
    dúltze
  • 1. edadetu, edadetúa. (b). adjektiboa. Adintsua.   Entrado,-a en años.. Andra edadetu batekin ikusi dot./ Orren gizona bastante edadetua da. .
    edadetu
  • 1. eder, edérra. (a). adjektiboa. EDAR. Hermoso, -a.. Mutill ederra zan. . EDAR ere bai, eta agian gehiago. Eratorriak ere bietara, guk gehienak eder-ekin jarri baditugu ere. Bada EARRA esaten duenik ere.. edérra sakátu, . (b). esapidea. EDERRA SARTU. Ziria sartu.   Engañar, meter gato por liebre.. Ederra sakatu zotsen ari be: sekulako gangia ein zebalakuan akziñuak merke erositta, ta gero bape balio ez. .. ederra(k) emon, . (b). esapidea. Dar (un) golpe(s).. Realekuei ederrak emon zotsen atzo. .. ederra(k) eiñ, . (-). esapidea. Hacer (una) faena(s).. Ederra ein zostazun atzo: nere antiajuak poltsan eruan. .. ederra(k) artu, . (b). esapidea. Recibir (un) golpe(s).. Ondarruatik ederrak artuta etorri i da arroputz ori./ Ederra artu neban bizikletatik jausitta. ..
    eder
  • ederzále, ederzalía. (c). adjektiboa. Gauza ederren zalea.. Ederzalia zonan da azkenian golfua artu jonan galanta. . Neska edo mutil ederren zalea, batik bat..
    ederzále
  • egarbéra, egarbería. (c). adjektiboa. Erraz egarritzen dena.   Propenso, -a a tener sed.. Gure txikixa oso egarberia ta izarperia da. .
    egarbéra
  • 1. egin-barri, egin-barrixa. (b). adjektiboa. Recien hecho.. Ogi au egin barrixa da. .
    egin-barri
  • egiñáriñ, egiñaríña. (c). adjektiboa. Sutan gutxiegi egondakoa.   Dícese de la comida poco hecha, que ha estado poco en el fuego.. Legatza etzeuan txarra baiña egiñarin samarra.. Ik. erreariñ.
    egiñáriñ
  • egizále, egizalía. (c). adjektiboa. Egia maite duena.. Egizaliak baga esan daigun egixa. .
    egizále
  • 1. egoki, egokíxa. (c). adjektiboa. EGOGI. Aproposa, aukerakoa.   Adecuado, -a, idóneo, -a.. Mutill ori oso egokixa litzake alkatetzarako./ Praka bakeruak eztie egokixenak mendirako./ Neuri etxat pentsatzen amai ori esatia (hika tratatzea), ezta bape egogixa. Mertz.. «Mutil egokixa», «pelotari egokixa», «bertsolari egokixa», eta horrelakoak entzuten dira estiloa eta itxura azpimarratuz. . Ik. aukeráko, aprópos.
    egoki
  • egosariñ, egosaríña. (-). adjektiboa. "Lo que está poco cocido." (Izag Antz). .
    egosariñ
  • egosgogor, egosgogorra. (b). adjektiboa. (Eibar.) Egoskorra.   Terco, -a, tozudo, -a. .
    egosgogor
  • 2. eldu, eldúa. (b). adjektiboa. Maduro, -a.. Elduak eta gordiñak, danak jan giñuzen.. Ant. berde. Ik. gordíñ.
    eldu
  • elízatar, elízatarra. (d). adjektiboa. (Eibar.) ELIXATAR, ELIZTAR, ELIZANTE. Clerical.. Elixatar amorratua politikan. (Etxba Eib) .
    elízatar
  • eltxaior, eltxaiorra. (d). adjektiboa. (Angiozar.) Temosoa. Frankoa edo noblea ez dena.. Zela izan leike personia ain eltxaiorra!.
    eltxaior
  • 1. eme, emía. (a). adjektiboa. Hembra.. Ant. ar.
    eme
  • 2. eme, emía. (d). adjektiboa. Emakume itxurako gizonez esan ohi da.   Se dice de los hombres de modales femeninos.. Gizon argixa da, eme samarra izatia eze. . eme-eme berba eiñ, . (c). Oso leun hitz egin. Leunkeriaz, askotan. Arek eme-eme berba eingosk, baiña gero berak nai dabena eingo jok. ..
    eme
  • enbustéro, -a, enbusterúa, -ía. (c). adjektiboa. Embustero, -a, zalamero, -a.. Sinpatikua eztakitt dan baiña enbusterua beintzat bai. .
    enbustéro, -a
  • endredadóre, endredadoría. (c). adjektiboa. ENDREADORE. Enredador, -a, azuzador, -a.. Zuen mutikua fiña da baiña endredadore xamarra. . Sin. endregatzáile.
    endredadóre
  • endregatzáile, endregatzaillía. (c). adjektiboa. ENDREATZAILLE. Enredador, -a, azuzador, -a.. Gure errixa bakian bizi zan endregatzaille ori etorri zan arte. . Sin. endredadóre.
    endregatzáile
  • enkanttau, enkanttaua. (c). adjektiboa. Persona creída, satisfecha de sí misma.. Sin. satisfetxo. Sin. satísfetxo.
    enkanttau
  • 3. entendidu, entendidúa. (b). adjektiboa. Entendido en la materia.. Luis oso entendidua da politika asuntuan. .
    entendidu
Subscribe to Bergarako euskara