adjektiboa

  • berde-illun. (b). adjektiboa. GORRI-ILLUN. Berde oscuro.. GORRI-ILLUN, ORI-ILLUN, etab.: rojo oscuro, amarillo oscuro, etc. .
    berde-illun
  • berderáko, berderákua. (d). adjektiboa. (Eibar.) Berdaxka, berderantz jotzen duena.   Tirando a verde.. Erosi daben soiñekua, illun berderakua. . Sin. berdéxka.
    berderáko
  • berdéxka, berdexkía. (b). adjektiboa. Verduzco, tirando a verde.. Auto berdexka bat erosi dau.. Sin. berderáko.
    berdéxka
  • 1. berdiñ, berdiña. (a). adjektiboa. Igual.. Danak berdiñak die.. Sin. igual.
    berdiñ
  • 2. berdíñ, berdíña. (b). adjektiboa. Koskarik gabea.   Liso.. Kuarto ortako suelua eztago oso berdiña. .
    berdíñ
  • 2. berdintsu, berdintsúa. (b). adjektiboa. Parecido, -a.. Bixak pe berdintsuak diela pentsatzen jatak.. Sin. igualtsu.
    berdintsu
  • bereki, berekixa. (-). adjektiboa. "Beti berearekin atera behar duen pertsona.. Irekin ezin dok diskutidu be iñ, bereki bat aiz da." (Lar Antz). .
    bereki
  • bérekoi, bérekoixa. (d). adjektiboa. Bere arrazoitik atera ezindakoa.   Terco, -a.. Aura berekoixa mortala don; ikusi bai begixen aurrian ola eztala eta ala ta be beriai segi ta segi. . Gutxi erabilia. "«Egoista" zentzuan ez da entzuten..
    bérekoi
  • berekor, berekorra. (-). adjektiboa. "Terco." (Izag Antz). .
    berekor
  • bergante, bergantia. (d). adjektiboa. (Eibar.) SM E. Tunante, golfo.. Oin arte nun ibilli aiz, golfo bergante aundixori! (SM Ezten). .
    bergante
  • 2. bero, berúa. (a). adjektiboa. Caliente.. Berua da Brasill. .
    bero
  • 3. bero, berúa. (b). adjektiboa. Hizketan erraz berotzen dena.   Acalorado, sanguíneo.. Badakik aura zelako berua dan; asarretu jakuan da ixa burrukia. .
    bero
  • 4. bero, berúa. (b). adjektiboa. Ardoroso, -a.. Txingarra baiño beruaua ei dok neska ori. .
    bero
  • 5. bero, berúa. (c). adjektiboa. Beti beroak dagoena, hotzik pasatzen ez duena.. Esperantzako Joxe baiño beruagoik... kriston izotza ta interior utsian. .
    bero
  • besómotz, besómotza. (b). adjektiboa. Manco, -a.. Gerra ostian ugari zan besomotza batian bestian.. Sin. mántxu.
    besómotz
  • 3. bete, betía. (a). adjektiboa. Lleno, -a.. Zein botilla nai dozu, betia ala utsa. . bete-betia ez izan, . (c). esapidea. Atzeratu samarra izan.   Dícese de las personas que sin ser subnormales tienen detalles de ello.. Semeik gaztenak eztau bete-betia emuten. . Sin. zierokúa izan ez..
    bete
  • 1. betegarri, betegarríxa. (c). adjektiboa. Jandakoan ase egiten duena, gehiegi betetzen duena.   Lo que sacia; también indigesto.. Torradak oso betegarrixak die. .
    betegarri
  • 1. betexkel, betexkéla. (c). adjektiboa. EXKEL. Betazal erdi eroriak dituen pertsona.   Se usa para calificar a las personas con el párpado caído.. Betexkela ola daukanai. Ola beera, japonesen da modura. Don. .
    betexkel
  • 2. betexkel, betexkéla. (c). adjektiboa. Begi erreak eta tristeak dituena.. Ezton ezautzen? Alako ankaluze betexkel bat. . Ik. begíerre.
    betexkel
  • biarrézko, biarrezkúa. (b). adjektiboa. BIARREKO. Necesario.. Biarrezkua bada eingou ori be./ Len pasaportia eskatze zeben baiña oiñ ezta biarrezkua..
    biarrézko
  • 1. bigun, biguna. (a). adjektiboa. Blando, -a.. Oe au bigunegixa da./ Oso negu biguna doia. .
    bigun
  • 1. bikáiñ, bikáiña. (c). adjektiboa. Oso ona.   Excelente, hermosísimo.. Txal bikaiña daukau zaltaixan. .
    bikáiñ
  • 1. billurgarri, billurgarríxa. (a). adjektiboa. Beldurgarria.   Que da miedo, temible.. Egualdi billurgarrixa euan. .
    billurgarri
  • 2. billurgarri, billurgarríxa. (b). adjektiboa. Oso handia.   Enorme.. Jente pilla billurgarrixa etorri zan bertsotara./ Eztakik zelako etxe alia ein ddaben. Billurgarrixa. .
    billurgarri
  • bíllurti, bíllurtixa. (a). adjektiboa. Beldurtia.   Miedoso, -a.. Karneta etaratzeko baiño billurtixaua da.. Burla gisa ere bai: Bi-llur-ti!, bi-llur-ti!, bi-llur-ti!....
    bíllurti
Subscribe to Bergarako euskara