Skip to main content

lárre

juanmartin ·k erantsia Og, 04/20/2006 - 16:37 ·tan
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
larría
Aldaerak
larra (Ub.)
Esanahia
Pastizal, pasto.
Jakingarriak
Uberan, larrán, larrátik, larrára.
Esamoldeak
Ikustekoak
  • larráu. (d). du Aditza. larratu (Oñ.).. Larratu, abereak bazkatzera eraman. · Apacentar alguien los animales. Ardixak larratzera goizian. Bere martxan ipintzera berak nai daben lekuan pastoriak. Ardixak larrau. Eske diferentzia aundixa egoten dok nun ipintzen dittuan goizian. Klem./ Atzo zuen zelaixan larrau nittuan ardixak./ Ganauak larrau jittuat. Don./ Bazkalostian ardixak larratzera noia. NOR-NORK. Norbaitek abereak larrau. Gaur gutxi erabilia. Larrera etara edo larrera eruan entzuten da. Eta zelaian belarra jaten dabiltzala esateko: larrian ibili. Behiak ere LARRAU daitezke, norbaitek basora eramanez gero..
Aipamenak
Aipamena bera Egilea

Aurrekoa ikusi

Laburpena

lárre, larría. (b). Izena. larra (Ub.). Pastizal, pasto. Larre ederrak dare aurten, eurixa sarri ein ddau ta. Larrétik. De pastar. Ardixak larretik datoz. Larréra. A pastar. Noiz etara biaittuzu ardixak larrera? Larrían. Pastando. Beixak larrian dabitz. Uberan, larrán, larrátik, larrára. . ohar bat Esamoldeak: larre motxian azittakua izan. Esapidea. content_copy ota motzian ázittakua.

Multimedia

Bisitarien oharrak