du
- 1. lardaskatu. (d). du aditza. Zikindu kakaz edo lokatzaz. Ensuciar de excremento o lodo.. Kakaz ero zikinez lardaskatu ziero. Klem. "Nahastu." Lardastuta laa zeban plater guztia.. «'Nahastu'. Lardastuta laa zeban plater guztia. Sin. kakalardastu.» (Lar Antz).
- 2. lardaskatu. (d). du aditza. Kakanahastu, gauza nahastu eta gauza formalik egin ez. Embrollar, desordenar.. Iñoiz umiak eta be platerian dana lardaskatu ta jan ez. Klem. . Gutxi erabilia..
- larráu. (d). du aditza. LARRATU (OÑ.).. Larratu, abereak bazkatzera eraman. Apacentar alguien los animales.. Ardixak larratzera goizian. Bere martxan ipintzera berak nai daben lekuan pastoriak. Ardixak larrau. Eske diferentzia aundixa egoten dok nun ipintzen dittuan goizian. Klem./ Atzo zuen zelaixan larrau nittuan ardixak./ Ganauak larrau jittuat. Don./ Bazkalostian ardixak larratzera noia.. NOR-NORK. Norbaitek abereak larrau. Gaur gutxi erabilia. Larrera etara edo larrera eruan entzuten da. Eta zelaian belarra jaten dabiltzala esateko: larrian ibili. Behiak ere LARRAU daitezke, norbaitek basora eramanez gero.. Ik. mustáu, lárre.
- 1. laskittu. (d). du aditza. Igurtzi..
- laztándu. (c). du aditza. Laztan eman. Besar.. Enazu laztandu be eiñ.. Laztan (edo laztana) emon da erabiliagoa. .
- láztu. (b). da-du aditza. Latz bihurtu.. Otzakin eskuak laztu eitten die./ Illia laztu ein jatzu aspaldixan. . komentario 1
- lepúan artu. (a). du aditza. Besoetan edo bizkarrean hartu.. Umia lepuan artuta zebillen konprak eitten./ Jertsia lepuan artu ta Urkiolara. .
- 2. librau. (c). da-du aditza. Librarse de, librar.. Atsaldian, lanak ein dda libratzen giñanian. Eli./ Ederretik librau nok./ Jo atzera, puxkat geixao. Libratzen dau! . Kamioiari buelta ematen laguntzen dihardutenei entzuna. Eta erderaz denean: "Pega, pega patrás, dale todo. Ya libra!".
- limáu. (b). du aditza. Limar..
- lisotu. (c). du aditza. LISO LAGA. Leundu, berdindu.. Lisotu egin bia da eskuleku au lijia artuta./ Llaniau baiño rasiau geixao esaten da; liso laga. Don. .
- líxibia egosi. (d). du aditza. Arropa zuritzeko ur-irakina lixontzira bota sutako hautsetan zehar. .
- líxibia eiñ. (c). du aditza. Garbiketa egin.. Sekula lixibia eiñ eztabenak eztaki ze dan labadoria. . Hilean behin egin ohi zen. Lehenengo albergarrixan jabonau eta lixibia jo, eta gero arropa zuria sutako-hauts eta ur-irakinez egosi. .
- líxibia jo. (c). du aditza. Albergarrian, jabondutako arropa astindu eta jo zikina ateratzeko.. Ik. lizi, lixa-pótzu.
- 2. ló eiñ. (a). du aditza. Dormir.. Bart eztot lorik eiñ./ Eizu lo polittorrek.. banástapian lo eiñ. (c). esapidea. Hurrengo egunean norbaiten urtebetetzea denean, zera esan ohi zaio:. Zer, gaur banastapian lo ein biakozu.. Ez dugu jakin ahal izan zergatik. Agian oilolokak banastapean sartu ohi direlako lokatzeko?. Ik. lokátoki..
- 1. lokatu. (c). da-du aditza. Loka, koloka jarri; gaizki itsatsia egoteagatik mugitu.. Alanbradurixako esola guztiak lokatuta dare./ Muturrez aurrera jausi tta iru agin lokatu jat./ Astuak azkenian laixia lokatu dau. . komentario 1 Ik. lóka, loka.
- lokátzatu. (c). da-du aditza. LOKAZTU. Lokatzaz zikindu. Manchar(se) de barro.. Perretxikutan izen naiz da erropa guztiak lokatzatatuta ekarrittut. .
- lotsátu. (a). da-du aditza. Lotsa sentitu edo sentierazi. Avergonzar(se).. Ez aiz i puxka bateaittik lotsatuko./ I neikua aiz inguruko guztiak lotsatzeko. .
