Sarrera nagusia
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
egokíxa
Aldaerak
egogi
Esanahia
Aproposa, aukerakoa. · Adecuado, -a, idóneo, -a.
Jakingarriak
«Mutil egokixa», «pelotari egokixa», «bertsolari egokixa», eta horrelakoak entzuten dira estiloa eta itxura azpimarratuz.
Ikustekoak
- aukeráko, aukerakúa. (b). Izenlaguna. Egokia, aproposa. · Idóneo, ideal. “Oixe dok aukerako neskia iretako./ Zuek bixok aukerakuak zate baztarretan saltsia jartzeko.” egoki, aprópos.
- 1.aprópos, apropósa. (b). Adjektiboa. Egokia, aukerakoa. · Idóneo, -a, adecuado, -a. “Oixe da zuretako abrigo aproposa./ Egualdi aproposa dago plaiarako.” Esamoldeak: aproposéko, aproposekúa. (c). Aproposen esanahi berarekin inoiz entzuten bada ere, ez dakit hiztun txarrena eta berri samarra ez den. “Aproposeko egualdixa tokau jakun Italian./ Aura izango litzake alkate aproposekua.” aukeráko, egoki.
Oharrak
Ik.<b> apropos, aukerako.
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
1.egoki, egokíxa.
(c).
Adjektiboa.
egogi.
Aproposa, aukerakoa. · Adecuado, -a, idóneo, -a.
“Mutill ori oso egokixa litzake alkatetzarako./ Praka bakeruak eztie egokixenak mendirako./ Neuri etxat pentsatzen amai ori esatia (hika tratatzea), ezta bape egogixa. Mertz.”
«Mutil egokixa», «pelotari egokixa», «bertsolari egokixa», eta horrelakoak entzuten dira estiloa eta itxura azpimarratuz.
.
ohar bat