Kategoria gramatikala
Forma mugatua
larría
Aldaerak
larra (Ub.)
Esanahia
Pastizal, pasto.
Jakingarriak
Uberan, larrán, larrátik, larrára.
Esamoldeak
- larre motxian azittakua izan. Esapidea. ota motzian ázittakua.
Ikustekoak
- larráu. (d). du Aditza. larratu (Oñ.).. Larratu, abereak bazkatzera eraman. · Apacentar alguien los animales. “Ardixak larratzera goizian. Bere martxan ipintzera berak nai daben lekuan pastoriak. Ardixak larrau. Eske diferentzia aundixa egoten dok nun ipintzen dittuan goizian. Klem./ Atzo zuen zelaixan larrau nittuan ardixak./ Ganauak larrau jittuat. Don./ Bazkalostian ardixak larratzera noia.” NOR-NORK. Norbaitek abereak larrau. Gaur gutxi erabilia. Larrera etara edo larrera eruan entzuten da. Eta zelaian belarra jaten dabiltzala esateko: larrian ibili. Behiak ere LARRAU daitezke, norbaitek basora eramanez gero..
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
lárre, larría.
(b).
Izena.
larra (Ub.).
Pastizal, pasto.
“Larre ederrak dare aurten, eurixa sarri ein ddau ta. Larrétik. De pastar. Ardixak larretik datoz. Larréra. A pastar. Noiz etara biaittuzu ardixak larrera? Larrían. Pastando. Beixak larrian dabitz.”
Uberan, larrán, larrátik, larrára.
.
ohar bat
Esamoldeak:
larre motxian azittakua izan.
Esapidea.
ota motzian ázittakua.